مادرانی که کودک شیرخوار دارند دغدغه های متعددی آن ها را اذیت میکند و یکی از این دغدغه ها این است که آیا داروهایی که مصرف میکنند در شیر کودک تاثیر بد میگذارند و کودک شیرخوار را مورد تاثیر قرار میدهند یا نه.دغدغه های اینچنینی در فصل زمستان بیشتر گریبان گیر مادران میشوند و مادران را نگران کودک شیرخوارشان میکنند.
یکی از دغدغه‌های مادران در دوران شیردهی، ترشح داروهای مورد استفاده در شیر و ایجاد اثرات ناخواسته در کودکان شیرخوار است. با شروع فصل سرما و شیوع سرماخوردگی، این دغدغه‌ها بیشتر می‌شود. تنوع فرآورده‌های تخفیف‌دهنده سرماخوردگی ایجاب میکند، قبل از مصرف این فرآورده‌ها اطلاعات لازم را کسب کنید.
ثابت شده است، همه آنتی‌هیستامین‌ها در شیر ترشح میشوند و اثرات آرام بخشی آنها ممکن است در نوزاد دیده شود. دیفن هیدرامین به داخل شیر ترشح می‌شود، اما میزان غلظت و انتقال آن به نوزاد مشخص نیست. یکی از اجزای اصلی قرص‌های سرماخوردگی، داروی کلرفنیرامین است. میزان ترشح این دارو در شیر مشخص نیست، هرچند دوزهای کوچک دو تا چهار میلی‌گرم قابل قبول در نظر گرفته می‌شود. کلماستین نیز یک آنتی‌هیستامین طولانی اثر است که به واسطه ارتباط با اثرات قابل‌توجه روی نوزادان شامل تحریک‌پذیری، امتناع از شیرخوردن و سفتی گردن باید با احتیاط مصرف شود. آنتی‌هیستامین‌های آرام بخش ممکن است باعث ایجاد آرام‌بخشی در نوزاد شوند یا ذخیره شیر را کاهش دهند. این داروها بخصوص هنگامی که در ترکیب با یک دکونژستان (بازکننده احتقان بینی) مورد استفاده قرار گیرند، باید با احتیاط مصرف شوند.
تنها آنتی هیستامین غیرآرامبخش در دسترس، لوراتادین است که در شیر ترشح می‌شود و میزان غلظت آن پایین است و بی‌خطر در نظر گرفته می‌شود. به واسطه اثر غیرآرامبخشی، لوراتادین آنتی‌هیستامین ارجح دوران شیردهی است.
دکونژستان‌ها به فرآورده‌هایی اطلاق می‌شود که برای درمان احتقان استفاده میشوند. دو نوع دکونژستان خوراکی در دسترس، پزودوافدرین و فنیل‌افرین هستند. فنیل افرین موجود در داروهای ضدسرفه و سرماخوردگی کودکان بی‌خطر در نظر گرفته می‌شود، در حالی که میزان ترشح آن به داخل شیر مشخص نیست و به واسطه فراهمی زیستی پایین این احتمال وجود ندارد که در مقادیر زیاد به داخل شیر ترشح شود. اثر فنیل افرین روی تولید و ذخیره شیر نیز مشخص نیست، اما در زنانی که میزان شیرشان کم است، باید با احتیاط مصرف شود.
بیشتر فرآورده‌های OTC از دکونژستان‌های بینی حاوی اکسی متازولین یا فنیل افرین هستند. میزان ترشح اکسی متازولین در شیر مشخص نیست. دکونژستان‌های بینی به واسطه اثر موضعی، جذب سیستمیک پایین و غلظت پایین در شیر، جایگزینی مناسب برای دکونژستان‌های سیستمیک هستند.
دسته دیگری از داروهای مورد استفاده در سرماخوردگی، داروهای ضدسرفه هستند. دکسترومتورفان یک سرکوب‌کننده سرفه معمولی است که در داروهای سرفه و سرماخوردگی به کار می‌رود. اگرچه در مورد اثر دکسترومتورفان در شیردهی مطالعه بالینی انجام نشده، اما غلظت‌های مورد انتظار در شیردهی پایین خواهد بود.
گایافنزین به عنوان یک خلط‌آور در بسیاری از فرمولاسیون‌های فرآورده‌های سرفه و سرماخوردگی به کار می‌رود. به واسطه فقدان اطلاعات در باره ترشح آن در شیر و فقدان اثربخشی، مصرف فرآورده‌های بدون گایافنزین توصیه می‌شود.
داروهای ضدسرفه ممکن است حاوی الکل نیز باشند. با این که الکل توسط آکادمی کودکان آمریکا (AAP) با شیردهی سازگار در نظر گرفته می‌شود، اما مادران شیرده باید فرآورده‌های بدون الکل یا با محتوای الکل پایین را انتخاب کنند. هنگام توصیه به مصرف یک دارو، مهم است که داروهایی با اطلاعات شناخته شده و کمترین احتمال ایجاد اثرات روی نوزاد، انتخاب شوند. آگاه کردن مادران شیرده از اثرات جانبی بالقوه که ممکن است نوزادان را مبتلا کند، بسیار اهمیت دارد.
دکتر کاوه سالارمند
منبع : سلامت نیوز
