چه یائسگی آغاز شود، چه نشود، پوست ما چروک خواهد شد. با گذشت عمر و بالا رفتن سن، و در زمان قرار داشتن پوست در معرض نور شدید خورشید یا بدلیل رادیکال های آزاد، پوست انعطاف پذیری و استحکامش را کم کم از دست می‌دهد
به علاوه کیفیت و کمیت فیبرهای کششی سطح پوست نیز کاهش می‌یابند. تا اینجا، فرد تحت تأثیر پیری طبیعی قرار دارد، یعنی همان پیر شدن و عوارضش که بین مردان و زنان مشترک است.
این تحول برای زنان با بروز یائسگی سرعت می‌گیرد، زیرا استروژن که در طول زندگی توسط تخمدان ها ترشح می‌شود، نقش مهمی در حفاظت از پوست دارد. به محض اینکه یائسگی تخمدان ها را به خواب می‌برد، این محافظت کننده ناپدید می‌شود. علاوه بر این، در روند طبیعی پیر شدن، زنان چربی داخل (در حالی که این “پرکننده” مانعی در پدید آمدن چین و چروک به شمار می‌رود) و روی پوست شان را نیز از دست می‌دهند (در حالی که سبوم، که خود عامل به وجود آمدن جوش است، نیز نقش مهمی در حفاظت از پوست بازی می‌کند).
عواقبی که یائسگی برای پوست دارد، فقط همان پیر شدن قابل رؤیت پوست نیست. زیرا انعطاف پذیری اش کم می‌شود و شروع می‌کند به خاریدن. به خاطر تغییرات هورمونی و حساس شدن بسیار، احتمالاً پوست سرخ می‌شود و چون سبوم محافظت کننده کمتری وجود دارد، جراحت ها بقیه نقاط را آسان تر آلوده می‌کنند. سبوم به چربی طبیعی پوست می گویند که از غدد مولد چربی آزاد می شوند.
در واقع کاهش استروژن در دوران یائسگی ضمن آشکار کردن پیری پوست، آثار عوارض ناشی از آفتاب هم شدت می یابد. هرچند از نظر بالینی و آسیب شناسی تغییرات پوست به علت یائسگی از تغییرات ناشی از آفتاب متفاوت است ولی از نظر ظاهر پیری چهره، بالا بودن سن را تداعی می کند. حقیقتا پوست به تدریج نازک شده و خشک و چروکیده می گردد. به خصوص در صورت که گیرنده های استروژن زیادترند.
ارگان های مورد هدف استروژن در پوست به نظر می رسد بعضی گروه های سلولی مثل سلول های سازنده الیاف کلاژن و احتمالا سلول های رنگ ساز پوست باشند. این تغییرات به قرار زیر است:
1-کاهش استروژن در یائسگی باعث کاهش فعالیت سلول های سازنده الیاف کلاژن شده و در نتیجه باعث اتفاقات زیر می شود:
- نازکی پوست
- کاهش کلاژن مجرای خروج ادرار و در نتیجه ضعف در نکهداری ادرار
- کاهش قابلیت کششی پوست
- کاهش آب پوست و خشکی ناشی از آن
2-کمبود استروژن در اپیدرم باعث نازکی اپیدرم شده و همچنین میل جنسی کاهش می یابد و ممکن است میزان رنگ پوست هم کاهش یابد
3-کاهش استروژن باعث تغییراتی در مخاط دستگاه تناسلی می شود. این تغییرات شامل خشکی و نازکی مخاط است و ممکن است در بعضی باعث خارش شود.
با این حساب زنان با شروع یائسگی با پوستی روبرو می شوند که نازک و شکننده است و بخاطر کاهش چربی سبوم نمی تواند از پوست به خوبی محافظت کند. طبقه سطحی پوست هم که به عنوان یک مانع عمل می کند، کم اثر می شود و پوست ممکن است تحریک پذیر تر از گذشته شده و یا به حالت اگزمایی در آید، خصوصا اگر محافظت و مراقبت از پوست ناکافی باشد یا مورد خشونت واقع شود. به عنوان مثال تماس پوست با ماده لوریل سولفات سدیم قبل از یائسگی تحریک کمتری را نسبت به پس از یائسگی نشان می دهد.
بهتر است برای مقابله با خشکی پوست در یائسگی موارد زیر را رعایت نمائید:
1-به صورت دائم در طول این دوره از مرطوب کننده های مناسب برای صورت ، دستان و بدنتان استفاده نمائید
2-در زمان خروج از منزل حتما از ضد آفتاب مناسب پوستتان استفاده کنید , پس از استعمال ضد آفتاب چند دقیقه ای صبر نموده و سپس از منزل خارج شوید.
3-از حضور طولانی مدت در آفتاب جدا خود داری نمائید حتی اگر از ضد آفتاب نیزاستفاده کرده اید. استفاده از ضد آفتاب های فیزیکی بیشتر توصیه می گردد .
4-زمان حمام گرفتن خود را کاهش دهید و از آب ولرم به جای آب گرم استفاده نمائید.کاهش زمان حضورتان در حمام داغ موجب کاهش خروج رطوبت از سطح پوستتان خواهد شد.پس از استحمام از لوسیونهای مرطوب کننده استفاده کنید.
5-در صورت امکان از روغنهای طبیعی در ماساژ پوستتان همانند روغن کنجد و یا زیتون بهره ببرید. از روغنهای سویا، زیتون و کنجد در سالاد و غذای خود بهره گیرید.
6-روزانه به میزان بیست تا سی دقیقه ورزشهای سبک انجام دهید ، زیرا ورزش می تواند بهبود گردش خون در پوست و دیگر اندامهای بدنتان شده و اکسیژن و مواد غذایی لازم را در اختیار آنها قراردهد و در نتیجه پوستی شاداب تر، سر زنده تر و سفت تر خواهید داشت.
7-استفاده از مواد آنتی اکسیدان همانند انواع میوه همانند شاه توت ، انگور ، تمشک ، لیمو و یا چای سبز و … را فراموش ننمائید تا بدنتان بتواند در برابر رادیکالهای آزاد مخرب برای پوست و دیگر بافتها دفاع خوبی داشته باشند.
8-دریافت مواد غذایی حاوی امگا 3 همانند گردو ،سویا ، ماهی قزل آلا و … را افزایش دهید تا از خشکی پوستتان کاسته شود.
9-تا می توانید در طول روز آب میل نمائید تا سلول های پوستتان سر زنده و شاداب باشند.
10-از استفاده از صابونهای عطری و نا مرغوب خودداری نمائید و بهتر است از پن های درماتولوژیک استفاده نمائید .
11-با پزشک خانوادگی و یا معالج خود مرتبا در تماس باشید./
منبع-http://www.omedclinic.com
