هر فردی در زندگی اش تصمیم های بزرگ و کوچک زیادی میگیرد و این روند تصمیم گیری برای انسان عادی است.تبعات بعضی تصمیم گیری ها زندگی فرد را تا سال ها،روزها یا ماه ها تحت تاثیر قرار خواهد داد.تصمیم هایی که افراد میگیرند بعضی اوقات برای گذشته هستند و بعضی اوقات برای آینده که فعلاً آن را مشاهده نکرده ایم.
حداقل یکی از تفاوت‌های این دو گونه تصمیم این است که تصمیمات وقایع اتفاق‌افتاده معمولا واکنشی و تصمیمات وقایع اتفاق‌نیفتاده معمولا فعالانه (Proactive) و پیش‌نگر است. حادثه ساختمان پلاسکو چه قبلش، چه حینش و چه بعدش پر است از تصمیمات کوچک و بزرگ واکنشی و فعالانه که برای برخی از آنها تنها چند ثانیه فرصت است تا تصمیم‌گیری و برای برخی دیگر چند ماه و چند سال. مطالعاتی که در مجله معتبر ساینتیفیک‌امریکن (Scientific American) در سال ٢٠١٣ چاپ شده، مؤید ارتباط مؤثر تمرینات تمرکز حواس با میزان دقت و سلامت انسان و در نتیجه تصمیم‌گیری بهتر و مؤثرتر در مواقع گوناگون است. حال چه می‌توان کرد تا تمرکز حواسمان بیشتر شود تا تصمیمات را بهتر، کاراتر و در زمان مناسب (هرچه‌سریع‌تر) بگیریم؟ چه این تصمیمات واکنشی باشند و چه فعالانه و پیش‌نگر؟ چند روز قبل (ژانویه ٢٠١۶) آقای «راسموس هوگارد» و همکارانشان در مجله معتبر هارواردبیزینس، تکنیکی را پیشنهاد کردند که مرور آن به همراه چند مثال، خالی از لطف نیست. ١- روزی ١٠ دقیقه اجرای برنامه تمرین تمرکز حواس که ترجیحا صبح باشد. برنامه‌های مختلفی برای تمرین تمرکز حواس پیشنهاد شده که از این سو و آن سو می‌شود آموخت. اما ممکن است فقط یک جا بنشینیم و چشمانمان را ببندیم و سعی کنیم به هیچ‌چیز فکر نکنیم. تنها نفس‌هایمان را بشماریم، از یک تا ١٠ و بعد برعکس از ١٠ به ١. هر وقت هم حواسمان پرت شد، دوباره از ابتدا شروع کنیم. ٢- اولین کاری که صبحمان را با آن شروع می‌کنیم، چک‌کردن ایمیل نباشد. به‌طور کلی می‌گویند ما آدم‌ها در ابتدای صبح بیشترین تمرکز، خلاقیت و نوآوری را داریم. سعی کنیم به جای آنکه خلاقیت و نوآوری صبحگاهی‌مان را با تصمیم‌گیری‌های واکنشی بگذرانیم، مقداری پیش‌نگری و دوراندیشی آزادانه داشته باشیم. ٣- همه اطلاع‌رسان‌های
(Notification) موبایلمان را خاموش کنیم. اینکه به صورت پیوسته تلگرام، اینستاگرام و مابقی شبکه‌های اجتماعی‌مان فعال بوده و لحظه‌ای ما را تنها نگذارند، باعث می‌شود مغزمان همیشه شلوغ و تحت فشار باشد. اینکه هر چند ساعت یا روزی دو یا سه بار خودمان به سراغشان برویم و چک کنیم بهتر از آن است که آنها ما را به‌صورت اتوماتیک دائما در جریان پست‌های جدید بگذارند.
۴- هم‌زمان چند کار را انجام ندهیم. سعی کنیم تا جایی که امکان دارد هر کاری را تمام کرده (یا بخشی که برای آن زمان در نظر گرفته بودیم، تمام شود) و سپس به سراغ کار بعدی برویم. ۵- هر دو هفته به صورت منظم انجام چهار مورد قبل را چک کنیم، آیا تفاوتی ایجاد شده است یا خیر؟
افزایش تمرکز حواس، تصمیم‌گیری کاراتر و به‌موقع‌تر، مشکلات ما را حل نخواهد کرد، اما به صورت ریشه‌ای تلاشی برای بهبود لحظه به لحظه زندگی‌مان است. شاید بهتر است بعضی اوقات مکث کنیم، فکر کنیم و دوباره آغاز کنیم!
منبع : روزنامه شرق
