بر پایه پژوهشهای جدید، تخریب عصب به علت دیابت از آنچه قبل از این تصور می شد تأثیرات زیانبار زیادتری برمغز(سیستم عصبی مرکزی) به جا می گذارد. پژوهشهای این تحقیق به بررسی ، نظارت و معالجات بهتر نوروپاتی منجر خواهد
شد.
تاکنون تصور می شد تأثیر تخریب اعصاب بر اثر دیابت تنها به اعصاب محیطی محدود می شود اما تیمی از محققین بیمارستان آموزشی شفیلد درانگلستان کشف کردند که نوروپاتی سبب ایجاد تخریبهای جدی درنواحی خاکستری مغز می شود- بخش اصلی سیستم اعصاب مرکزی که در درک لمس و حس درد دخالت دارد.
این نتایج با استفاده از پیشرفت اخیر در تصویر برداری از مغز و آنالیز تصاویر تهیه شده بوسیله ی اسکن رزنانس مغناطیسی (MR)بدست آمده است، این روش امکان ارزیابی جزئیات اعصاب را درمغز برای دانشمندان فراهم کرده است.
تحقیقات این دانشمندان نشان داد که بخش های خاصی از مغز افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی بطور قابل توجهی کوچکتر از بیماران غیر دیابتی است.
به گفته ی پرفسور Tesfayeمدیر این تحقیقات برای دهه های متوالی تصور می شد نوروپاتی دیابتی بیماریی است که تنها اعصاب محیطی را تحت تأثیر قرار می دهد اما این مطالعه نشان داد که تأثیر این بیماری گسترده تر است و مغز تحت تأثیر این تخریب قرار می گیرد. نتایج این تحقیق دریچه ای را برای ابداع درمانهای موثرتر برای این بیماری ناتوان کننده گشود.
دکتر Dinesh Selvarajahهمکار این تحقیق می گوید: این مطالعه برای اولین بار نشان داد که چگونه نوروپاتی دیابتی بطور گسترده بروی مغز تأثیر گذاشته و سبب جمع شدن وکاهش حجم ناحیه ای از مغز می شود که بخش اصلی دخیل در احساس است.
این نتایج دیدگاه جدید وکمک موثری برای درک بهتر بیماری وابداع روشهای پیشگیری و درمان برای این بیماری که قبلاً تصور می شد بروی سیستم عصبی مرکزی تأثیری ندارد برای ما به ارمغان آورد. نوروپاتی دیابتی شایع ترین عارضه ی دراز مدت دیابت کنترل نشده است که حدود یک سوم از بیماران دیابتی به آن مبتلا هستند. تخریب عصب همراه با کاهش خونرسانی سبب افزایش بروز زخم پای دیابتی می شود که در صورت عدم درمان فوری و مناسب به نتایج بالقوه خطرناکی مانند قطع عضو می انجامد.
منبع-http://diabetestma.org
