صدمه عضلانی-اسکلتی متداول ترین ریسک ورزش است. خیلی از این صدمات به علت زیاده روی و بکارگیری بیش از اندازه اندام بوجود می آید و قابل پیشگیری هستند. 67% همه صدمات ورزشی در هنگام انجام مسابقات، جایی که زیادترین استرس به ورزشکار وارد می شود، روی می دهند.
فعالیت بدنی و ورزش، دو اصطلاح متفاوت بوده و نباید مترادف هم بکار روند. فعالیت بدنی به هر حرکت بدنی گفته می شود که به وسیله انقباض عضلات اسکلتی ایجاد و باعث افزایش مصرف انرژی در سطحی بالاتر از سطح پایه شود. فعالیت های شغلی، خانه داری، اوغات فراغت و مسافرتی نیز در زمره فعالیت های بدنی می باشند. ورزش به نوعی از فعالیت بدنی گفته می شود که برنامه ریزی شده، سازمان یافته، تکراری و هدفمند بوده و به منظور حفظ سلامت جسم یا بهبود آن انجام شود.
آسیب عضلانی-اسکلتی شایع ترین خطر ورزش است. بسیاری از این آسیب ها بدلیل افراط و استفاده بیش از حد از اندام رخ داده و قابل پیشگیری هستند. 67% تمام آسیب های ورزشی در زمان انجام مسابقات، جایی که بیشترین استرس به ورزشکار وارد می شود، رخ می دهند.
در این مقاله به نقش ورزش و فعالیت بدنی در بروز کمر درد اشاره خواهیم کرد.
ورزش، فعالیت بدنی و کمر درد تاثیر متقابل قابل توجهی روی یکدیگر دارند. ولی به هر حال هنوز این سوال باقی است که ورزش و فعالیت بدنی تا چه حدی می تواند از ایجاد کمر درد جلوگیری کرده و آیا ورزش می تواند احتمال ایجاد کمر درد را افزایش دهد؟
شاید صحبت از ارتباط ورزش و کمر درد بدون توجه به نوع ورزش و نوع کمر درد دقیق نباشد. ورزش دامنه وسیعی از اثرات را روی ستون فقرات دارد و کمر درد دارای انواع زیادی از نظر اتیولوژی است. درواقع هنوز علت 30 تا 40 درصد کمردردها مشخص نیست. نکته ای که در تفسیر اثر ورزش روی کمر درد فراموش شده است عدم توجه به زیر گروه های کمر درد است. به هرحال ورزش بطور کلی باعث کاهش عود کمر درد می گردد، البته این کاهش در حد متوسط است.
از طرف دیگر ورزش می تواند یک عامل خطر برای ایجاد کمر درد باشد. به عنوان مثال می توان از افزایش قوس مهره پنجم کمری در ورزش هایی که در آنها هیپراکستانسیون مکرر ستون فقرات انجام می شود (شیرجه زدن، ژیمناستیک و شنای پروانه) نام برد.
در مطالعه ای که وزنه برداران و بازیکنان فوتبال آمریکایی با دونده ها و تیراندازها مقایسه شدند، مشخص شد که در وزنه برداران و بازیکنان فوتبال آمریکایی، دژنراسیون دیسک افزایش یافته و کمر درد شایع تر است. بیشترین شیوع کمر درد در وزنه برداری و فوتبال آمریکایی گزارش شده است (چون در این ورزش ها فشار زیادی به ستون فقرات وارد می شود). البته در یک مطالعه فراوانی کمر درد در 82 مرد جودوکار بررسی شد و مشخص گردید که بیش از 90% جودوکاران در اوزان میانی و بالا، کمر درد داشتند که حتی بالاتر از شیوع کمر درد در وزنه برداران بود.
به هر حال بعضی ورزش ها ارتباط مثبت یا منفی با ورزش دارند. در مطالعه دیگری نیز اثر فعالیت ورزشی و ازدیاد وزن روی 342 مرد و 449 زن مورد مطالعه قرار گرفت و افزایش شیوع کمر درد فقط در آنهایی مشاهده شد، که افزایش وزن داشتند.
هنوزمدت زیادی از نمایش نه چندان خوشایند تیم انگلیس در رقابتهای تنیس ویمبلدون ماه جولای نگذشته بود که مجله انگلیسی طب ورزشی نتایج مطالعهای را منتشر کرد که طرفداران محاصره شده تنیس، انگلیس را از وخیمتر شدن شرایط مطلع میساخت.
در مطالعه ای دیگر محققان بیمارستان ملی و سلطنتی، ستون فقرات 33نفر از تنیسبازان ممتاز نوجوان، شامل دختران و پسرانی که در مرکز ملی تنیس آموزش دیده بودند را اسکن ومعاینه کرده بودند. هیچیک از بازیکنان از کمردرد رنج نمیبردند اما مهرههای کمر آنها تخریب شده وتغییر شکل داده بود که خود درد سر بزرگی محسوب میشد.
28 نفر از نوجوانان (89 درصد آنها) دارای ناهنجاری شدید ستون فقرات از کیست تا شکستگی بودند. 23 نفر، از بیماری مفاصل در مراحل اولیه رنج میبردند و 13 نفر هم دیسکهای کمری متورم یا خشک شده داشتند. این ضایعات اغلب در افراد دارای سنین 70 تا 80سالگی مشاهده میشود. این یعنی این بچهها که نسل بعدی تنیس بازان ملی انگلیس بهشمار میروند دارای ستون مهرههای شبیه به افرادی بودند که 60 سال از آنها پیرتر هستند!
محققان میگویند ورزش تنیس به چرخش بیشتر وسریعتر قسمت پشت نسبت به سایر بخشهای بدن نیازمند است و بازی کردن آن به ویژه در سنین رشد مخرب و زیان آور است. به عبارت دیگر، بازی تنیس در سطوح پیشرفته، نسبت به جوانان بسیار بیرحم است. اما مشکلات کمر تنها باعث رنجش و درد تنیس بازان نوجوان نمیشود.
طبق مطالعات گوناگون صورت گرفته، حداقل یک سوم از فو تبالیستهای حرفهای، یک سوم از ژمیناستها و 25 درصد از قایقرانان، حین فعالیت قسمت تحتانی کمرشان صدمه میبیند. حدود 40 درصد از غواصان دچار شکستگی ستون مهرههای ناشی از فشار و بسیاری از دوچرخه سواران درد دائمی و سائیدگی پشت را هنگام سوار بودن روی دوچرخه تجربه نمودهاند.
در یکی از مطالعات، در 6 نفر از 7 نفر ژیمناست ریتمیک- که همیشه با لبخند به دور خود میچرخند- مشکلات و ضایعات شدید تحتانی کمر گزارش شد. خشنترین و بدترین ورزش در این زمینه میتواند گلف باشد. 90 درصد از جراحات وارده بر گلف بازان حرفهای شامل قسمت تحتانی کمر و گردن بوده و نزدیک 80 درصد از بازیکنان حرفهای حد اقل یک دوره مسابقات قهرمانی را بهدلیل کمردرد از دست میدهند.
اگر شما یک دونده هستید، باید شکرگزار باشید زیرا دوندگان از لحاظ آماری از خطر کمتری نسبت به اغلب قهرمانان در زمینه مشکلات کمر و تیره پشت رنج میبرند. اما برای سایر افراد نتایج دردناک است. بنابراین برای حفاظت از ستون فقرات خود چه کارهایی باید انجام دهیم؟
منبع-http://www.omedclinic.com