مواد غذایی رنگی همیشه برای بدن مفید نیستند ، خلاصه این رنگ ها شیمیایی می باشند و گاهی اوقات می توانند برای بدن مشکلاتی را ایجاد کنند و همچنین استفاده از این مواد در دراز مدت توسط متخصصان تغذیه رد می شود.
رنگ موادغذایی در میزان پذیرش محصول غذایی به وسیله مصرف کننده نقشی اساسی دارد. مثلا مصرف کننده می تواند با توجه به رنگ غذا، تشخیص دهد غذا تازه است یا نه …
از آنجا که رنگ محصولات خام کشاورزی و دامی در اثر فرآیند های تولید غذا و روند نگهداری ممکن است تغییر کند یا از بین برود، متخصصان در تولید محصولات مختلف، انواع رنگ ها را به کار می برند. محققان از ۳۰ سال پیش تاکنون مشغول بررسی اثر رنگ های غذایی صنعتی بر سلامت افراد هستند و نتیجه این تحقیقات همیشه ضد و نقیض بوده است اما سازمان غذا و داروی آمریکا، به محض اثبات اثر مخرب هر یک از این مواد بر ارگان های مختلف بدن، آنها را از فهرست افزودنی های مجاز خوراکی حذف می کند. سرطان زایی، حساسیت زایی، ایجاد بیش فعالی، التهاب پوست و استفراغ در اثر مصرف این رنگ ها گزارش شده و مورد بررسی قرار گرفته اند، به همین بهانه در مورد رنگ های مورد استفاده در صنعت غذا از دکتر محمد حسین عزیزی، متخصص صنایع غذایی و مدیر گروه صنایع غذایی دانشگاه تربیت مدرس پرسیده ایم.سچند نوع رنگ
چه رنگ خوراکی وجود دارد؟
۳ نوع رنگ خوراکی داریم؛ رنگ های طبیعی که از مواد طبیعی گرفته می شوند، رنگ های مشابه طبیعی که بعد از کشف فرمول هر رنگ طبیعی در صنعت با به کارگیری مواد شیمیایی مشابه آن ساخته می شوند و رنگ های مصنوعی مثل برخی رنگ های آبی اقیانوسی که در ژله ها یا پاستیل ها می بینیم.
در صنایع غذایی بیشتر از کدام نوع رنگ استفاده می شود؟
رنگ های مشابه طبیعی، زیرا استخراج رنگ از گیاهان بسیار هزینه بر است.
اصلا چرا به محصولات غذایی رنگ افزوده می شود؟
افزودن رنگ در صنایع غذایی ممکن است برای برگرداندن رنگ اصلی ماده غذایی، یکنواخت کردن رنگ محصول، پررنگ کردن رنگ طبیعی ماده غذایی، جلب اشتها و نظر مصرف کننده، هویت دادن به ماده غذایی (مثلا رنگ نارنجی در نوشابه پرتقالی یا رنگ سبز در ژله طالبی)، رنگ دادن به محصولات بی رنگ مثل پاستیل، پیشگیری از بی رنگ شدن محصول تا رسیدن به مصرف کننده، تزیین ماده غذایی (مثل رنگ?های مصرفی در قنادی) و در نهایت تاثیر بر ارزیابی کیفی محصول به وسیله مصرف کننده باشد.
به نظر شما همه این رنگ?ها مضرند؟
برخی رنگ های شیمیایی مصنوعی، ضرری ندارند و باعث بروز هیچ مشکلی نمی شوند. اما برای تهیه این رنگ ها باید به نکته های خاصی توجه شده باشد. در تمام دنیا سازمان های نظارت بر مواد غذایی و استاندارد روند تولید رنگ های صنعتی را زیر نظر دارند از طرفی کشورهای واردکننده رنگ های مصنوعی، گواهی سازمان های نظارتی مربوطه را از شرکت تولید و صادرکننده طلب می کنند. اگر رنگ به صورت فله عرضه شود، نمی توان بدون بررسی های آزمایشگاهی متوجه شد که خوراکی است یا برای مصارف صنعتی دیگر تولید شده است.
رنگ های مصنوعی بیشتر در کدام صنایع غذایی استفاده می شوند؟
تولیدکنندگان محصولاتی مانند انواع کیک ها، آبنبات، تافی، اسمارتیز، شکلات، آدامس، رب، سس، ماست میوه ای، دسرها، پاستیل، ژله، پفک ها، کمپوت ها، کنسرو ها، نوشابه، آبمیوه، بستنی و مربا بیشتر از این رنگ ها استفاده می کنند.
در فرآورده های گوشتی هم از رنگ های مصنوعی استفاده می شود؟
نه، رنگ صورتی سوسیس و کالباس در اثر واکنش نگهدارنده آنها یعنی نیتریت و نیترات با رنگدانه طبیعی قرمز گوشت یعنی میوگلوبین است.
برخی از محصولات غذایی مثلا بستنی های اسکوپی خیلی پررنگ هستند، آیا این رنگ ها هم مصنوعی اند؟
بله و اگر قرار بود این رنگ ها از انواع میوه ها استخراج شوند، قیمت چند قاشق بستنی خیلی گران می شد. درست است که در کارخانه های معتبر صنایع غذایی هم از رنگ استفاده می شود، اما این کارخانه ها حتما زیر نظر اداره نظارت بر مواد غذایی هستند اما در مورد محصولات فله ای مانند بستنی ها، برخی شیرینی و کیک ها، تنقلات ترش و… هیچ نظارتی وجود ندارد و معلوم نیست از چه رنگ هایی در تهیه آنها استفاده می شود و حتی احتمال اینکه از رنگ های مخصوص نساجی استفاده کنند، وجود دارد.
در برنامه ها، کتاب ها و مجله های آشپزی به مادران آموزش داده می شود از رنگ های آماده در غذای کودک استفاده کنند. حتی برخی از این رنگ ها حالت اکلیلی دارند؛ نظر شما چیست؟
این کار اصلا درست نیست و امروزه حتی سعی می شود هرگونه مواد افزودنی حتی موادضدفساد میکروبی نیز از غذای کودکان حذف شود.
