شاید در دید و بازدید عید نوروز، حرف و حدیث هایی از طرف خانواده همسرتان بشنوید که فکر انتقام را در ذهن شما بپروراندو با رسیدن به خانه، این دغدغه و اعصاب خوردی را سر همسرتان خالی کنید. خوب است همیشه به یاد داشته باشید که همسر شما، هیچ مسئولیتی نسبت به حرفی که خانواده اش به شما زده اند، ندارد.
شاید باورتان نشود، خاصه اگر مجرد باشید، اما زن و شوهرهایی هم هستند که به «دوری و دوستی» معتقدند. یعنی در تعطیلات، فراغت و هر وقت که زمان بیشتری برای با هم بودن داشته باشند، آنقدر خالی از مهارتهای گفتگو و مهارت زندگی و مهارتهای فردی هستند که به زودی دعوا و مشاجره‌ای بین‌شان اتفاق می‌افتد. هر بحث و پیشامدی جرقه‌ای می‌شود برای شروع پروژه‌‌ٔ جهنم کردن تعطیلات. بنابراین زن‌هایی را خواهید دید که معتقدند مرد نباید مدت زمان زیادی در تعطیلات باشد و توی خانه بماند. چون بهانه‌گیر می‌شود و مردهایی که می‌گویند: «زن ما که چشم دو دقیقه آرامش و آسایش ما رو نداره» اما واقعیت این نیست. ما تنها یاد نگرفته‌ایم چطور مدت زمان زیادی، خاصه در تعطیلات درکنار هم آرام باشیم و مشکلات و مسائل زندگی را نه در مقابل هم که شانه به شانه هم رفع و رجوع کنیم.
آغاز اختلافات؛ چرا کمک نمی‌کنی؟!
اسفند ماه شلوغی است. همه درگیر و گرفتارند. مرد و زن هم ندارد. مرد خسته از کارهای اداره و شرکت و فروشگاه و زن خسته از خانه‌تکانی و خرید و رسیدگی به بچه‌ها. دم رسیدن ساعت سال تحویل که همه هم وسواس داریم همه‌چیز سر جایش باشد، به مراتب اوضاع بحرانی‌تر می‌شود. این است که در یک فضای متشنج و بدو بدو، همه به هم گیر می‌دهند. آقای خانه اعتراض می‌کند که چرا همه‌‌ٔ کارهای خانه را گذاشتی دقیقه نود و خانم خانه نمی‌داند چطور توضیح بدهد که هرچقدر هم خانه تکانی کرده باشی، باز هم به تمیزکاری و جمع بندی آخر نیاز هست و دست تنها سخت است و چرا همسرش به کمک‌اش نمی‌آید و بچه‌ها چرا همه وسایلشان را ریخته‌اند کف خانه و … این پروسه تکرار می‌شود تا اختلافات تعطیلی را آغاز کند.
چه کنیم؟
فقط یک راه حل دارد؛ آن هم اینکه آرام بگیرید و سعی کنید به جای متهم کردن طرف مقابل به خونسردی و بی مسئولیتی، خودتان را به جای او بگذارید و قدرت درک و مفاهمه را افزایش دهید. قدم دوم هم این است که از وسواس‌تان کم کنید. بسیاری از خریدها و رفت و آمد‌ها و گرفتاری‌ها را می‌توان با یک برنامه‌ریزی درست و درمان بعد از سال تحویل هم انجام داد. با خیال آرام و در موقعیت بهتر.
مادرم یا مادرش؟
امان از روزی که سنت حسنه دید و بازدید تبدیل به بهانه‌ای برای اختلاف بین همسران شود. «مادر من سن و سالی دارد، بزرگ فامیل است، پس اول باید برویم خانه مادر من» «چقدر بی‌معرفتی تو، مادر من تنهاست، من تنها فرزندشم، چطور دلت می‌آید سر سال تحویل تنها باشد، اول باید برویم خانه مادر من»
هر دو طرف هم به خودشان حق می‌دهند. این اختلاف ویژه‌‌ٔ سال‌های اول زندگی‌است که هنوز با اخلاقیات هم زیاد آشنا نشده‌ایم و فکر می‌کنیم باید همان اول کار میخ‌مان را خوب بکوبیم بی‌خبر از اینکه داریم یک بنای اشتباه می‌گذاریم.
چه کنیم؟
سخت نگیرید. مادر شما و مادر همسرتان در یک جایگاه هستند. هر دو مادرند. خانواده شما و خانواده همسرتان هر دو دوست داشتنی‌اند و باید به همه‌شان سر بزنید. قطعا آنها هم آرزویشان این است که شما را در صلح و صفا ببینند و حالشان خوب شود، نه در دعوا و مشاجره!
کوتاه بیایید. همین! اگر طرف مقابلتان حاضر نیست از موضعش کمی کوتاه بیاید، شما خاضعانه و با احترام نظرش را بپذیرید و مطمئن باشید که این پذیرش خاضعانه و مهربانانه‌‌ٔ شما در دل و ذهنش می‌مانتد.
مسافرت بریم؟
تصمیم برای اینکه مسافرت برویم یا نه؟ کجا برویم؟ با چه کسانی برویم؟ و سروسامان دادن و نظم بخشیدن به کارهای سفر، یک پروسه‌‌ٔ زمان‌بر است و نیاز دارد که شما و همسرتان در کنار هم درباره‌اش تصمیم بگیرید و گفتگو کنید. اما همین مسافرت رفتن هم در هر قسمت از تصمیم‌گیری‌هایش یا حتی توی سفر می‌تواند محل اختلاف باشد.
چه کنیم؟
قبل از هر چیز بپذیرید که اتفاق عجیبی نیفتاده. فکر نکنید که همه‌‌ٔ مردم در صلح و صفا و کاملا هم عقیده و هم سلیقه به سفر می‌روند و دارند خوش می‌گذرانند و فقط این شما هستید که به تفاهم نمی‌رسید. خیر! شما دو انسان متفاوت هستید با جنسیت و سلایق و علایق و عقاید متفاوت، بنابراین طبیعی‌ترین اتفاق این است که چیزهای مختلفی را دوست داشته باشید. از مکان سفر گرفته تا وسیله نقلیه و… کاری که از دستتان برمی‌آید یاد گرفتن مهارت گفتگو است. به جای اینکه قهر کنید، سرزنش و مقایسه کنید، مفاهمه و درک کردن را یاد بگیرید. «همه مسافرت میرن ما هم اومدیم مسافرت!» «تو هیچ وقت نتونستی یه سفر خوب ما رو ببری» «اصلا حاضر نیستم با خانواده تو بیام سفر» و … جملاتی است که مثل هیزم آتش فقط خوراک جهنم تعطیلات را جور می کند را دور بریزید.
نکات طلایی
۱. فاصله نگیرید: خودتان را آنقدر سرگرم مسائل و علایق شخصی و رفیق بازی و رفت و آمد با این و آن نکنید که از همسرتان فاصله بگیرید. این فرصت برای شماست و اولویت‌تان گذراندن این فراغت با همسر و فرزندتان است.
۲. گفتگو کنید: از حرف زدن نترسید. تعطیلات و شلوغی اسفند و رفت و آمد نوروز آنقدری خستگی می‌آورد که به سمت سکوت کردن و متوقع شدن شما را پیش ببرد. اما نباید تسلیم شوید. «خودش باید بفهمه» «چند بار بگم؟» «این دفعه هم می‌دونم فایده نداره گفتنش» را کنار بگذارید و با همسرتان از هرچیزی که ناراحتتان کرده صحبت کنید. گفتگوی سالم، بدون دعوا، بدون سرزنش، بدون تحقیر، بدون مقصر جلو دادن طرف مقابل و نپذیرفتن تقصیرها.
۳. فراغت را به فرصت تبدیل کنید: چه فرصتی بهتر از تعطیلات گسترده‌‌ٔ نوروز، بی‌دغدغه کار و گرفتاری، برای نزدیک‌تر شدن به همسرتان. اگر در تمام طول سال نتوانسته‌اید حتی یک روز بچه‌ها را نگه دارید تا همسرتان برای خودش فراغتی داشته باشد، الان وقت‌اش است. اگر در تمام طول سال نخواسته یا نتوانسته اید با هم یک فیلم ببینید، به سینما بروید، چندین ساعت پشت سر هم گفتگو کنید، با هم بازی کنید، به پیک و نیک و پیاده روی بروید، الان زمانش فرا رسیده.
۴. خودخواه نباشید: بپذیرید که همسرتان هم مثل هر انسان دیگری نیاز به خلوت دارد. تمام طول سال را کار کرده و حالا حق دارد که زمانی برای خودش داشه باشد، آنقدر متوقع و خودخواه نباشید که اگر همسرتان خواست چند ساعتی با دوستانش باشد، یا تنها بماند، یا اینکه یک تفریح شخصی برای خودش ترتیب دهد، دلخور شوید و بنای دعوا را بگذارید.
۵. اینا چرا این‌طوری‌ان؟ بعد از هر عیددیدنی با خانواده طرف مقابل، انتقام هر چیزی که اذیتتان کرده و هر حرفی که شنیده‌اید را از همسرتان نگیرید. بپذیرید که همسر شما مسئول رفتار مادر، خواهر، زن عمو، شوهر خاله و … نیست. به خاطر خودتان هم که شده سعه صدر داشتن و خوددار بودن را تمرین کنید.
۶. خسیس نباشید: معمولا زن‌ها دلشان می‌خواهد در این ایام حسابی خرج کنند. مردها هم شاکی از خرج‌هایی که در اسفند و برای نوروز روی دستشان گذاشته‌اید، در حال غر زدن هستند. هم را درک کنید. درست است که برنامه ریزی مالی به عهده شماست اما آنطوری هم نباشید که آب از دستتان نچکد و همسرتان برای هر چیز کوچکی نیاز به التماس و التجاء داشته باشد. اگر هم زن خانه هستید، بهتر است درک کنید که دنیا بعد از سیزده‌به‌در تمام نمی‌شود و زندگی و خرج خانه ادامه دارد و باید برای آن روز هم فکری کرد و از قضا وضعیت اقتصادی تمام خانواده‌ها در فروردین ماه بسیار بحرانی است. پس کمی همسرتان را درک کنید.
۷. تعطیلات بدون همراه: امان از گوشی‌های تلفن همراه مجهز به اینترنت که ما را از زندگی حقیقی‌مان و عزیزانمان دور کند و آنها را شاکی کند که چقدر سرت توی موبایل است! «با کی حرف می زنی؟» «چرا رمز گذاشتی؟» «چی نوشته که لبخند می‌زنی؟» و … نوروز زمان بسیار مناسبی است که زندگی را واقعی نفس بکشید. دیگر مشغله کاری هم ندارید که بهانه‌ی «تماس کاری بود» «دارم کار می‌کنم» و … بیاورید. وقت و توجه شما سهم همسرتان است.
بهداشت نیوز
