آب انگور تیره حاوی آنتی اکسیدانی به نام رزوراتول بوده که در بهبود جریان خون به سراسر بدن، کاهش کلسترول نوع بد، فشارخون سالم و کاهش خطر لخته شدن خون و آسیب عروق خونی موثر است. اما در صورت ابتلا به کم خونی نوشیدن آب انگور کمک زیادی به شما نخواهد کرد، زیرا آب انگور تیره و روشن حاوی میزان کمی از این ماده معدنی مهم است. در حقیقت نوشیدن آب انگور ممکن است در توانایی بدن برای جذب آهن تداخل ایجاد کند.
کمبود آهن
کمبود آهن موجب خستگی و ضعف خواهد شد. کودکان، بانوان در سنین قاعدگی و بانوان باردار بیشتر در معرض خطر کم خونی ناشی از فقر آهن قرار دارند. آهن برای رشد ذهنی و جسمی درست کودکان نیز اهمیت دارد. براساس سازمان بهداشت جهانی، ۳۰ درصد از جمعیت جهان مبتلا به این نوع کم خونی می باشند. خونریزی شدید، رژیم غذایی فقیر از آهن و مشکلاتی در جذب آن باعث کمبود این ماده معدنی در افراد می شود.
آهن موجود در آب انگور
آب انگور با میزان کمی از آهن مورد نیاز روزانه بزرگسالان در ارتباط است. همچنین یک لیوان آب انگور تنها در حدود یک تا دو درصد از میزان متوسط آهن مورد نیاز بدن در طول روز را تامین می کند.
انگور سیاه و آهن
براساس دانشگاه کرنل امریکا و وزارت کشاورزی ایالات متحده، مقادیر بسیار زیاد آب انگور تیره معروف به آب انگور قرمز ممکن است با توانایی بدن در جذب آهن از سایر منابع غذایی تداخل ایجاد کند. براساس مطالعه منتشر شده در مجله کشاورزی و شیمی موادغذایی، ترکیبات پلی فنولی موجود در انگور آبی و ارغوانی همچنین ممکن است منجر به کم خونی ناشی از کمبود آهن شود.
موادغذایی غنی از آهن
صدف، جگر، مرغ، بوقلمون، گوشت قرمز بدون چربی و ماهی جزو منابعی با بالاترین میزان آهن هِم به حساب می آیند. جذب این آهن به راحتی در بدن صورت می گیرد. منابع غیر هِم نیز شامل حبوبات، نان غنی شده، ملاس، غلات غنی شده، مغزهای آجیل و دانه ها است. پزشک نیز ممکن است برای گیاهخواران در صورت کمبود آهن (برخلاف دریافت منابع آهن غیرهِم) مصرف مکمل های آهن را تجویز کند. همچنین افزایش مصرف ویتامین C همراه با موادغذایی غنی از آهن می تواند به جذب این ماده معدنی کمک کند.
