یکی از دلایل تمایل به پُرخوری در زمستان، برنامه‌ریزی پیشینی ژن‌های انسانی برای همین کار است. گروهی از محققان در سال ۲۰۱۴ با انتشار مقاله‌ای در Metabolic Syndrome and Related Disorders اعلام کردند که بدن انسان‌ها طوری طراحی شده است که بتواند با کمبودهای فصل زمستان مقابله کند. محققان براساس یافته‌های‌شان به این نتیجه رسیده‌اند که انسان‌ها ذاتا به دریافت کالری بیشتر در هوای سرد تمایل دارند، چون در طول تاریخ همواره به مواد غذایی کمتری در فصل زمستان دسترسی داشته‌اند. وقتی که در زمستان غذا می‌خوریم، ناخودآگاه پُرخوری می‌کنیم، چون بدن‌مان ذاتا احساس می‌کند که شاید این وعده غذایی، آخرین غذای ما باشد. هرچند که انواع مواد غذایی در دوران مدرن مانند دوران‌های پیشین کمیاب نیستند، اما این مکانیسم ذاتی بدن انسان همچنان به فعالیت خودش ادامه می‌دهد و مسئولیت بخشی از افزایش وزن انسان‌ها در زمستان را بر عهده دارد. علاوه بر مکانیسم ذاتی بدن انسان، بسیاری از افراد در فصل زمستان به خوردن سبزی‌های نشاسته‌ای مانند سیب‌زمینی و کدو تمایل پیدا می‌کنند. متاسفانه، سبزی‌های نشاسته‌ای دارای کالری بیشتری نسبت به سبزی‌های دیگر هستند. این میل ناخودآگاه نیز به افزایش کالری‌های دریافتی منجر می‌شود و در افزایش وزن زمستانی نقش دارد.
سلامتیسم
