خوراکی که بیشتر قدیمی ها از آن استفاده می کردند و شاید امروزه مانند سابق طرفدار نداشته باشد ، شیره ی انگور است. خوردن این شیره برای برخی از افراد مفید و در عین حال برای بسیاری نیز مضر است ، چرا که این خوراکی حاوی کالری بالایی است.
اگر این روزها به همراه خانواده برای گردش و تفریح به یکی از مناطق بکر و خوش آب و هوای اطراف شهر بروید و برای خوردن عصرانه هوس کره، خامه یا سرشیر محلی به سرتان بزند، چه می کنید.
حتما دنبال یکی از اهالی روستا می گردید تا بتوانید این عصرانه لذیذ را از او خریداری کنید، اما شاید به دلیل آن که زمان جمع آوری و شیره گیری انگور است به همراه سرشیر یک ظرف پر از شیره انگور به شما پیشنهاد شود؛ شیره ای لذیذ با طعمی به یاد ماندنی.
اما شیره محلی چگونه تهیه می شود؟ ارزش تغذیه ای آن چه میزان است؟ آیا شیره ای که به روش سنتی تهیه می شود بهداشتی است؟
شیره انگور، محصولی اصیل و محلی
شیره انگور فرآورده ای با ارزش غذایی بالاست. این شهد دلپذیر تا حدودی جایگاه خود را در سفره شهرنشینان از دست داده و بیشتر به روش سنتی و از سوی زنان روستایی تهیه می شود.
شیره انگور به دلیل مزه شیرین، مطبوع و ملایم، در نان های محلی، شیربرنج، فرنی و حلوا به کار می رود.
اغلب صاحبان باغ های انگور برای استفاده از فرآورده های انگور در فصول دیگر و افزایش ماندگاری آن به روش سنتی آب انگور را گرفته و سپس با خاک سفید که احتمالا حاوی آهک و املاح معدنی دیگر است مخلوط می کنند.
در اثر افزودن خاک سفید، آب انگور تصفیه می شود. پس از این مرحله آب انگور را با فشردن در پارچه های مخصوصی از خاک سفید جدا کرده و می جوشانند. در اثر جوشاندن آب مازاد انگور تبخیر و بر میزان قند آن در واحد حجم افزوده می شود.
طی حرارت دهی مخمرها و کپک های موجود در محصول نابود و در نهایت شیره ای نسبتا غلیظ با رنگی قهوه ای به دست می آید البته خوب است بدانید میزان غلظت و رنگ شیره بسته به نوع انگور و فرآیند پخت در شهرهای مختلف، متفاوت است.
شیره انگور، رژیمی نیست
شیره انگور از نظر میزان مواد مغذی تا حدودی با انگور تازه برابری می کند. البته در زمان تغلیظ مقداری از ویتامین های حساس به حرارت شیره تخریب می شود. این شهد لذیذ حاوی ویتامین های A،B،C و املاحی چون آهن، منیزیم، فسفر و مقداری کلسیم است.
در مقایسه با انگور کالری فوق العاده بالایی دارد و مصرف مقدار اندک آن انرژی از دست رفته را جبران می کند. این شیره برخلاف گفته برخی تولیدکنندگان، رژیمی نیست و برای افراد چاق و دیابتی منع مصرف دارد.
کودکان و نوجوانان در حال رشد، افرادی که در اثر بیماری طولانی یا عمل جراحی ضعیف شده اند یا کسانی که بسیار لاغرند و ضعف عمومی دارند می توانند از این شهد استفاده کنند.
خطر فرآورده های غیربهداشتی
شیره هایی که به صورت سنتی در شرایط غیربهداشتی تهیه و به صورت فله ای (کیلویی) در ظروف نامناسب عرضه می شود برای سلامتی مضر است بنابراین تا حد امکان شیره را در بسته بندی های بهداشتی و با توجه به تاریخ و مجوز بهداشتی خریداری کنید.
از مصرف فرآورده های لبنی محلی همچون خامه، سرشیر و ماست هم اجتناب کنید. این فرآورده ها گرچه در مقایسه با محصولات صنعتی بسیار خوشمزه تر است، اما به دلیل نداشتن پاستوریزاسیون اصولی شیر، احتمال ابتلا به تب مالت را افزایش می دهد.
بهتره بصورت علمی مقایسه کنید ببینید محصولات صنعتی که در ایران تولید می شود مضراتش بیشتر است یا سنتی در ضمن زنان روستایی مثل ما شهری ها بلد نیستن از کارشون دزدی کنن در ضمن ببینید شما سالمید یا اونا
تب مالت بگیریم بهتره تا سرطان بگیریم
ممنون.مواد کارخانه ای هم خوب نیستن.به سایت روازاده مراجعه کنید.
در این دنیا همه چی صنعتی وبدنبال ان انواع بیماری …….
روستایی ها هرچه درست کنند خودشون می خورند جون شهری ها به سوزه