کودکان دنیا را بسیار متفاوت‌تر از بزرگ‌ترها می‌بینند. شاید به همین دلیل است که دنیای کودکانه آن‌ها همواره شیرین‌تر و جذاب‌تر است. شما می‌توانید با فراهم کردن اشیای مناسب برای سن آن‌ها به داشتن دید بهتر و روشن‌تری از دنیا به آن‌ها کمک کنید. در ادامه به بررسی نحوه شناخت دنیا توسط کودکان از بدو تولد تا پنج سالگی می‌پردازیم.

کودکان زبان خاص خودشان را دارند. کلمات آنها ممکن است به گوش بزرگ‌ترها آشنا باشد، اما آنها اغلب برای این کلمات، معانی کاملا متفاوتی در ذهن دارند. درحقیقت جلوه گاه نگاه فلسفی کودکان، همان پرسش‌های پایان‌ناپذیری است که در چشم و زبانشان موج می‌زند. آیا تا به حال به پرسش‌های کودکان دقت کرده‌اید؟ به فلسفه‌ای که در پشت نگاه آنان پنهان است: برق که می‌ره کجا می‌ره؟ کجا برویم که مطمئن شویم زمین گرداست؟ چرا مرده‌ها را نمی‌بینیم؟ چرا برگ درختان با هم فرق دارد؟ و… .

نوع سوالات کودکان نشان می‌دهد که بی‌واهمه و از سرکنجکاوی می‌پرسند تا به کشف جهان هستی دست یابند.

وقتی وارد دنیا و جمع کودکان می‌شویم و با آنان گفت‌وگو می‌کنیم، لحظاتی لذت‌بخش برایمان رقم می‌خورد. بی‌درنگ از برخی حرف‌های آنها  تعابیر، ترکیب کلمات و جملات و حتی نحوه تلفظ آنها شگفت‌زده می‌شویم و به وجد می‌آییم. کودکان در ابتدای ورودشان به این دنیا تصور بزرگی بی‌حدی دارند اما هر چه بزرگ‌تر می‌شوند همه‌چیز به نظرشان کوچک و محدود می‌شود. حتی ابعاد فیزیکی مکان‌ها و طول زمان در کودکی بزرگ‌تر به نظر می‌آید و پس از آن یک مکان که خیلی بزرگ و رمزآلود تصور می‌شد کوچک و معمولی به نظر می‌رسد و زمان سریع می‌گذرد.

نگاه یک کودک به این دنیا از زمان نوزادی آغاز می‌شود و در این زمان است که می‌تواند وسایلی را لمس کند و رفته رفته با این جهان مرموز آشنا شود.

کودک من زمانی که تازه متولد شده است

نوزاد تازه متولد شده ، دید کامل ندارد و رفته رفته قوه بینائی‌اش تکمیل می‌شود. به همین دلیل برای شروع باید اشکال و اشیای گوناگون را به او نشان دهید تا توجه او به سمت آن‌ها جلب شود . برای مثال اشکال سیاه و سفید و یا اشیائی که دارای خطوطی با رنگ‌های متفاوت باشند باعث می‌شوند که کودک وجه تمایز بین آن‌ها را حدس بزند. یکی از اشیائی که برای نوزاد یک تا سه ماهه توصیه می‌شود، آینه‌های نشکن و ایمنی است که به نرده‌های تخت یا دیواره گهواره کودک نصب می‌شود. همچنین جغجغه ؛ که نوزاد در این سن تمایل دارد آن را محکم در دست گیرد و تکان دهد.

کودک من زمانی که یک ساله است

در سنین ۸ الی ۱۲ ماهگی کودک تمایل به هل دادن و کشیدن اشیا دارد. بنابراین استفاده از سطل یا جعبه برای پر و خالی کردن اسباب بازی‌ها ، مدت‌ها او را سرگرم کرده و مهارت‌های او را افزایش می‌دهد. همچنین اسباب‌بازی‌هائی که با فشار دادن ، باز و بسته کردن و ایجاد صدا ، کودک را مشغول می‌کنند نیز برای آنها مناسب است زیرا باعث تقویت قدرت یادگیری کودک می‌شود.

کودک من در سه سالگی

از اسباب‌بازی‌های مفید دیگر برای این سنین می‌توان به انواع دیگر وسایل ساخت و ساز ، پازل‌های ساده ماشین ، کامیون و مداد شمعی‌های ضخیم برای رنگ‌آمیزی اشاره کرد . در این سنین قوای ذهنی و قدرت خلاقیت کودک رشد می‌کند ؛ بنابراین اسباب‌بازی‌هائی که در این سن باعث پرورش خلاقیت در کودکان می‌شوند بسیار شایان توجه هستند؛ از جمله: وسایل آشپزی ، تلفن اسباب‌بازی و عروسک‌هائی با لباس‌های مختلف و اسباب‌بازی‌هایی که کودک می‌تواند به وسیله آن نقش‌های مختلف را ایفا نماید مثل وسایل دکتر بازی یا خانه‌داری ایده‌آل ترین انتخاب هستند.

در سن سه سالگی کودک می‌تواند به راحتی یک شی را مدل قرار داده و آن را ترسیم کند. پس وسایل نقاشی در اختیارش بگذارید. به نخ کشیدن مهره‌های چوبی یا پلاستیکی به ایجاد هماهنگی بین چشم‌ها و دست‌ها بسیار کمک می‌کند. در این سن دوست شدن با کودکان دیگر و ایجاد ارتباط بسیار مهم است.

کودک من در پنج سالگی

ارتباط با دیگر کودکان ، قانون سهیم شدن و شراکت را به کودک آموزش می‌دهد . به علاوه وجود یک کودک دیگر به عنوان هم‌بازی ، قدرت خیال‌پردازی کودک را افزایش می‌دهد زیرا در این سنین کودکان تمایل دارند که نقش مادر ، پدر و یا دیگر بزرگ‌ترها را بازی کنند. عروسک‌ها نیز هم‌بازی‌های خوبی برای کودک شما در این سنین هستند که کودک می تواند با آن حس مسئولیت‌پذیری را هر چند کوچک تجربه کند.

گردآوری: مجله اینترنتی ستاره