در مورد کم خونی مگالوبلاستیک چه می دانید؟ یک تست برای تشخیص بسیاری از اشکال کم خونی شمارش کامل خون (CBC) است. این تست با اندازه گیری قسمت های مختلف خون، توسط پزشک چک می شود و تعداد و ظاهر سلول های قرمز خون مشخص می شود. اگر فرد کم خونی مگالوبلاستیک داشته باشد، سلول های بزرگتر و توسعه نیافته ظاهر خواهند شد. پزشک شما نیز اطلاعات پزشکی فرد را جمع آوری می کند و معاینه فیزیکی برای رد کردن سایر علائم را انجام می دهد.

پزشک نیاز به انجام آزمایش خون بیشتری دارد، اگر کمبود ویتامین باعث کم خونی شده باشد. آیا رفع کمبود ویتامین B-12 و فولات که باعث این وضعیت شده اند، به بیمار کمک خواهند کرد؟

یک آزمایش که پزشک برای تشخیص بیماری فرد انجام می دهد، آزمایش شیلینگ است. آزمایش شیلینگ یک آزمایش خون است که توانایی فرد را برای جذب ویتامین B-12  ارزیابی می کند. در نتیجه از مکمل های کوچکی از رادیواکتیو ویتامین B-12، یک نمونه ادرار باعث تجزیه و تحلیل پزشک از آزمایش می شود. سپس با یک مکمل رادیواکتیو با ترکیب “عامل درونی” پروتئین بدن قادر به جذب ویتامین B-12 خواهد شد. سپس از بیمار یک نمونه ادرار دیگری گرفته می شود و بنابراین می توان آن را با اولین نمونه مقایسه کرد.

این مقایسه نشان دهنده آن است که عامل ذاتی منجر به این بیماری نشده است و فقط پس از مصرف  B-12 مشکل رفع خواهد شد. این به این معنی است که شما قادر به جذب ویتامین B-12 به طور طبیعی هستید.

چگونگی درمان کم خونی مگالوبلاستیک

درمان کم خونی مگالوبلاستیک بستگی به عامل به وجود آورنده آن دارد. برنامه درمانی همچنین به سن و سلامت کلی و نیز شدت این بیماری بستگی دارد.

تزریق ویتامین B-12:

در مورد کم خونی مگالوبلاستیک ناشی از کمبود ویتامین B-12، ممکن است تزریق ماهانه ویتامین B-12 نیاز باشد که همراه با آن مکمل های خوراکی نیز تجویز خواهد شد. اضافه کردن مواد غذایی شامل ویتامین B-12 به رژیم غذایی نیز به درمان کمک می کند.

غذاهایی که دارای ویتامین B-12 هستند عبارتند از:

  • تخم مرغ
  • جوجه
  • غلات غنی شده (به خصوص سبوس)
  • گوشت قرمز (به خصوص گوشت گاو)
  • شیر

کمبود فولات:

کم خونی مگالوبلاستیک ناشی از کمبود فولات ممکن است با مکمل های فولیک اسید خوراکی یا داخل وریدی درمان شود. تغییرات رژیم غذایی نیز به افزایش سطح فولات کمک می کند. مواد غذایی دارای فولات عبارتند از:

  • پرتقال ها
  • سبزیجات برگ سبز
  • بادام زمینی
  • عدس
  • غلات غنی شده

زندگی با مگالوبلاستیک کم خونی:

در گذشته، درمان کم خونی مگالوبلاستیک دشوار بود. امروزه، مردم مبتلا به کم خونی مگالوبلاستیک می توانند با ویتامین B-12 یا فولات نشانه های خود را مدیریت کنند و احساس بهتری نسبت به درمان داشته باشند.

کمبود ویتامین B-12 می تواند باعث مشکلات دیگری شود. از جمله می تواند آسیب های عصبی، مشکلات عصبی و مشکلات دستگاه گوارش از این جمله اند. این عوارض می تواند معکوس شود اگر بیماری زود تشخیص داده شود و درمان شود. افرادی که کم خونی خطرناک دارند ممکن است در معرض خطر بالاتری برای استحکام استخوان ضعیف شده و سرطان معده باشند. به این دلایل، تشخیص کم خونی مگالوبلاستیک اولیه مهم است.

انواع کم خونی:

تفاوت های بین کم خونی ماکروسیتیک و کم خونی میکروسیتیک چیست؟

کم خونی یک اصطلاح برای هموگلوبین پایین و یا سلول های قرمز خون است. کم خونی را می توان به انواع مختلف براساس حجم سلول های قرمز خون تقسیم کرد. کم خونی ماکروسیتیک بدان معنی است که سلول های قرمز خون بزرگتر از حد معمول هستند. در کم خونی میکروسیتیک، سلول کوچکتر از اندازه طبیعی است. ما با استفاده از این طبقه بندی علت کم خونی را پیدا می کنیم.

شایع ترین علل کم خونی ماکروسیتیک کمبود ویتامین B-12 و کمبود فولات است. شایع ترین علت کم خونی میکروسیتیک فقر آهن است. سایر علل کم خونی میکروسیتیک شامل نقص در تولید هموگلوبین مانند بیماری سلول داسی شکل، تالاسمی، و کم خونی سیدروبلاستیک است.

منبع: دکتر سلام