دلایل بسیاری برای تحلیل لثه و استخوان فک وجود دارد که ممکن است به درمان اصلاحی نیاز باشد، از جمله بیماری های پریودنتال، زخم و نقائص هنگام تولد وجود دارد. بیماری پریودنتال به خصوص، تا حد زیادی می تواند ظاهر طبیعی لثه و دندان را خراب کند.
محقق ايراني خارج از کشور، طي تحقيقاتي روش نويني براي جلوگيري از تحليل استخوان فک و لثه پس از کشيدن دندان ارائه کرد که به دليل تحقيقاتش در اين زمينه موفق شد بعنوان اولين محقق ايراني جايزه اول جراحان لثه آلمان را دريافت کند.
طبق آخرين تحقيقات علمي پس از کشيدن دندان طي دو ماه حدود 50درصد از لثه بعنوان بافت نرم و استخوان فک بعنوان بافت سخت تحليل مي‌رود که اين امر اشکالات مهمي را براي کاشت ايمپلنت ايجاد مي‌کند.
وي عدم امکان جايگذاري ايمپلنت مناسب را به دليل کمبود بافت از جمله اين اشکالات دانسته و گفته: اين امر اکثرا موجب مي‌شود که کاشت ايمپلنت‌هاي قطور و بلند که از استحکام بالاتري برخوردار هستند، امکان پذير نباشد. وي ادامه داده: از اينرو جراح در اين موارد به ايمپلنت‌هاي نازک و کوتاه قناعت مي‌کند که اين نوع ايمپلنت‌ها درصد عوارضي چون شکستگي، عفونت و شل شدگي ايمپلنت را به دنبال دارد.
راه‌حل دوم در اين موارد بازسازي استخوان فک و لثه از دست رفته قبل يا در هنگام جايگذاري ايمپلنت است که اين روش موجب افزايش تعداد جراحي‌ها و طول درمان مي‌شود، ضمن آنکه هزينه درمان بيمار را افزايش مي‌دهد. وي سپس به نتايج تحقيقات خود در اين زمينه با همکاري محققان دانشگاه‌هاي آلمان و سوئيس اشاره مي‌کند و به مهر مي‌گويد: اين مطالعات ما را به سمت ابداع روشي براي کاهش تحليل سوق داد و بر اساس اين روش، کشيدن دندان بصورت کم تهاجمي و استفاده از مواد جايگزين کننده است.
تحقيقات ما نشان داده که پودر استخوان گاو بعنوان ماده دير جذب بهترين ماده براي پر کردن حفره دندان است. پس از پر کردن حفره دندان با اين ماده، سطح آن توسط اسفنج ژلاتيني پوشانده مي‌شود. اسفنج ژلاتيني از يکسو به ماده استخواني زير خود استحکام مي‌بخشد و از سوي ديگر باعث بازسازي لثه مي‌شود.
در اين تکنيک بيمار پس از گذشت 10هفته ايمپلنت ايده آل خود را با ابعادي مناسب دريافت کرده و در اغلب موارد نياز به تکنيک‌هاي بازسازي مجدد بافت را ندارد چراکه روش فوق بصورت ميانگين از 90درصد تحليل استخوان و لثه جلوگيري مي‌کند.
در تحقيقات انجام شده به دليل مشخصي در اين زمينه دست نيافتيم ولي به فرضيه‌اي رسيديم که در حال حاضر در بسياري از مقالات علمي پذيرفته مي‌شود. وي ميزان تراکم پودر استخوان گاو را مشابه تراکم ريشه دندان دانسته و اضاقه مي‌کند: زماني‌که حفره دندان با اين مواد پر مي‌شود به دليل مشابهت تراکم ماده جديد با ريشه، به بافت اطراف دندان اجازه مي‌دهد که نسبت به وظايف خود در زمينه ترميم حفره اقدام کند از اينرو تحليل استخوان به حداقل مي‌رسد. سرپرست بخش ايمپلنتولوژي آکادمي «کارل زايس» در سوئيس با بيان اينکه اين روش بايد بلافاصله پس از کشيده شدن دندان اجرايي شود، ادامه تصريح کرده: پس از کشيدن دندان خون در حفره دندان لخته مي‌شود و کليه فاکتورها و سلول‌هايي که در بازسازي استخوان مورد نياز است از مغز استخوان خارج و وارد حفره دندان مي‌شود از اينرو با استفاده از اين سلول‌ها و مواد پُر کننده اقدام به بازسازي استخوان مي‌شود. اين پژوهشگر در پايان خاطر نشان کرده: اگر در هنگام کشيدن دندان يک يا چند ديواره حفره دنداني آسيب ديده يا از بين رفته باشند، ابتدا با استفاده از يک ممبرين (غشا) قابل جذب کلاژني ديواره‌ها بازسازي شده سپس حفره دنداني پر مي‌شود. در اين تکنيک کهRidge Preservation ناميده مي‌شود، بيمار پس از 10هفته مي‌تواند ايمپلنت مورد نياز را دريافت کند.
منبع-http://www.dent-world.com/