دكتر فرهاد كمالي و دستيارانش در تحقيقات جديد خود دريافته‌اند كه اطلاعات مربوط به ژن‌هاي بيماران مي‌تواند به افزايش كارايي اين قبيل داروها در بدن و در نتيجه بهبود حال بيماران كمك كند.
اين محققان يك فرمول رياضي طراحي كرده‌اند كه نشان مي‌دهد چطور اطلاعات ژنتيكي درباره يك بيمار به درمانگران و متخصصان كمك مي‌كند، دوز مناسب‌تري از داروي وارفارين را براي بيمار خود پيش‌بيني و انتخاب كنند.
وارفارين يكي از پر مصرف ترين داروهاي تجويزي در جهان است كه براي جلوگيري از تشكيل لخته‌هاي خوني مصرف مي‌شود. تشكيل لخته‌هاي خوني خطرناك است و منجر به حمله قلبي يا سكته مغزي شده و در بيشتر موارد منجر به مرگ مي‌شود.
اين دانشمند‌ان مدلي را بر اساس تجويز دوزهاي ثابت دارو در روز و اطلاعات استاندارد كلينيكي درباره هر يك از بيماران طراحي كردند، سپس اين اطلاعات را با اطلاعات بيشتري درباره نسخه‌هاي مختلف دو ژن به نامهاي VKORC1,CYP2C9 تركيب كردند.
اين نسخه‌هاي ژنتيكي در هر بيمار اندكي متفاوت است و همين امر روي اثر داروي وارفارين تاثير مي‌گذارد.
پژوهشگران سپس محاسبات خود را با دوز واقعي تجويزي دارو مقايسه كردند و در نهايت دريافتند كه با استفاده از اطلاعات ژنتيكي مي‌توانند بهتر دوز مناسب دارو براي هر بيمار را پيش‌بيني كنند.
پروفسور كمالي، محقق دانشگاه نيوكسل نيز در اين رابطه افزود: تفاوت در نحوه واكنش بيماران مختلف به داروي وارفارين به شكل قابل ملاحظه‌اي به ويژه در آغاز درمان غير قابل پيش‌بيني است.
هم اكنون ما دريافته‌ايم كه ژن‌هاي خاص مي‌توانند روي شيوه واكنش هر يك از بيماران به اين دارو تاثير بگذارند و به اين ترتيب ما مي‌توانيم از اين اطلاعات براي شخصي سازي درمان استفاده كرده و از ارزيابي بيشتر آن بهره‌مند شويم.
پروفسور پيرمحمد، محقق دانشكده علوم زيست پزشكي دانشگاه «ليورپول» نيز در اين باره اظهار داشت: وارفارين جزو سه داروي اصلي و عامل واكنش‌هاي دارويي شديد در بيمارستان‌ها است، اما در عين حال در پيشگيري از ترومبوسيس و سكته مغزي موثر است و به همين خاطر به كشف روشهايي نياز داريم كه مزاياي اين دارو را تقويت كرده و عوارض مضر ناشي از مصرف آن را به حداقل برساند. بهترين مساله در جهت رسيدن به اين هدف شناسايي دوز صحيح براي هر بيمار است.
