یکی از ملاک های انتخاب دانشجویان برای محل تحصیل رتبه بندی علمی دانشگاه ها می باشد که در تصمیم گیری افراد بسیار مهم است،اما باید معیارهای رتبه بندی دانشگاه ها از لحاظ کمی و کیفی و به صورت جامع بررسی شود تا انتخاب ها به صورت دقیق تر و صحیح تر صورت پذیرد.
دانشگاهها باید ذهنیت خود را در رابطه با ردهبندیهای بینالمللی تغییر دهند.
به گزارش ایسنا به نقل از یو.دبلیو.نیوز، تقریبا هیچ دانشگاه مطرحی در سطح جهان با رشد یا افت رتبه خود در ردهبندیهای جهانی، برنامه خود را تغییر نداده است و همواره روند پیشبینیشدهای را طی کرده است.
بسیاری از صاحبنظران و مقامات دانشگاهها معتقدند که ردهبندیهای جهانی بیشتر براساس یک سری فرمول ارائه میشود که با تغییر فاکتورهای مختلف در آن میتوان نتایج متفاوتی بدست آورد و به همین دلیل از مشاهده یک ردهبندی به هیچ عنوان نمیتوان در رابطه با کیفیت یک دانشگاه به درستی قضاوت کرد.
یکی از مهمترین ویژگیهای دنیای امروز افزایش جمعیت و به تبع آن افزایش تعداد مراکز خدماتی در زمینههای مختلف است که دانشگاهها و مراکز آموزش عالی نیز به نوعی بخشی از این خدمات محسوب میشوند. افزایش جمعیت افزایش تعداد مراکز آموزشی را در پی دارد و این موضوع یکی از عواملی است که ارزش ردهبندیها را کاهش میدهد و اهمیت آنها را صرفا به یک موضوع خبری ساده که به زودی فراموش میشود تبدیل میکند.
تخمین زده میشود که تا سال 2030 تعداد دانشجویان در جهان به بیش از 414 میلیون نفر برسد و برای ارائه خدمات آموزشی به این تعداد باید دانشگاههای بیشتری در جهان تاسیس شود. دانشگاههایی که در کشورهای محل تاسیس به عنوان مهمترین مراکز آموزشی شناخته میشوند اما در ردهبندیهای مختلف به حساب نمیآیند. بر کسی پوشیده نیست که این مراکز نقش بسیار مهمی در آموزش نسلهای بعدی جوامع خود دارند و با توجه به عدم حضورشان در ردهبندیهای جهانی میتوان نتیجه گرفت که در این ردهبندیها یک فقدان اساسی و محدوده تاریک وسیعی وجود دارد.
مهمترین فاکتورهایی که در ردهبندیهای جهانی دانشگاههای جهان مدنظر قرار دارند عبارتند از: تولید مقالات تحقیقاتی، میزان شهرت در مقایسه با رقبا، ارتباط با کارفرمایان و کیفیت دانشجویان.
هر کدام از موسسات شناختهشده ردهبندی دانشگاهها یک ضریب خاص به هر یک از موارد فوق میدهند که باعث تفاوت نتایج آنها میشود که صرفا به خاطر تفاوت دیدگاه آنهاست.
در حال حاضر بیش از 18 هزار موسسه آموزش عالی در سراسر جهان وجود دارد و موسسات ردهبندی در نهایت و بهترین حالت 10 درصد آنها را مورد بررسی قرار میدهند.
دانشگاهها باید همواره به برنامهها و ماموریتهای علمی خود پایبند باشند و اهمیتی برای رتبهشان در ردهبندیهای جهانی قائل نباشند چرا که هویت هر دانشگاه با ماموریتها و برنامهای آکادمیک آن مشخص میشود.
منبع/ایسنا