بادام با نام علمی Amygdolus Communis درختی است زیبا به ارتفاع ۵ تا ۸ متر که دارای دو گونه شیرین و تلخ است. این درخت دارای برگهای ساده، منفرد، بیضوی و دراز و نوک تیز دارد. پهنک برگ آن نیز به وسیله یک دمبرگ دراز به ساقه ارتباط دارد. گلهای زیبا و صورتی آن چون در اوایل بهار قبل از پیدایش برگ گیاه ظاهر می‌شود، منظره‌ای زیبا به آن می‌بخشد. هر گل آن دارای ۵ کاسبرگ و گلبرگ و ۲۵ تا ۳۰ پرچم است.
میوه این درخت در حالت تازه پوشیده از کرک است ولی تدریجا قسمت گوشتدار میوه یعنی میانبر آن خشک می‌شود، بطوریکه به صورت پوسته ضخیم و خشکی در اطراف درون بر، در می‌آید. مغز بادام بیضی شکل، مسطح و در یکی از دو انت‌ها نوک تیز و انتهای دیگر آن مدور است. مغز بادام، پوست و میوه گل آن داری خواص دارویی هستند و از نظر دارویی بادام تلخ دارای ارزش بیشتری است.
بادام و روغن آن برای رفع لکه‌های سیاه پوست، کک و مک، شوره سر، چروک صورت و خارش پوستی، تنگی نفس، درد کلیه و سر درد مفیدند. البته مصرف زیاد بادام باعث ورم روده و استفراغ می‌شود.
دم کرده برگ و گل درخت بادام در رفع سرفه‌های پیاپی موثر است و در درمان نارسایی کبدی نیز مفید است. برگ درخت بادام شیرین اثر آرام‌کننده و صفرابر دارد و چون اعمال کبد را تقویت می‌کند، از این نظر مصرف آن در نارسایی اعمال کبد توصیه شده است. روغن بادام باعث طراوت و شادابی پوست می‌شود و برای رفع ترک پوست مفید است. همچنین موی سر را تقویت می‌کند. روغن بادام درد گوش را تسکین می‌دهد و باعث نرمی پرده صماخ می‌شود.
روغن بادام تلخ برای دیابت مفید است و برای تقویت دید و بینایی نیز می‌توان آن را به پلک‌ها مالید. ضمن آنکه برای رفع لکه‌های سیاه پوست، کک و مک، شوره سر، چروک صورت و خارش پوستی، تنگی نفس، درد کلیه و سر درد مفید است. مصرف زیاد بادام باعث ورم روده و استفراغ می‌شود.
منبع:سلامت
