سرطان در این کره خاکی میتواند به سراغ هر کسی برود و اگر پیشگیری های لازم به انجام نرسد قطعاً بعد از دچار به سرطان بدخیم نمیتوانیم خودمان را از این مهلکه نجات دهیم.با افرادی که سرطان دارند باید بصورت ویژه ای رفتار کرد و نباید با آن ها همانند دیگران رفتار بشود.یک سوال:رفتارمان با افراد سرطانی باید چگونه باشد؟
اگر یکی از دوستان شما به سرطان مبتلا شده، ممکن است در جستجوی بهترین راه برای حمایت از او باشید. اینکه چه بگویید یا چه‌کاری انجام دهید سخت است. به یاد داشته باشید که هیچ قانون مشخصی، در این رابطه وجود ندارد و هر رابطه ویژگی‌های خاص خودش را دارد. به یاد داشته باشید که اغلب، کارهای کوچک ارزش معنوی بسیاری دارند. در قسمت اول این مقاله به چند راهکار درباره‌ی رفتار با بیماران مبتلا به سرطان پرداختیم.
رفتار با یک سرطانی
چه بگوییم؟
از صحبت با دوستتان نترسید. بهتر است بگویید «نمی‌دانم چه بگویم» تا اینکه تماس یا ملاقات با او را متوقف کنید. در اینجا مواردی برای نشان دادن مراقبت و حمایت شما از دوستتان ارائه می‌شود:
متأسفم که این اتفاق برای تو افتاده است.
اگر حوصله‌ی صحبت کردن داری، من سرتا‌پا گوش هستم.
به چه چیزی فکر می‌کنی و چگونه می‌توانم به تو کمک کنم؟
تو برای من مهم هستی.
من خیلی در مورد تو فکر می‌کنم.
در اینجا نمونه‌هایی از عبارات سودمند که باعث بهبود روابطتان می‌شود ارائه می‌شود؛
می‌دانم چه احساسی داری.
مطمئنم که از پسش برمی‌آیی.
مطمئنم خوب می‌شی.
نگران نباش.
چه مدت است که این بیماری را دارید؟
دوستان افراد مبتلا به سرطان، اغلب قصد کمک کردن دارند، اما نمی‌دانند چه باید بکنند.
نحوه صحبت با دوست سرطانی
همان‌طور که وقت خود را صرف دوستتان می‌کنید سعی کنید اطلاعات بیشتری در مورد چگونگی اثرگذاری سرطان بر زندگی روزمره او کسب کنید، دقت کنید که چه‌کاری می‌توانید برای او انجام دهید. ببینید که چگونه دوستتان به فعالیت‌های مختلف عکس‌العمل نشان می‌دهد و بدانید که با پیشرفت بیماری شرایط نیز، ممکن است تغییر کند. دقت در نوع نیاز و علاقه دوستتان، بهترین راه برای کمک به یک دوست است. در اینجا چند ایده برای شروع ارائه می‌شود.
یادداشت و تماس، آن چیزی است که شما می‌توانید انجام دهید. اطمینان حاصل کنید که دوستتان می‌داند که برای شما مهم است. نشان دهید که با وجود تغییرات به وجود آمده، هنوز هم به دوستتان اهمیت می‌دهید.
یادداشت‌ها یا پیام‌های مکرر و مختصری برای او ارسال کنید، یا کوتاه و منظم با او در تماس باشید. از عکس، نقاشی بچه‌ها و کارتون استفاده کنید.
در زمان مناسب با او تماس بگیرید یا ساعات مناسب برای تماس او با خودتان را مشخص کنید.
پاسخ پیام‌های او را بلافاصله ارسال کنید.
همیشه قبل از ملاقات، با او هماهنگ کنید. درک کنید که دوست شما ممکن است نتواند در آن زمان شما را ببیند.
هنگامی به ملاقات بروید که بتوانید حمایت جسمی و روحی خوبی به او بدهید. می‌توانید طوری برنامه‌ریزی کنید که پیش او بمانید.
در ابتدا و انتهای ملاقات با او دست بدهید یا، او را در آغوش بگیرید.
اگر خانواده‌ی او از شما خواستند که ملاقات را تمام کنید ناراحت نشوید و این مسئله را درک کنید.
همیشه به ملاقات بعدی، اشاره‌کنید تا دوستتان امیدوار به آینده باشد.
یک میان وعده با خود ببرید تا ملاقاتتان از خشکی دربیاید.
سعی کنید در زمان‌هایی غیر از آخر هفته یا تعطیلات به ملاقات او بروید.
با هم از موسیقی لذت ببرید، برنامه تلویزیونی یا فیلم موردعلاقه او را تماشا کنید.
بخشی از کتاب یا روزنامه را برای او بخوانید، یا موضوعات جالب آنلاین را پیدا کنید و آن‌ها را برای دوستتان خلاصه کنید.
اگر دوستتان مایل بود باهم به یک پیاده‌روی کوتاه بروید.
از لمس کردن، در آغوش گرفتن، یا دست دادن با دوستتان ترس نداشته باشید.
