دو نوزاد مبتلا به سرطان خون به دنبال یک درمان آزمایشگاهی پیشرفته برای اولین بار در بریتانیا از سرطان رهایی پیدا کردند و طی این درمان زندگی دو نوزاد را نجات داده شد. برای درمان سرطان لوسمی این دو کودک 11 و 16 ماهه ظرف 28 روز پس از دریافت درمان بهبودی کاملی از سرطان یافتند. هر دو نوزاد مبتلا به لنفوبلاستیک حاد بودند.

به طوری که هر دو نوزاد از تمام گزینه های درمانی دیگر خسته شده بودند. حمله تهاجمی یک نوع سرطان است که در گلبول های سفید نابالغ خون به نام لنفوسیت آغاز می شود که اگر تحت درمان نباشند می تواند پس از چند ماه کشنده باشد. با توجه به انجمن سرطان آمریکا، نرخ درمان کودکانی که بین سنین 1 تا 9 سال هستند با سلول بال بهتر است. کودکان زیر 1 سال به نظر ضعیف تر می رسند. دو نوزاد با توجه به درمان تجربی برای بیش از یک سال با سرطان آزاد بودند.

چگونه کار می کنند؟

برای سلول T هنگامی که روش های دیگر مانند شیمی درمانی موثر نیستند، یک درمان جدید تر که شامل استفاده از سلول های T خود بیمار است وجود دارد. کار سلول های T حذف و دستکاری با گیرنده آنتی ژن کایمریک (اتومبیل) که آنها را برای حمله به تمام سلول ها آموزش می دهند. سپس آنها را به خون بیمار بر می گردانند. با این حال بسیاری از نوزادان در سال اول به اندازه کافی سلول های T سالم توسعه یافته ندارند.

از طریق ویرایش ژن، سلول های T کاربردی است که می تواند از حملات سیستم ایمنی بدن در دریافت کنندگان فرار ایجاد کند. سپس سلول های T را به خون نوزادان تزریق کنند. دو ماه پس از عمل یک پیوند برای نوزادی که یک بیماری خفیف در پوست داشت انجام شد. این پاک کردن زیر پیوند مغز استخوان و درمان استروئیدی است و نوزاد بعد از این عمل دیگر هیچ عارضه ای ندارد. تاکنون این اولین باری است که پزشکان توانسته اند درمان سرطان را با سلول های T تغییر دهند.

پزشکان نشان دادند که ممکن است برای کار جهانی و خارج از محدوده از سلول های T برای درمان استفاده کنند. این آزمایش ها می تواند به پیشرفت های بزرگ و سخت منجر به درمان شوند. ما به شما وعده می دهیم که سلول های T می توانند به بیماران در سرعت بیشتر و موثر تر درمانشان کمک کنند. سلول های مهندسی T  مهم ترین داستان در درمان مشکل لوسمی و لنفوم است. طبق تحقیقات استفاده از این نوع درمان، باعث پیشرفت شده است. این نوع لوسمی لنفوبلاستیک یک بیماری خطرناک است که دامن گیر اغلب مردم شده است.

این مورد برای شیر خواران است. که درمان آنها براساس دلسوزی ارائه شد و همه درمان های دیگر شکست خوردند. به طوری که هیچ چیز برای از دست دادن وجود نداشت. آنها را مجبور به تسلیم به این بیماری کرد. نویسندگان مقاله نشان دادند که در گرفتن لنفوسیت در بیماران جوان محدودیت وجود دارد. زیرا در آنها سیستم ایمنی بالغ کمتر است. طبق گفته یک پزشک در آنها سلول هایT  به اندازه کافی وجود ندارند که این باعث مشکل می شود. صحبت ها و دلایل ما برای رفتن بیمار یا شخص دیگر برای درمان لازم نیست ما فقط به آنها اشاره می کنیم.

گام های بعدی محققان:

آنها نشان دادند که برای این دو موارد می توان کاری انجام داد فقط در این دو بیماری است که سعی در هیچ چیز دیگری وجود ندارد. با این حال آنها کاملاً مطمئن هستند که این مقاله دانشمندان را در این زمینه درگیر کرده است و ارزش توجه به آن به اندازه نمونه ی کوچکی است. طبق بیانات آنها ما نمی دانیم که در بیماران بعدی چگونه انجام خواهد شد که این فقط یک مشاهده است اما اگر گسترش یابد هیجان انگیز است. در کل به همکاری بیشتری با نهاد های بزرگتر و زیر ساخت های پژوهش و همچنین تخصص لازم برای مدیریت این نوع بیماری از این نوع بیماران نیاز داریم. این که آیا می توان آن را به مرحله ای رساند و جهش بزرگتری انجام داد که شامل بیش از یک موسسه باشد. در حال حاضر فقط یک مشاهده از دو بیمار است و نمی توان عجله کرد بلکه باید برای انجام این کار تلاش کرد تا همه چیز شروع شود. او این نوع درمان را بسیار بالقوه می بیند اما یک راه طولانی برای رفتن وجود دارد. این آزمایش ها را باید از انگلستان و ایالات متحده  تکرار کرد تا ببینیم که آیا امکان پذیر است یا نه؟

هرجند موانع می تواند بر کل کار غلبه کند. ولی آنها در حال گرفتن فناوری های موجود هستند و چند قدم اضافه برداشته اند. اگر واقعا یک اثر مفید و واقعی باشد می توان آن را در کشور های مختلف تکثیر کرد و گزینه های درمانی را به طور گسترده در دسترس قرار داد. اگر در این دیدگاه دقت کرده اید احتمالاً در یکی دوسال آینده حرکت سریع ما را خواهید دید. این خبر هیجان انگیز برای بیماران و خانواده های آنها است. که البته به طور گسترده در دسترس نیست که استاندارد باشد. اما خانواده های این بیماران معمولاً به پزشکی ماهر و دانا نیاز دارند. این خوب است که این گزارش منتشر شود چون ممکن است نسخه هایی از این مجله در همه جا نباشد و این از ایمیل دانشمندان و موسسات شروع شود و سلامت را برای نوزادان بیمار به ارمغان آورد.

دکتر سلام