اختلال پرخوری چیست؟ همان اختلال در غذا خوردن است که پرخوری گاه به گاه نام دارد. بسیاری از مردم بیش از حد می خورند در حالی که شام خوب و مناسبی را میل کرده اند. افراد مبتلا به اختلال در غذا خوردن هر چند احساس همیشه و به طور منظم به انجام این کار نمی پردازند اما حداقل یک بار در هفته یا ۳ بار در ماه این کار را  انجام می دهند.

احساس اضطراب:

افرادی که اختلال پرخوری دارند و احساس می کنند نمی توانند خوردن  غذا را کنترل کنند و یا حتی نمی دانند چقدر می خورند اغلب به تنهایی غذا می خورند، زمانی که احساس بیماری یا گرسنگی می کنند احساس گناه، شرم، انزجار و یا غم و اندوه پس از پرخوری در آن ها رخ می دهد. افراد ممکن است در مورد رفتار خود احساس خجالت کنند و خود را از دوستان و خانواده پنهان کنند.
پرخوری انواع متفاوتی دارد در بعضی از افراد اختلال پرخوری یکسان نیست. افراد مبتلا به پرخوری عصبی نیز به طور مرتب پرخوری می کنند و آن ها نیز ممکن است احساسات منفی مانند از دست دادن کنترل، شرم و یا احساس گناه داشته باشند. تفاوت کلیدی که در رابطه با پرخوری وجود دارد پاکسازی پس از آن است. ممکن است آن ها استفراغ کنند و از مسهل یا دیورتیک استفاده کنند و یا ورزش بیش از حد انجام دهند. پاکسازی بخشی از اختلال پرخوری نیست.

چه کسی در معرض خطر است؟

هر کسی می تواند در معرض خطر اختلال پرخوری باشد با صرف نظر از نژاد، جنس، سن و یا وزن. اعتقاد به این است که اختلال در غذا خوردن در ایالت متحده رایج است. اگرچه زنان مبتلا به این اختلال بیشتر هستند. بیش از ۶ میلیون آمریکایی دو درصد از مردان و سه و نیم درصد از زنان در این شرایط قرار دارند. در مردان بیشتر احتمال دارد در سنین میانسالی و در میان نوجوانان یک ممیز شش درصد به اختلال پرخوری مبتلا شوند.

چگونگی تأثیر آن بر وزن:

بسیاری از افرادی که دچار اختلال پرخوری هستند با وزن خود مبارزه می کنند. در میان این افراد مبتلا به اختلال، حدود دو سوم چاق هستند. طبق مطالعات انجام شده بسیاری از افراد یا ۳۰ درصد از آن ها به دنبال درمان کاهش وزن هستند. افرادی که اضافه وزن دارند و یا چاق هستند نیز در معرض خطر مسائل بهداشتی مانند بیماری های قلبی، فشار خون بالا و دیابت نوع ۲ هستند.

در مورد بهداشت روان:

اختلال پرخوری باعث سایر مشکلات بهداشتی، عاطفی یا روانی مانند افسردگی، اضطراب، اختلال دو قطبی و سوء مصرف مواد می شوند. آن ها همچنین ممکن است بر احساس، مشکل در خواب و مبارزه با عزت نفس پایین یا شرم در مورد تصویر بدن رو به رو باشند.

چه عواملی باعث اختلال در غذا خوردن است؟

کارشناسان هنوز مطمئن نیستند که دقیقاً چه چیزی باعث اختلال غذا خوردن است. ترکیبی از عوامل از جمله ژن های یک فرد، روانشناسی و پس زمینه زندگی ممکن است درگیر شود. رژیم غذایی می تواند به اختلال پرخوری منجر شود. اما ما نمی دانیم که آیا به تنهایی می توانید آن را آغاز کنید. برخی از افراد ممکن است به نشانه ی غذایی از قبیل بو یا تصاویر مواد غذایی حساس باشند. این اختلال همچنین می تواند از حوادث استرس زا و یا پس از سانحه، مثل مرگ یک دوست یا طعنه در مورد وزن باشد.

امکان بازیابی وجود دارد:

اگر شما فکر می کنید ممکن است اختلال پرخوری داشته باشید، مطمئن باشید که با موفقیت درمان می شود. گام اول تشخیص است. برای انجام این کار پزشک یا دیگر متخصصین با یک معاینه و سؤال در مورد عادات خود در خوردن، سلامت عاطفی، تصویر بدن و احساسات نسبت به مواد غذایی سلامت شما را تشخیص دهد.

درمان پرخوری:

به افکار، احساسات و مواد غذایی خود کمک کنید. صحبت کردن با یک روانپزشک، مشاور کلیدی و کاربردی مسائل عاطفی است. رفتار درمانی شناختی (CBT) با هدف تغییر الگوهای فکری منفی است که می تواند پرخوری را رفع کند. همچنین کمک می کند، کار با یک متخصص تغذیه برای عادات غذا خوردن و حفظ یک یادداشت غذایی برای شما که بهبود یابید.
در مورد دارو چه طور؟

برخی داروها مانند داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد تشنج خاص می تواند به کنترل هوس های غذایی کمک کند. Dexamphetamine  دارویی است که برای درمان اختلال پرخوری است.

از دست دادن وزن مبتلایان به پرخوری:

پرخوری می تواند به افزایش وزن منجر شود. برنامه های کاهش وزن سنتی ممکن است به برخی افراد کمک کند ولی بعضی دیگر با رژیم غذایی سخت، این کار را انجام می دهند. از پزشک خود پرسید که آیا می تواند از یک برنامه کاهش وزن تخصصی برای مبتلایان به اختلالات غذا خوردن بهره‌مند شود.

جلو گیری:

اگر تنها در معرض خطر اختلال پرخوری هستید شما می توانید برای جلوگیری از آن اقدام کنید. مراقب احساساتی مانند گناه، شرم، یا ضربه در اطراف مواد غذایی و یا داشتن عزت نفس پایین یا از این نوع مسائل دارید باشید و یا اگر اختلالات غذا خوردن در خانواده تان دارید بحث را با یک پزشک یا درمانگر در میان بگذارید.

دکتر سلام