آیا واقعا آشپزخانه ای که بهم ریخته و کثیف باشد، در افزایش وزن تاثیر می گذارد؟ آیا غیر از کالری دریافتی روزانه، محیط هم در وزن انسان نقش دارد؟ به تازگی تحقیقی بر روی گروهی از دانشجویان دختر در دانشگاه کورنل صورت گرفته است که نتایج جالبی را بیان کردند. در این آزمایش دانشجویان دختر به دو گروه تقسیم شدند که یکی از گروه ها در آشپزخانه ای بهم ریخته و نامرتب و گروهی دیگر به یک آشپزخانه ی مرتب مستقر شدند.
علاوه بر این، از آنها خواسته شد مواقعی را که احساس می‌کردند همه چیز تحت کنترل و منظم است و برعکس، یا سر رشته ی کار از دستشان در رفته و همه چیز به هم ریخته است، یادداشت کنند.
گروهی که به آشپزخانه کثیف رفته بودند و احساس می‌کردند رشته کار از دستشان در رفته است، در قیاس با گروهی که در آشپزخانه تمیز و مرتب اوضاع را تحت کنترل می‌دیدند، دو برابر بیشتر بیسکویت خورده بودند.
دکتر لنی وارتانیان از نویسندگان این تحقیق می‌گوید: محیط به هم ریخته و نامرتب و احساس این که هیچ چیز تحت کنترل نیست، برای تغذیه سالم مضر است. وقتی همه چیز به هم ریخته و کثیف باشد، بعید است که فرد احساس راحتی و آرامش داشته باشد بنابراین احتمال یک دستبرد کوتاه به خوردنی‌ای شیرین، به واقع یک میان بُر برای بهتر شدن حال فرد است، حتی اگر برای مدت کوتاه موثر باشد.
بسیاری از پژوهشگران می‌گویند چاره کاهش وزن و غلبه بر چاقی فقط کمتر خوردن نیست، تغییر محیط و برخی عادت‌ها هم نقش بسیاری دارد.
براساس این گزارش، آشپزخانه‌های به اصطلاح اوپن برای کاهش وزن خوب نیستند. به واقع، اگر می‌خواهید اندامی متناسب داشته باشید، بهتر است پس از خروج از آشپزخانه در را به روی غذا ببندید و خوردنی یا هر چیزی که یادآور آن است مدام پیش چشمتان نباشد.
یا اگر به آشپزخانه می‌روید تا برای یک فنجان چای آب را جوش بیاورید، بعد از روشن کردن کتری آشپزخانه را ترک کنید نه اینکه آنقدر آن دور و بر پرسه بزنید که در نهایت به ناخنک زدن و لُپ جنباندن ختم شود.
تکنولوژی هم اخیرا سعی کرده کمک کند، مثلا چنگال‌هایی وارد بازار شده که اگر آن را پشت سر هم به دهان ببرید شروع به لرزیدن می‌کند و هشدار می‌دهد که کمی آرام‌تر، یا در درب برخی جعبه‌های بیسکویت، زنگی نصب شده که اگر زیاد آن را باز کنید آژیر هشدار به صدا در می‌آید.
پروفسور برایان واسنیک دیگر نویسنده این تحقیق معتقد است ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که همه چیز برای چاق شدن طراحی شده است. ما به تدریج خانه‌هایمان را به شکلی درآورده‌ایم که غذای خوشمزه موردعلاقه‌مان را راحت‌تر آماده کنیم و بخوریم، رستوران‌ها هم دسترسی به غذای خوشمزه را آسان‌تر کرده‌اند. سوپرمارکت‌ها هم خرید را راحت کرده است. سر کار هم برای ما راحت‌تر است که پشت میز کارمان غذا بخوریم. در ناهارخوری مدرسه یا محل کار هم برای اینکه همه چیز را روی یک سینی تلنبار کنیم کار راحت شده است. همه چیز طراحی شده تا ما را چاق کند.
گروهی از محققان دانشگاه‌های کمبریج و میشیگان به این نتیجه رسیده‌اند که مغز زنان به گونه‌ای طراحی شده که کاهش وزن برایشان سخت تر از مردان است.
پروفسور لورا هایسلر از پژوهشگران اصلی این تحقیق می‌گوید: گزارش‌های سازمان بهداشت جهانی نشان می‌دهد چاقی در زنان در تمام دنیا شایع‌تر از مردان است و برخی نقاط دنیا دو برابر مردان است.
برای این تحقیق پژوهشگران موفق شدند موش‌های نر چاق را لاغر و تراشیده کنند اما در مورد موش‌های ماده به چنین موفقیتی نرسیدند.
پروفسور هایسلر می‌گوید: در حال حاضر درمان چاقی برای زنان و مردان یکسان است اما ما متوجه شدیم بخشی از مغز که تاثیر چشمگیری بر مصرف کالری دریافتی دارد، در زنان و مردان به شکل متفاوتی شکل گرفته است.
سلول‌های این قسمت مغز یکی از هورمون‌های مهم مغز به نام پرواُپیوملانوکورتین را ترشح می‌کنند که مسئول تنظیم اشتها، فعالیت جسمانی، مصرف انرژی و وزن است.
اما ما متوجه شدیم تمام نورون‌ها (سلول‌های عصبی مغز) که POMC ترشح می‌کنند عملکرد یکسانی ندارند و در موش‌های ماده POMC تاثیر چندانی بر فعالیت بدنی و مصرف انرژی و وزن ندارد، به عبارت دیگر در زنان این هورمون بیشتر اشتها را تنظیم می‌کند تا موارد دیگر.
اگر چنین باشد باید در توصیه‌ها و درمان‌های چاقی تجدیدنظر شود اما تا آن وقت، شاید به گفته پروفسور واسنیک تمیز و مرتب نگه داشتن آشپزخانه ساده ترین کار باشد.
