با عجیب ترین عروسی ها در سرتاسر دنیا آشنا شوید

۱. در افغانستان، مردی که می‌خواهد با یک زن ازدواج کند یک دسته از موی سر او را می‌برد یا ملافه‌ای روی او می‌اندازد و آن زن را عروس خودش می‌نامد.

۲. مردم فیجی معتقدند خدای ناگانانگا، که مراقب زوج‌های متاهل است، اجازه نخواهد داد یک شخص مجرد وارد بهشت مردم فیجی بشود و اگر آن آدم مجرد قبل از آنکه ازدواج کند بمیرد او را به خاکستر تبدیل خواهد کرد.

۳. قبیله‌های بدوی پنان که در جزیره‌ی بورنئو (جنوب غربی فیلیپین) زندگی می‌کنند معتقدند که زنان تا روز عروسی‌شان روح ندارند.

۴. دختران اعراب بدوی وقتی که ۹ ساله می‌شوند اغلب شروع می‌کنند به دوختن لباس عروسی‌شان تا اینکه قبل از ازدواج و در سنین چهارده پانزده سالگی بتوانند دوختن آن را تمام کنند.

۵. چون سفید در بعضی از فرهنگ‌های شرقی رنگ سوگواری است، در آن کشورها لباس عروس سفید رایج نیست.

۶.عروس‌های یونانی معتقد بودند که اگر زیر شنل عروسی‌شان یک تکه قند پنهان کنند، زندگی زناشویی‌شان شیرین خواهد شد.

۷. عروس‌های روم باستان زیر پوشش خود یک دسته گیاه، مثل سیر یا رزماری، حمل می‌کردند تا نماد وفاداری و باروری باشد و شیطان را از آنها دور نگه دارد. این گیاهان به مثابه‌ی نوع اولیه‌ی دسته‌گل‌ عروس امروزی به شمار می‌روند.

۸. بعضی از پژوهشگران معتقدند که واژه‌ی “ماه عسل” از یک رسم توتونی ریشه می‌گیرد که در آن زوج تازه عروسی کرده در خانه‌ پنهان می‌شدند و به مدت ۳۰ روز تا زمانی که ماه در آسمان ناپدید می‌شد آب و عسل می‌نوشیدند.

۹. در بسیاری از فرهنگ‌ها و در طول تاریخ رسم بر این بوده که داماد اغلب عروس را به کمک دوستان‌اش- که امروزه همان ساقدوش‌ها هستند- می‌ربوده است. بعدها، داماد همیشه سمت راست عروس می‌ایستاده است تا دست راستش-که همان دست شمشیر است- برای مبارزه‌/دفاع در برابر رقیبان حسود آزاد باشد.

۱۰. دخترانی که طبق رسومات رایج گلبرگ‌های گل را در مسیر عبور عروس می‌ریزند می‌خواهند با این کار او را به سمت یک آینده‌ی شیرین و پربار هدایت کنند.

۱۱. تقریبا در همه‌ی فرهنگ‌ها بر سر زوج عروسی کرده خوراکی‌هایی می‌ریختند که هر یک نماد چیزی بودند. به عنوان مثال، فرانسوی‌ها گندم، سیسیلی‌ها نان و نمک، و انگلیسی‌ها تکه‌های کیک به سمت عروس و داماد پرتاب می‌کردند. رومیان یا یونانیان قدیم آجیل، خرما، و گیاهان دانه‌دار پرتاب می‌کردند. بلغارها انجیر پرتاب می‌کرده‌اند.

۱۲. در زمان‌های باستان مهمانان به عنوان یک یادگاری خوش یمن قسمتی از شنل عروس را پاره می‌کردند که بعدها این کار جای خود را به رسم پرتاب کردن دسته‌گل عروس داد.

۱۳. در بعضی از مراسمات افریقایی گفتن این عبارت به تازه عروس و داماد که “خدا به شما ۱۲ بچه بدهد” نشانه‌ی آرزوی خوب کردن برای آنها است.

۱۴. طبق رسوم عروس را بغل کرده و از آستانه‌ی در عبور می‌دهند که نماد آن است که او راضی به ترک خانه‌ی پدری‌اش نیست یا به خاطر آن است که ارواح خبیث بر فراز آستانه‌ی در سرگردانند – به همین خاطر عروس را بلند می‌کردند و از در ورودی عبور می‌دادند تا از او در مقابل این ارواح محافظت کنند.

۱۵. کیک عروسی به طور سنتی نماد خوش‌شانسی و باروری است و از دوران روم باستان بخشی از جشن‌های عروسی بوده است، دورانی که در پایان مراسم عروسی یک کلوچه را روی سر عروس خورد می‌کردند. در قرون وسطی، طبق این رسم لازم بود که عروس و داماد از روی آن کیک‌های کوچک همدیگر را ببوسند.

۱۶. پاپ اینوسنت سوم اعلام کرد که بین نامزدی و ازدواج باید یک دوره‌ی انتظار رعایت شود، که این امر به ایجاد رسم دو حلقه‌ی جداگانه برای نامزدی و ازدواج منجر ‌شد. نخستین گزارش ثبت شده از حلقه‌ی نامزدی الماس در ۱۴۷۷ بود که شاه مکسیمیلیان اول از کشور آلمان(۱۴۵۹-۱۵۱۹) از ماری دو بورگونی(۱۴۵۷-۱۴۸۲) خواستگاری کرد و برای تضمین پیشنهاد خود به او یک الماس هدیه داد.

۱۷. در دوران کتاب مقدس، کفش‌ نشان قدرت و اعتبار بود چون شخص را از زمین جدا می‌کرد، و بین او و بردگان و خدمتکاران پابرهنه تمایز ایجاد می‌کرد. برای به سرانجام رسیدن معامله‌ها از کفش‌ استفاده می‌شد و پدران به داماد خود در روز عروسی یک جفت کفش می‌دادند که نشان انتقال قدرت و اعتبار بود.

۱۸. در بریتانیای کبیر، در روز عروسی بوسیدن یک شخص دودکش پاک‌کن برای عروس نشانه‌ی خوش‌اقبالی به شمار می‌رفت. چون ظاهرا او قدرت‌های بخصوصی داشت، و وقتی دودکش‌ را پاک می‌کرد، ارواح خبیث را نیز با آن پاک می‌کرد و از بین می‌برد.

۱۹. ازدواج ناهمپایه پیوند شخصی دارای خون اشرافی با یک نفر از طبقه‌ی پایین‌تر است. به چنین ازدواجی “ازدواج دست-چپ” می‌گویند چون در جشن عروسی شوهر به جای دست راست با دست چپ خود دست عروس را می‌گیرد. هرچند چنین ازدواج‌هایی توسط کلیساها به رسمیت شناخته می‌شوند، اما پدر نمی‌تواند رتبه یا املاک خود را به فرزندانش ببخشد.

۲۰. در ایالات متحده هیچ قانون یا حکم مذهبی وجود ندارد که بگوید عروس باید نام فامیلی داماد را اختیار کند. با وجود این، حدودا ۷۰% امریکایی‌ها با این نظر موافق هستند که عروس بهتر است نام فامیل خودش را تغییر بدهد.

۲۱.در کشورهایی که انجام آزمایش خون یا معاینه‌ی جسمی ضرورت ندارد، اگر به همسر آینده‌تان نگویید که بیماری مقاربتی یا نقص جسمی (مثل ناتوانی جنسی یا ناباروری) دارید این امر می‌تواند باعث به هم خوردن ازدواج شود.

۲۲. در سرتاسر جهان، رسم دیرینه‌ی درگیری‌های ساختگی برای دور نگه داشتن داماد از عروس در روز عروسی‌ وجود داشته است. به عنوان مثال، در تایلند، در ورودی خانه‌ی عروس را با طناب می‌بندند تا زمانی که داماد قبول کند برای وارد شدن پول بدهد. در بعضی از قبایل عشایر در آسیای مرکزی، داماد و طایفه‌اش عروس را که بر اسب سوار شده است – و با تاختن خود یک بره‌ی تازه قربانی شده را به دنبالش می‌کشد – دنبال می‌کنند.

۲۳. پیوریتن‌ها(پارسایان) حلقه‌ی ازدواج را ممنوع کردند چون فکر می‌کردند که آن تکه جواهری بی‌معنی و بیهوده و یادگار کلیسای کاتولیک رم است.

۲۴. برنج پاشیدن در عروسی نشانه‌ی باروری، کامیابی، و سخاوت است. در بعضی از کشورها، عروس ممکن است حتی دسته‌هایی از خوشه‌ی گندم یا برنج را با خود حمل یا لباسی از جنس آنها به تن کند. اما، بعضی از کلیساهای مدرن و اماکن برگزاری مراسم عروسی به خاطر این باور رایج، اما غلط، که برنج می‌تواند برای پرندگانی که آنها را می‌خورند کشنده باشد، مردم را از برنج پاشیدن منع می‌کنند.

۲۵. در بسیاری از کشورها، لباس عروسی زردرنگ طبق رسوم به عنوان نشانی از تمایل زن برای خیانت به شوهرش یا نشانه‌ی حسادت او به شمار می‌رفته است.

۲۶. برای اطمینان از قدرت باروری عروس، ایرلندی‌ها مرغی را که وقت تخم گذاشتن‌اش است می‌گیرند و آن را به تخت عروسی می‌بندند.

۲۷. از آنجا که اردک‌ها در تمام طول عمرشان فقط با یک اردک ازدواج می‌کنند، دامادهای کره‌ای از یکی از دوستان‌شان که ازدواج کرده است و زندگی موفقی دارد می‌خواهند وقتی به خانه‌ی جدیدشان سر می‌زنند یک جفت اردک چوبی کوچک برای‌شان ببرند.

۲۸. بر لباس‌های عروسی شرقی اغلب مرغ‌های ماهیخواری ملیله دوزی می‌شوند که نماد وفاداری در تمام طول عمر هستند. در عروسی‌های ژاپنی، وجود ۱۰۰۱ مرغ ماهیخوار کاغذی درست شده با هنر اوریگامی نشانه‌ی خوش‌اقبالی به حساب می‌آید.

۲۹. در مصر، زنان برای آن که سعادت و خوش‌شانسی نصیب‌شان شود عروس را نیشگون می‌گیرند.

۳۰. در هند، ازدواج نمادین با یک درخت، به نوعی نشانه‌ی بخت و اقبال و حفاظت از خود به حساب می‌آید.

۳۱. حلقه‌های ازدواج اغلب در انگشت سوم دست چپ پوشیده می‌شوند چون مصریان باستان بر این باور بودند که رگ آن دست(که رومیان به آن “رگ عشق” می‌گفتند) مستقیما به قلب وصل می‌شود.

۳۲. مردم اوزارک ، که در امریکای مرکزی واقع شده است، معتقد بودند که گذاشتن زبان خشک شده‌ی فاخته در خانه‌ی معشوق او را متقاعد به ازدواج خواهد کرد.

۳۳. در اروپا و در قرون وسطی، ارباب‌ها در قلمرو خود قانونا حق داشتند(حق اربابی) که در کنار هر عروس غیر اشرافی شب اول را بگذرانند.

۳۴. به طور متوسط در هر جشن عروسی در ایالات متحده ۱۷۵ مهمان دعوت می‌شوند.

۳۵. در عروسی‌های یهودیان، اگر عروس آخرین دختر خانواده باشد که ازدواج می‌کند، تاجی از برگ بر سر مادرش می‌گذارند و اعضای خانواده و دوستان اطراف او می‌رقصند.

۳۶. در سیبری مردم اعتقاد دارند که مجرد ماندن گناه است و روح آدم‌های مجرد به یک روح خبیث (کافر) تبدیل می‌شد که روی زمین باقی می‌ماند تا زنده‌ها را بترساند.

۳۷. در اتیوپی، زنان قبایل خاصی داخل لب پایین‌شان صفحه‌های گردی قرار می‌دهند تا نظر داماد ثروتمندی را به خودشان جلب کنند. هرچه لب بیرون زده‌ی آنها بزرگتر باشد، داماد پول بیشتری خواهد پرداخت.

۳۸. در بسیاری از جوامع خانواده‌ها برای تامین مخارج عروسی پول پس‌انداز می‌کنند. بسیاری از والدین به محض به دنیا آمدن دخترشان پس‌انداز پول را آغاز می‌کنند.

۳۹.  از آنجا که در شرق ابروهای زنان را به شدت اغواکننده می‌دانستند، ابروهای عروس را کاملا می‌تراشیدند تا قدرت جذب مردان را از او بگیرند.

۴۰. در عروسی‌های اسکاتلندی عموما کسی سبز نمی‌پوشد چون رنگ اجنه و نشانه‌ی انتقام است. حتی خوردن سبزیجات سبز رنگ هم در مراسم عروسی بدشگون قلمداد می‌شود.

۴۱. شلوغ‌ترین روزهای عروسی در ایالات متحده، به ترتیب محبوبیت، بعدازظهر شنبه، صبح شنبه، عصر جمعه، و بعدازظهر یک شنبه هستند. عروسی در اواخر بعدازظهر یا اوایل عصر عموما از عروسی در اوایل روز گرانتر تمام می‌شود.

۴۲. بیش از ۴۰% زوج‌ها با همدیگر برای عروسی‌شان برنامه‌ریزی می‌کنند، و از هر ۴ داماد ۳ داماد به انتخاب اقلامی برای فهرست هدایای‌ عروسی‌شان کمک می‌کنند.

۴۳. درست شبیه رسم امروزی که زوج‌‌ها یک تکه از کیک عروسی را در دهان یکدیگر می‌گذارند، در روم باستان نیز آدم‌ها پیوند و اتحادشان را با قسمت کردن خوراکی‌ها نشان می‌دادند. امروزه عروس و دامادهای ژاپنی به خاطر با هم بودن و زوج‌های یهودی از یک جام نوشیدنی می‌نوشند، و زوج‌های مسلمان با هم از یک تکه آب‌نبات می‌خورند.

۴۴. هفتاد و پنج درصد از زوج‌های نامزد کرده در ایالات متحده خودشان بخشی یا تمام هزینه‌های عروسی‌شان را پرداخت می‌کنند.

۴۵. در کشورهای حوزه‌ی مدیترانه، به مهمان‌ها در مراسم عروسی بادام اردنی می‌دهند تا جنبه‌های تلخ و شیرین ازدواج را به آنها نشان داده باشند.

۴۶. این خرافه که نوداماد نباید قبل از عروسی عروس را ببیند به روزگاری بر می‌گردد که عروسی‌ها به نحوی ترتیب داده می‌شدند که داماد هرگز نمی‌بایست عروس را می‌دیده است. چون این احتمال وجود داشته است که داماد با دیدن عروس، جا بخورد. طبق برخی از منابع دیگر دیدن عروس در لباس عروسی به نوعی نگاه کردن به آینده است که می‌تواند بدشانسی به همراه داشته باشد.

۴۷. در تبت، چندشوهری غیرمعمول نیست. به عنوان مثال، یک چوپان زن خود را با برادرهای تنی و ناتنی‌اش شریک می‌شود.

۴۸. کیک عروسی ملکه ویکتوریا ۲.۷ متر پهنا و ۱۳۶ کیلوگرم وزن داشت.

۴۹. ملکه الیزابت دوم ۱۲ کیک عروسی داشت. کیکی که آن را در مراسم عروسی‌اش برید ۲۷۵ سانتی‌متر طول و ۲۲۷ کیلوگرم وزن داشت.

۵۰. در امریکا، سریال‌های آبکی تلویزیونی درباره‌ی عروسی بینندگان بیشتری دارند تا سخنرانی ریاست جمهوری.

۵۱. زنگوله‌های عروسی نشانه‌ی مهمی از یک مراسم عروسی هستند. به طور سنتی، عقیده بر این بوده است که شیاطین از صداهای بلند می‌ترسند، در نتیجه بعد از جشن عروسی از هرچیزی که می‌توانسته سر و صدا ایجاد کند استفاده می‌شده است تا باعث فراری دادن شیاطین شود.

۵۲. در چند کشور شامل آلمان و یونان، عروس سعی می‌کند هنگام رقصیدن روی پای شوهر جدیدش را با دامنش بپوشاند تا به نوعی سلطه و نفوذ خود را بر او تثبیت کند.

۵۳. طبق رسوم و سنت‌ها، دوبار عروسی گرفتن را بدشگون می‌دانند چون شادی و خوشبختی حاصل از آن آنقدر زیاد است که شیاطین شرور نمی‌توانند از آن چشم بپوشند.

۵۴. در بالی، و در یک نمایش بسیار سمبولیک، عروس پارچه‌ای را مقابل داماد می‌گیرد و او با خنجر آن را پاره می‌کند.

۵۵. در بین یهودی‌ها مرسوم است که پس از پایان مراسم عروسی در حالی که مردم برای‌شان دست می‌زنند و به آنها تبریک می‌گویند داماد پایش را روی یک لیوان که در دستمالی پیچیده شده است می‌کوبد. این لیوان شکسته شده نشانه‌ی شکنندگی شادی انسان‌ها و احتمالا تخریب معبد اسرائیلی‌ها در سال ۷۰ بعد از میلاد است. بعضی از شوهران یهودی معتقدند که این کار یعنی اینکه مردان در خانه صاحب اختیار و قدرت خواهند بود.

۵۶. مراسم عروسی دو برده‌ی امریکایی نمی‌توانست شامل عبارت “تا مرگ ما را از هم جدا کند” باشد چون اربابان زارع این قدرت را داشتند که شوهران و زنان را از هم جدا کنند. از آنجایی که بردها اجازه نداشتند جشنی مشابه مسیحیان برگزار کنند جشن‌های خاص خودشان را ابداع کردند که اغلب در آن عروس و داماد از روی یک جاروب می‌پریدند، چون در بخش‌های خاصی از افریقا جاروب نماد خانه بود.

۵۷. در یک جشن عروسی جاره ای، زوج‌ها هریک سه برگ لوله‌شده‌ی نخل فوفل را بر می‌دارند و آنها را با نیت و آرزوی خوش‌اقبالی به سمت دیگری پرتاب می‌کنند.

۵۸. مهمانی مجردها یا “عزب پارتی” ظاهرا در قرن پنجم در شهر اسپارت شروع شد جایی که نظامیان هموطن در شب قبل از عروسی، مثل جنگجویانی که به جنگ می‌رفتند، جشن می‌گرفتند و شادخواری می‌کردند.

۵۹. قبل از دهه‌ی ۱۵۰۰، زوج‌ها آزاد بودند که خودشان با یکدیگر ازدواج کنند. تا سال ۱۵۶۴ طول کشید تا شورای ترنت اعلام کند که ازدواج آیینی مذهبی است و مراسم عروسی باید جزو قلمرو روحانیون و کلیساها قرار بگیرد.

۶۰. بیش از ۷۴% از عروس‌هایی که بار اول است ازدواج می‌کنند یک حلقه‌ی نامزدی الماس دریافت می‌کنند؛ که الماس(نخستین بار بیش از ۲۰۰۰ سال قبل در هند کشف شد) نماد عشق ناب و جاودانی است. یونانی‌ها فکر می‌کردند که الماس اشک خدایان است، و رومیان فکر می‌کردند الماس تراشه‌هایی از ستاره‌های بهشتی است.

۶۱. در ایالات متحده‌ی امریکا، ماه ژوئن محبوب‌ترین ماه برای عروسی است و بعد از آن ماه آگوست قرار دارد.

۶۲. در ایالات متحده هر ساله تقریبا ۷۲ میلیارد دلار صرف مراسمات عروسی می‌شود.

۶۳. پیش از آنکه کلیسا ازدواج را یک آیین مذهبی اعلام کند، زوج‌ها اغلب دنبال مکان مقدسی در طبیعت می‌گشتند تا در آنجا ازدواج کنند، مثلا نوک تپه یا صخره، یعنی جایی که ظاهرا زمین با آسمان برخورد می‌کند.

۶۴. در انگلستان، پیش از آن که نرخ سواد بالا برود، دعوت به مراسم عروسی از طریق “جارچی‌ها” انجام می‌شد؛ پیرمردهایی که به آنها پول داده می‌شد تا جزییات مراسم عروسی را با صدای بلند برای مردم اعلام کنند.

۶۵. روبنده‌ی عروس به طور سنتی نماد جوانی و بکارت او است. روبنده‌ها همچنین عروس را از ارواح حسود یا چشم بد پنهان نگه می‌دارند. در گذشته روبنده‌ها قرمز، آبی یا زرد بودند(رنگ هایمن خدای ازدواج یونانیان). روبنده‌های سفید امروزی در دوره‌ی ویکتوریا و به عنوان نمادی از پاکی و عفت رواج پیدا کردند. روبنده‌ی سفید همچنین نشان آن بود که عروس آنقدر ثروتمند است که لباس سفید به تن ‌می‌کند.

منبع: روزیاتو