کودکان از دروغ گفتن برای حل مشکلات در موقعیت‌های مختلف یا برای جلب توجه دیگران استفاده می‌کنند. جودی ریث، مربی والدین، می‌گوید: «یکی از موضوعات مهمی که من در جلسات آموزشی برای والدین توضیح می‌دهم، این است: رفتارها همیشه معنایی دارند. بنابراین، وقتی که فرزندتان دروغ می‌گوید، از خودتان بپرسید که او چه چیزی را با این دروغ به دست می‌آورد؟». به‌گفته دکتر ربکا چیکو (متخصص رشد کودکان)، رایج‌ترین دروغ‌های کودکان معمولا با هدف فرار کردن از توبیخ، جلوگیری از خجالت‌زدگی یا تلاش برای مبالغه کردن و خودستایی شکل می‌گیرند. او می‌گوید: «دروغ‌های نسبتا نگران‌کننده، دروغ‌های برآمده از قصدهای بدخواهانه هستند، مثل حرف‌های زننده و زشت درباره کودکان دیگر، یا دروغ‌های خودخواهانه با هدف تحمیل کردن هزینه اشتباهات شخصی بر گردن کودکان دیگر». با این‌که این دروغ‌ها واقعا ناخوشایند هستند، اما والدین نباید بیش از حد ناراحت شوند و ارتباط درست‌شان با کودک را مختل کنند. دکتر چیکو می‌گوید: «داشتن صداقت، بخش مهمی در ایفای نقش والدین است. رعایت این اصل مهم، به کودکان یاد می‌دهد که چطور رفتار کنند و هرگز در زندگی خودشان از دروغگویی برای کنترل موقعیت‌ها کمک نگیرند».
سلامتیسم
