یکی از بیماری های خطرناکی که متاسفانه این روز ها شیوع بیشتری نسبت به گذشته پیدا کرده است ، بیماری پارکینسون می باشد. این بیماری نوعی بیماری اعصاب به شمار می آید که علائمی مانند لرزش، سفتی و ضعف عضلات دارد.
علل بیماری پارکینسون
علت بیماری پارکینسون ناشناخته است، هرچند در این مورد تئوری های زیادی وجود دارد. در مغز بیماران مبتلا به پارکینسون، دوپامین وجود ندارد (دوپامین ماده شیمیایی است که پیام را از یک سلول عصبی به سلول دیگر می برد)، زیرا سلول هایی که این ناقل شیمیایی مهم را می سازند، از بین رفته اند. یکی از تئوری ها در مورد علت از بین رفتن این سلول ها این است که سلول های کبدی کارایی خود را از دست داده و نمی توانند سموم را دفع کنند و این سموم روی سلول های مغز اثر می گذارند. نظریه دیگر این است که ژنتیک و سموم محیطی در بروز پارکینسون نقش دارند.
چه مواد مغذی در این بیماری موثر هستند؟
ویتامین ها
ویتامینC: یک آنتی اکسیدان است که احتمالا پیشرفت بیماری را کند کرده و نیاز به دارودرمانی را به تعویق می اندازد.
ویتامین E: این آنتی اکسیدان به عنوان از بین برنده رادیکال آزاد، سلول های مغز را از آسیب حفظ می کند. مصرف مقادیر زیاد ویتامین C و E برای این بیماری پیشنهاد می شود. این مقادیر به طور معمول از طریق مواد غذایی تامین نشده و باید مکمل یاری صورت گیرد.
ویتامین های گروه B: این گروه از ویتامین ها نقش بسیار مهمی در عملکرد مغز و فعالیت آنزیم ها دارند. از جمله ویتامین B۵ در انتقال سریع پیام از یک سلول عصبی به سلول دیگر دخالت دارد و ویتامین B۳ که گردش خون را در مغز بهبود می بخشد و ویتامین B۶ که تولید دوپامین در مغز بستگی به وجود این ویتامین دارد.
مواد معدنی: سلنیوم: یک آنتی اکسیدان قوی است و کلسیم که همراه با منیزیم عمل می کند و برای انتقال تحریک عصبی مورد نیاز است.
توصیه های تغذیه ای
تاکید بر مصرف منابع خام مواد غذایی در رژیم غذایی: مطمئن شوید که سه چهارم دریافت غذایی شما از مواد غذایی خام مانند دانه ها و مغزهاست.
تاکید بر مصرف مواد غذایی حاوی فنیل آلانین: از آنجا که اسید آمینه L فنیل آلانین ممکن است به کاهش علایم بیماری پارکینسون کمک کند، مواد غذایی مانند بادام، مغزها، ماهی، گردو، کدوتنبل، کنجد، لوبیا، نخود و عدس را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
پروتئین رژیم غذایی باید محدود شود: مقدار پروتئین رژیم غذایی باید به هفت گرم در روز کاهش یابد. به جای مصرف گوشت و ماکیان، سایر منابع پروتئین مثل: جو، سویا، ماست، لوبیاها و عدس استفاده شود. در بیمارانی که لوودوپا مصرف می کنند، پروتئین باید بعدازظهر مصرف شود، زیرا اسیدهای آمینه در این مواد غذایی ممکن است از رسیدن لوودوپا به مغز جلوگیری کنند. در صورت مصرف لوودوپا باید دریافت ویتامین B۶ کنترل شود: ویتامین B۶ ممکن است با اثرات این دارو تداخل پیدا کند. بنابراین در صورت استفاده از این دارو باید میزان دریافت مواد غذایی حاوی ویتامین B۶ مانند: موز، ماهی، گوشت، جگر، جودو سر، بادام زمینی، سیب زمینی و غلات کامل کنترل شود.
تاکید بر مصرف کربوهیدرات: میزان دریافت کربوهیدرات به پروتئین هفت گرم به یک گرم است. از مصرف باقلا خودداری شود. باقلا حاوی دوپامین است و خوردن بیش از یک دوم لیوان آن به همراه دز روزانه لوودوپا می تواند سبب بروز علایم ناشی از مصرف زیاد دوپامین شود. باقلا به طور عمده در رژیم غذایی مدیترانه ای مصرف می شود.
