با افزایش سن، احتمال بروز آب مروارید بالا می رود؛ به عبارتی آب مروارید، پیامد اجتناب ناپذیر پیری است. در میانسالی و پیری عدسی چشم مستعد کدر شدن می شود. بیش از نیمی از آمریکایی ها یا آب مروارید داشته اند و یا جراحی آب مروارید را تجربه کرده اند.آنوپاما هورن، چشم پزشک و جراح چشم در دانشگاه دوک در دورهام می گوید: من آب مروارید را به چین و چروک و موهای سفید شبیه می دانم. اما خبر خوب این است که روش های پیشرفته امروزی، چشم انداز روشنی را پیش روی ۹۰ درصد از ۳ میلیون آمریکایی که هر ساله تحت عمل جراحی آب مروارید قرار می گیرند، قرار می دهد. در این مقاله از بخش چشم پزشکی دکتر سلام به بررسی آب مروارید می پردازیم.
آب مروارید چیست؟
بیشتر عدسی چشم از آب و پروتئین ساخته شده است. پروتئین به روش دقیقی تنظیم می شود تا عدسی را شفاف و روشن نگه دارد و اجازه عبور نور از آن را بدهد.آب مروارید معمولا زمانی رخ می دهد که پروتئین های معمولی در عدسی چشم از هم جدا می شوند و باعث کدر شدن آن می شوند.
عدسی چشم خیلی شبیه به یک دوربین عمل می کند: نور بر روی شبکیه چشم موجود در پشت چشم تمرکز می کند و سپس سیگنال های عصبی را به مغز منتقل می کند، و ما را قادر می سازد تا همه چیز را چه در فاصله نزدیک و چه دور به وضوح ببینیم. اما فرسایش طبیعی باعث می شود که پروتئین ها به هم فشرده شوند، که این امر لنز را کدر کرده، و به تدریج و با توسعه آب مروارید، بینایی سخت تر می شود. معمولا زمان زیادی طول می کشد تا آب مروارید توسعه یابد و ممکن است که در یک یا هر دو چشم اتفاق بیفتند، اما مثل عفونت از یک چشم به چشم دیگر منتقل نخواهد شد.
انواع آب مروارید عبارتند از:
- آب مروارید زیر پوششی، در پشت لنز رخ می دهد. افرادی که مبتلا به دیابت هستند و یا کسانی که دوزهای بالایی از داروها را مصرف می کنند، خطر بیشتری برای توسعه آب مروارید زیرپوششی دارند.
- آب مروارید هسته ای در ناحیه مرکزی (هسته) عدسی شکل می گیرد. آب مروارید هسته ای معمولا به دلیل افزایش سن رخ می دهد.
- آب مروارید غشایی، با تاری سفید و کره مانند در محیط عدسی مشخص می شود و مسیر خود را تا مرکز ادامه می دهد. این نوع آب مروارید در غشای لنز، که بخشی از لنز است که هسته مرکزی را احاطه کرده است، رخ می دهد.
علل آب مروارید
پیر دی می گوید: ” پیری، شایع ترین علت آب مروارید است، اما سایر دلایل از جمله مصرف داروهای خاص، بیماری های مزمن، عادت های بد سلامتی، یا قرارگیری زیاد در معرض نور آفتاب نیز می توانند به بروز آن کمک کنند. جان دیو دگن جونیور، جراح چشم پزشک و جراح آب مروارید در بیمارستان چشم فیلادلفیا، می گوید: “نزدیک بین شدن زیاد نیز با خطر بروز آب مروارید در ارتباط است، اما از دلیل آن مطمئن نیستیم.” سابقه خانوادگی نیز نقش مهمی در بروز آب مروارید دارد.
علائم آب مروارید
از آنجا که آب مروارید با سن مرتبط بوده و به طور کلی با گذشت زمان گسترش می یابد، ممکن است که بدتر شدن تدریجی بینایی قابل توجه نباشد. اما چون لنز شفاف چشم به آرامی رنگ زرد / قهوه ای به خود می گیرد، افزایش تدریجی رنگ ها ممکن است مطالعه را مشکل تر کرده و رنگ ها محو به نظر برسند. علائم دیگر عبارتند از:
- تاری دید یا دید دوگانه.
- تشعشع – زمانی رخ می دهد که چراغ های جلو، لامپ ها و نور خورشید به طرز کور کننده ای نسبت به قبل پرنور تر به نظر برسند –
- دید در شب ضعیف که می تواند در هنگام رانندگی خطرناک باشد.
جان بارتلت، چشم پزشک و جراح چشم در موسسه چشم آستین در لس آنجلس می گوید: ” این وضعیت درست مانند یک تکه پلاستیک شفاف است که زرد و رنگی می شود. با اضافه شدن لایه های جدید، این پلاستیک چگال تر و سخت تر می شود.”
تشخیص آب مروارید
اگر تعدادی از این نشانه ها دارید، برای معاینه چشم به پزشک مراجعه کنید. متخصصان توصیه می کنند که افراد بالای ۶۵ سال هر دو سال بطور منظم چک آپ انجام دهند؛ جوانان نیز در صورت داشتن مشکلات سلامتی، باید هر دو سال برای انجام آزمایش به پزشک مراجعه کنند. دوقان می گوید:” اگر در حال مصرف کورتیکواستروئیدها هستید، باید به طور منظم به معاینه چشم خود بپردازید. حتی ممکن است متوجه نباشید که این داروها در حال تاثیرگذاری بر روی چشم های شما هستند.”
آب مروارید معمولا با یک آزمایش کامل شناسایی می شود. این آزمایش شامل یک آزمون میزان بینایی است، که در آن حروف با اندازه های مختلف را از روی یک نمودار می خوانید. این مساله وضوح و قدرت دید شما را اندازه گیری می کند و می فهمد که در چه فواصلی قادر به دیدن هستید.
همچنین یک آزمون گشودگی چشم نیز از شما گرفته می شود که در آن قطراتی برای گشاد شدن مردمک چشم مورد استفاده قرار می گیرند و پزشک دید بهتری نسبت به پشت چشم شما پیدا می کند. سپس پزشک شما از یک میکروسکوپ نوری برای یافتن نشانه های آب مروارید استفاده خواهد کرد. همچنین برای یافتن علائم آسیب چشمی و دیگر مشکلات مانند آب سیاه (glaucoma)معاینه چشم و اعصاب بینایی انجام می شود.
درمان آب مروارید
هنگامی که آب مروارید در مراحل اولیه خود قرار دارد، بیماران می توانند با استفاده از شماره عینک جدید، نورپردازی روشن تر، استفاده از عینک آفتابی ضد تشعشع یا لنزهای ذره بینی، کمی تسکین پیدا کنند. اما هنگامی که آب مروارید پیشرفت می کند و نشانه ها در فعالیت های روزمره زندگی، مانند رانندگی و تماشای تلویزیون اختلال ایجاد می کنند، جراحی به منظور حذف آب مروارید تنها راه چاره است.
بارتلت می گوید: ” فریب کلاه برداران را نخورید، من دائما در حال دیدن تبلیغاتی در مورد قطرات چشمی هستم که ادعا می کنند که آب مروارید را درمان می کنند. تنها درمانی که آب مروارید را از بین می برد جراحی است.”
پیش از جراحی، جراح ممکن است شما را معاینه کرده تا دید پزشکی کاملی از شما پیدا کند و مطمئن شود که به اندازه کافی برای جراحی پایدار هستید. بیماری های قلبی و ریوی، و نیز زوال عقل، ممکن است بیماران را از جراحی منع کند.
جراحی آب مروارید
آماده سازی:
یک هفته قبل از جراحی، پزشک، چشمان شما را برای اندازه گیری انحنای قرنیه و اندازه و شکل چشم آزمایش خواهد کرد. اطلاعات به جراح در مورد انتخاب نوع لنز مصنوعی کمک خواهد کرد. همچنین ممکن است نیاز به توقف مصرف موقت برخی از داروها باشد. اگر در هر دو چشم آب مروارید دارید، هر چشم در زمان جداگانه ای درمان خواهد شد.
روش کار:
خود جراحی معمولا کمتر از ۳۰ دقیقه طول می کشد و عموما به وسیله بی هوشی موضعی انجام می شود که این کار اعصاب درون و اطراف چشم ها را هدف قرار می دهد. این روش شامل برداشتن لنز کدر و جایگزینی آن با نمونه پلاستیکی شفاف است. جراح چشم یک برش کوچک را در قرنیه گنبدی شکل شفاف که جلوی چشم را می پوشاند، ایجاد می کند. یک کاوشگر بسیار ریز از طریق بریدگی وارد می شود. این کاوشگر با استفاده از فراصوت، لنز کدر را به قطعات بسیار کوچکی تقسیم می کند و بیرون می کشد.
لنز مصنوعی از طریق برش، وارد شده و در داخل پوشش لنز، که لنز جدید را در جای خود نگه می دارد، قرار داده می شود. گاهی اوقات بریدگی ایجاد شده در چشم به بخیه نیاز دارد، اما به طور معمول آنقدر کوچک است که خود به خود بهبود پیدا می کند. این عملیات را می توان با استفاده از ابزارهای جراحی سنتی و یا با کمک لیزر انجام داد.
جراحی انکساری برای آب مروارید
در حالی که زیر عمل جراحی هستید، جراح می تواند جراحی انکساری را نیز انجام دهد. این روشی است که مشکلات بینایی مانند نزدیک بینی یا آستیگماتیسم را اصلاح می کند. اما توجه داشته باشید که بیمه هزینه های این جراحی های خارج از برنامه را پوشش نمی دهد.
به گفته دوقان از بیمارستان چشم ویلز، به طور معمول، هزینه آستیگماتیسم برای هر چشم ۱۰۰۰ دلار و کاشت لنز چندکانونی از 2000 دلار شروع می شود.
مشکلات و عوارض جراحی کاتاراکت
سالانه میلیونها نفر با موفقیت جراحی کاتاراکت را انجام می دهند و عوارض جراحی کاتاراکت نسبتا نادر است. پس از جراحی، بینایی اکثر مردم به سرعت بهبود می یابد و رنگ ها واضح تر خواهند شد. آنها می توانند هنگام رسیدن به خانه فعالیت های معمول خود را ازسر بگیرند، هر چند که ممکن است نیاز به پوشاندن چشم با چسب پوستی باشد. ناراحتی و خارش های خفیف طبیعی هستند و ممکن است چشم ها به نور و لمس حساس باشند. اما ظرف یک یا دو روز، باید اثرات ناخوشایند کاهش یابند. برای یک هفته یا بیشتر پس از عمل جراحی، برای کمک به درمان و کاهش خطر عفونت بیماران نیازمند استفاده از قطره چشمی هستند و ممکن است نیاز باشد تا برای حفاظت از چشم هایشان از محافظ چشمی یا عینک استفاده کنند.
همانند هر جراحی، احتمال بروز عوارضی مانند:
- عفونت
- خونریزی
- التهاب
- دوبینی
- جابجایی لنز
- حساسیت نور
- تورم شبکیه چشم
- افتادگی پلک
- فشار بالای چشم
وجود دارد. در موارد نادر، ممکن است شبکیه جدا شود. با این حال، این مشکلات را معمولا می توان سریع درمان کرد. گاهی اوقات، بافت چشمی که در جای خود قرار دارد می تواند لنز جدید را کدر کند – شرایطی که بعد از آب مروارید نام دارد- و می تواند ماه ها و یا حتی سال ها بعد از جراحی ایجاد شود. این مشکل معمولا با لیزر تصحیح می شود.
تاری پوشش موخر پس از جراحی کاتاراکت (آب مروارید) چیست؟
یکی از رایج ترین مشکلات جراحی آب مروارید، تاری پوشش موخر است.
هر چند که برخی از مردم این را آب مروارید ثانویه می نامند، اما این مشکل واقعا آب مروارید نیست. وقتی آب مروارید برداشته می شود، باز نمیگردد.
در جراحی کاتاراکت (آب مروارید)، جراح عدسی طبیعی کدر چشم (آب مروارید) را حذف کرده و یک لنز داخلی را جایگزین آن می کند.
در طی این روند، بیشتر غشا نازک شفاف که لنز طبیعی را احاطه کرده است(پوشش عدسی)، به طور عمدی دست نخورده باقی می ماند.
در بیشتر موارد، بعد از جراحی کاتاراکت (آب مروارید) پوشش لنز شفاف باقی می ماند. با این حال، در برخی موارد بخش عقبی پوشش (قسمت باقیمانده دست نخورده) کدر می شود. کدری پوشش موخر ممکن است در طی جراحی کاتاراکت (آب مروارید) و یا حتی چند ماه بعد از آن رخ دهد.
درمان تاری پوشش موخر
خوشبختانه، این مشکل می تواند به طور موثری با روشی به نام کپسولوتومی لیزر یاگ درمان شود. در طی این روند، یک حفره در منطقه مرکزی پوشش کدر ایجاد می شود و بینایی به سرعت بازسازی می شود.
کپسولوتومی لیزر یاگ در سه مرحله انجام می شود:
- قطره چشمی برای گشاد شدن مردمک چشم به کار می رود. این کار به پزشک چشم شما این امکان را می دهد که کل پوشش لنز را ببیند.
- لیزر، بدون ایجاد برش و یا لمس، پوشش کدر موخر را از خط دید شما حذف می کند.
- پس از انجام جراحی و برای جلوگیری از التهاب، قطره چشم درمانی در داخل چشم ریخته می شود.
این جراحی تنها چند دقیقه طول می کشد و بدون درد است.
پس از کپسولوتومی لیزری یاگ، می توانید فورا فعالیت های روزمره خود را ازسر بگیرید. امکان دارد پس از مدتی شناوری هایی را تجربه کنید. این مشکل معمولا در عرض چند هفته حل می شود.
بسیاری از مردم می توانند انتظار این را داشته باشند که دید آنها در عرض یک روز بهبود یابد. اگر پس از کپسولوتومی لیزری دید شما بد شد و یا بهبود پیدا نکرد، فورا با پزشک چشم خود مشورت کنید.
از آنجا که لیزر یاگ، منطقه مرکزی پوشش موخر پشت لنز داخلی را از بین می برد، شرایط قابل بازگشت نیست. بنابراین تنها یک مرحله درمان لیزری، برای حذف دائم از دست رفتن بینایی ناشی از تاری پوشش موخر بعد از جراحی کاتاراکت (آب مروارید) مورد نیاز است.
خطرات کپسولوتومی لیزری یاگ پس از جراحی کاتاراکت (آب مروارید)
مشکلات ناشی از کپسولوتومی لیزری یاگ نادر هستند. با این حال، این روش می تواند تا حدی خطر جداسازی شبکیه را افزایش دهد.
تحقیقات نشان می دهند که با انجام جراحی آب مروارید خطر جداسازی شبکیه در حدود ۱ درصد است. اگر جراحی کپسولوتومی لیزری یاگ انجام شود، این ریسک تا حدود ۲ درصد افزایش می یابد.
جابجایی لنز داخل چشمی پس از جراحی آب مروارید
یکی دیگر از مشکلات جراحی کاتاراکت (آب مروارید)، احتمال جابجایی لنز داخل چشمی است. این می تواند باعث بروز مشکلات بینایی، از جمله دوبینی شود.
جابجایی لنز داخل چشمی نادر است، اما اگر رخ دهد، جراح آب مروارید معمولا می تواند با انجام جراحی آن را اصلاح کند. در برخی موارد، برای حفظ ایمنی باید ایمپلنت را در جای خود دوخت و یا آن را با یک لنز داخل چشمی متفاوت جایگزین کرد.
دیگر مشکلات جراحی کاتاراکت (آب مروارید)
دیگر مشکلات جراحی کاتاراکت (آب مروارید)، از التهاب ناشی از از دست رفتن بینایی مخرب ناشی می شود. خطر از دست دادن بینایی شدید بسیار نادر است و ممکن است در نتیجه عفونت و یا خونریزی داخل چشم ها رخ دهد.
رژیم، استرس اکسیداتیو و آب مروارید
استرس اکسیداتیو زمانی رخ می دهد که عدم تعادل بین آسیب رساندن رادیکال های آزاد به بدن و آنتی اکسیدان هایی که آن ها را کنترل می کنند، وجود دارد. رادیکال های آزاد، اتم ها یا گروه هایی از اتم ها (مولکول ها) هستند که به شدت با اتم ها و مولکول های دیگر واکنش نشان می دهند، زیرا الکترون جفت نشده دارند.
رژیم غذایی حاوی مقدار بالای میوه و سبزیجات می تواند باعث کاهش خطر ابتلا به آب مروارید در طول زندگی شود.
در بدن، یک رادیکال آزاد معمولا یک مولکول اکسیژن است که با گرفتن یک الکترون از یک مولکول دیگر، که آن مولوکول نیز به نوبه خود سعی می کند، الکترونی را از یک مولکول دیگر بگیرد، خود به خود تثبیت می شود.
رادیکال های آزاد با دزدیدن الکترون ها از سلول های سالم اندام ها و بافت های دیگر، به بدن آسیب می رسانند. فرآیند دزدیدن الکترون ها از سلول های سالم، اکسیداسیون نامیده می شود.
در چشم، اکسیداسیون تا حدی بر روی پروتئین ها و چربی های درون عدسی (لنز) تاثیر می گذارد که از این طریق لنز آسیب دیده و کدر می شود و آب مروارید ایجاد می شود. پیش گیری از آسیب رسانی رادیکال های آزاد ممکن است به وسیله مصرف غذاهای سالم، به ویژه آن هایی که حاوی آنتی اکسیدان ها هستند، قابل انجام باشد.
رادیکال های آزادی که به چشم و بقیه بدن آسیب می زنند ممکن است از خوردن غذاهای ناسالم، قرار گرفتن در معرض آلودگی یا مواد شیمیایی، سیگار کشیدن و اشعه ماورا بنفش سرچشمه بگیرند.
برخی از رادیکال های آزاد به دلیل سوخت و ساز طبیعی روزانه رخ می دهند که این به این معناست که حتی افرادی که در معرض این عوامل خطر نیستند نیز به غذاهای حاوی آنتی اکسیدان نیاز دارند.
تغذیه سالم برای پیشگیری از آب مروارید
خطر بروز آب مروارید در افرادی که به طور مداوم رژیم غذایی سالمی دارند که شامل میوه ها، سبزیجات و غلات سبوس دار می باشد، کم تر است. ویتامین های آنتی اکسیدانی و مواد فوتو شیمیایی ای که در میوه ها و سبزیجات یافت می شوند و می توانند خطر ابتلا به آب مروارید را کاهش دهند، حاوی ویتامین A، C و E، یوتین و زاکسنتین هستند.
مصرف ماهی که حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ بالایی است، با کاهش بالقوه خطر بروز آب مروارید و پیشرفت آن مرتبط است.
در اینجا نمونه ای از تحقیقات اخیر که نشان می دهد رژیم غذایی سالم و ویتامین های خاص چشم می تواند به جلوگیری از آب مروارید کمک کند، وجود دارد:
- محققان در سوئد نتایج مطالعه ارتباط بین همه آنتی اکسیدان های موجود در رژیم غذایی و آب مروارید مربوط به سن را منتشر کردند. بیش از ۳۰۰۰۰ زن با سن ۴۹ سال و بالاتر یک پرسشنامه غذایی را کامل کردند و برای مدت متوسط ۷.۷ سال توسعه آب مروارید مرتبط با سن آن ها زیر نظر گرفته شد. نویسندگان این مطالعه دریافتندکه زنانی که رژیم غذایی آن ها دارای بالاترین ظرفیت آنتی اکسیدان بود در مقایسه با آن هایی که رژیم غذایی آن ها حاوی آنتی اکسیدان کمی بود، به طور قابل توجهی تولید آب مروارید کم تری داشتند. سهم اصلی آنتی اکسیدان بالا در رژیم غذایی این مطالعه میوه و سبزیجات (۴۴.۳ درصد)، غلات (۱۷ درصد)و قهوه (۱۵.۱ درصد)بود.
- محققان در استرالیا دریافتند که رژیم غذایی شامل کربوهیدرات بالا ممکن است خطر بروز آب مروارید را افزایش دهد. ارزیابی عادت های غذایی بیش از ۱۶۰۰ بزرگسال نشان داد که افرادی که بیش از 25 درصد رژیم غذایی شان حاوی کربوهیدرات بود، در مقایسه با آن هایی که مصرف کربوهیدراتشان زیر 25 درصد بود، بیش از سه بار در معرض خطر بروز آب مروارید قرار گرفتند.
- یک مطالعه بزرگ در جامعه زنان بالغ در ایالات متحده نشان داد که خوردن غذاهایی که غنی از انواع ویتامین ها و مواد معدنی هستند، ممکن است به تاخیر در توسعه آب مروارید کمک کند. در مطالعه قبلی ای که در همان ژورنال منتشر شد، همان محققان دریافتند که رژیم غذایی غنی با کاهش متوسط شیوع آب مروارید در زنان مسن تر مرتبط است.
- یک مطالعه ۱۰ ساله از بیش از ۲۴۰۰ بزرگسال در استرالیا نشان داد که مصرف بیشتر ترکیبی از آنتی اکسیدان ها، خطر ابتلا به آب مروارید را در این جامعه آزمایشی کاهش داده است.
- مطالعه گسترده متخصصان بهداشت زنان در ایالات متحده نشان داد که مصرف بیشتر رژیم غذایی حاوی یوتین و زاکسنتین با کاهش قابل توجه خطر ابتلا به آب مروارید ارتباط داشته است.
با این حال، مطالعات دیگر موفق به نشان دادن ارتباط بین مکمل های غذایی و کاهش خطر بروز آب مروارید نشده اند.
در دو مطالعه بلند مدت بیماری های چشمی مرتبط با سن که توسط موسسه ملی چشم حمایت مالی شد، هیچ مطالعه ای مزایای استفاده از مکمل های روزانه حاوی ویتامین C، ویتامین E و روی (بدون و یا همراه بتا – کروتن، یوتین و زاکسنتین و اسیدهای چرب امگا ۳) را در جلوگیری یا کاهش پیشرفت آب مروارید، گزارش نکرد.
و در حالی که همه مواد مغذی مربوط به پیش گیری از آب مروارید موجود در مطالعات را می توان در ویتامین های چشم و مکمل های بینایی یافت، اما بسیاری از کارشناسان بر این باورند که این مواد مغذی باید به جای مکمل های غذایی، از رژیم غذایی سالم به دست آیند.
اما اگر رژیم غذایی شما به علت عدم مصرف میوه و سبزیجات کافی فاقد مواد مغذی مهم باشد، مصرف روزانه یک یا چند مکمل غذایی برای اطمینان از اینکه تمام مواد غذایی مورد نیاز برای سلامتی چشم را دریافت می کنید، منطقی است.
قبل از شروع رژیم غذایی ویتامین چشم و دیگر مکمل های غذایی، با پزشک خود مشورت کنید. در برخی موارد، مصرف مقدار بالای ویتامین و یا مواد مغذی خاص می تواند برای سلامتی شما مضر باشد.
برای داشتن بینایی بهتر رژیم غذایی خود را سالم تر کنید
یک رژیم غذایی سالم که مواد مغذی را برای داشتن چشم هایی سالم فراهم می کند شامل موارد زیر است:
- پنج تا نه وعده میوه و سبزیجات در روز
- مصرف روزانه حداقل سه وعده از دانه ها
- حداقل دو وعده ماهی در هفته
کل کالری مصرف شده باید براساس سطح فعالیت فردی و سوخت و سازتان برای حفظ شما در محدوده وزنی سالم، تنظیم شود.
سبزی های تیره و میوه ها و سبزیجات رنگی منابع خوبی از آنتی اکسیدان ها هستند. آن ها هم چنین شامل اسید فولیک و کلسیم هستند که به کاهش خطر بروز آب مروارید کمک می کنند و باید در رژیم غذایی سالم گنجانده شوند.
برای حفظ رژیم غذایی سالم، مهم است که از مصرف غذاهای سرخ شده، غذاهای فرآوری شده و نوشیدنی های قندی و نوشابه ها اجتناب کنید زیرا همه آن ها باعث افزایش خطر ابتلا به آب مروارید، چاقی و دیگر مشکلات سلامتی می شوند.
کاهش سدیم در رژیم غذایی نیز یک ایده خوب است، زیرا محققان دانشگاه سیدنی (استرالیا) شواهدی یافته اند که مصرف بالای نمک می تواند خطر ابتلا به آب مروارید را افزایش دهد.
دست کشیدن از مصرف مصرف غذاهای فست فودی چرب، چیپس ها، تنقلات قندی و نوشابه ها ممکن است آسان نباشد. اما ارزشش را دارد. هنگامی که به خوردن میوه ها و سبزیجات خوش مزه، ماهی تازه و دیگر غذاهای سالم عادت کردید، دلتان برای غذاهای کم ارزش تنگ نخواهد شد. و پاداش شما داشتن بدنی سالم و بینایی خوب است.
محافظت چشم از اشعه فرابنفش و پیشگیری از آب مروارید
هنگام برداشتن گام هایی برای کاهش خطر ابتلا به آب مروارید، مهم است بدانید که تغییرات غذایی به تنهایی کافی نیستند.
مهم است که چشم خود را از منبع اولیه اشعه فرابنفش، یعنی خورشید محافظت کنید.
علاوه بر پوشیدن یک کلاه لبه دار پهن که از چشم های شما در برابر تابش مستقیم نور خورشید محافظت می کند، از عینک های محافظ UV نیز استفاده کنید:
- عینک آفتابی پولارایزشده. عینک آفتابی پولارایزشده، محافظت ۱۰۰ درصدی را در برابر اشعه ماورا بنفش فراهم کرده و در طیف گسترده ای از رنگ ها و مدل های گوناگون موجود است.
- لنزهای فتوکرومیک. لنزهای فتوکرومیک در محیط داخلی روشن هستند و به طور خودکار در معرض نور خورشید تیره می شوند و در تمام اوقات محافظت ۱۰۰ درصدی در برابر اشعه UV را فراهم می کنند.
- لنزهای تماسی مسدود کننده اشعه UV. بسیاری از لنزهای تماسی ساده، حداقل حفاظت جزئی را در برابر اشعه های ماورای بنفش ایجاد می کنند. اما لنزهای تماسی مسدود کننده اشعه UV باید تنها به عنوان یک دفاع مکمل در برابر اشعه های ماورای بنفش در نظر گرفته شوند، زیرا آن ها تنها از ناحیه ای از چشم که توسط لنز پوشانده شده است، محافظت می کنند. آنها مانند عینک آفتابی و یا لنزهای فتوکرومیک از ملتحمه، صلبیه، یا پلک ها در برابر آسیب UV محافظت نمی کنند.
برای انتخاب بهترین عینک محافظ UV از اپتومتریست خود سوال کنید.
پیشگیری از آب مروارید
اگر سیگار می کشید، مصرف آن را متوقف کنید، مصرف الکل را محدود کنید و دیابت را تحت کنترل نگه دارید. شهزاد میان، یک جراح چشم در مرکز چشم کلوگ در دانشگاه میشیگان در آن آربور گفت: ” وقتی بیرون هستید، از کلاه و عینک آفتابی با UV۴۰۰ یا محافظت۱۰۰ درصد در برابر اشعه ماورا بنفش برای جلوگیری از ورود نور مضر فرابنفش به چشم ها استفاده کنید.
پزشکان توصیه می کنند که کربوهیدرات ها، سبزیجات سبز و دیگر خوراکی هایی که حاوی آنتی اکسیدان های طبیعی هستند را مصرف کنید زیرا بسیاری معتقدند که آسیب های اکسیداتیو ناشی از نور خورشید و اثرات زیست محیطی به لنز چشم آسیب می رسانند.
مطالعات دیگری نیز نشان داده اند که مصرف ویتامین E در کاهش خطر ابتلا به آب مروارید موثر بوده است. غذاهایی مانند دانه های آفتاب گردان، بادام و اسفناج منبع غنی ای از ویتامین E هستند. همچنین غذاهای های ویتامین C و امگا 3 خطر بروز آب مروارید را کاهش می دهند.
