زمانی که نوزاد در هفته های بیست و چهار تا بیست و شش بارداری بدنیا می آید یعنی نارسی شدید دارد و بقیه زمان های تولد نوزادان نارس هم به این صورت است:نارسی نسبتا شدید(تولد نوزاد در هفته های بیست و هفت تا بیست و نه بارداری)،نارسی میانه تا حدوداً عادی(تولد نوزاد در هفته های سی تا سی و چهار بارداری) و نزدیک به زمان زایمان طبیعی(تولد نوزاد در هفته های سی و پنج تا سی و شش بارداری).
سالانه تعداد زیادی کودک پیش از هفته 32 بارداری متولد میشوند که نیمی از آنها بین هفته 23 تا 27 بوده، یعنی بیش از 17 هفته زودتر متولد میشوند. کوچکترین کودکان نارس متولد شده، با وزن هنگام تولد کمتر از یک کیلوگرم، معمولا طی مدت بستری در بیمارستان قادر به وزنگیری مناسبی نبوده و این امر متعاقبا بر رشد آنها اثر میگذارد.
مطالعات جدید نشان میدهد با تغذیه فشردهتر در این دوره به ویژه پروتئین وضعیت تغذیه کودکان بهبود چشمگیری خواهد داشت. پیش از این مطالعه، تغذیه نوزادان نارس بسیار با احتیاط انجام میشد چرا که خطر انتریت (التهاب روده) مانع از تغذیه آزادانه این کودکان میشود. با این حال نشان داده شده که استراتژیهای جدید بر مبنای این مطالعه موفقآمیزتر بودهاند. این استراتژی جدید به معنای افزایش دریافت پروتئین و نیز ویتامینها، الکترولیتها، کلسیم و قند ساده از طریق تغذیه با لوله یا تزریق وریدی است. این امر باعث جبران کمبودهای تغذیهای در این نوزدان میشود. کمبودهای تغذیهای در نوزادان نارس چشمگیرتر است چون پیش از هفته 28 متولد میشوند و وزن تولد آنها کمتر از یک کیلوگرم است. در زمانی که نوزاد ترم متولد میشود مواد مغذی کافی از طریق جفت در همان دوره بارداری به جنین میرسد.
نتایج این مطالعه نشان میدهد نوزادانی که به این روش تغذیه میشوند در زمان ترخیص از بیمارستان وزن بالاتری دارند (5/2 کیلوگرم در برابر 2 کیلوگرم) و دور سر و قد آنها یک سانتیمتر بیشتر از سایر نوزادان است.
این استراتژی نوین کمک شایانی به نوزادان نارس میکند. مقایسه نتایج مطالعه نشان میدهد میزان بقاء در این نوزادان نارس متولد شده بیشتر از سایر نوازدان نارس است. در بیمارستان Vienna حدود 70 درصد نوزادان متولد شده در هفته 23 تا 24 بارداری زنده میمانند در حالی که این میزان در دنیا حدود 50 درصد است.
نکته عملی: افزایش دریافت پروتئین در نوزادان نارس میتواند وزنگیری و بقاء این نوزادان را افزایش دهد.
منبع : شفا آنلاین