روان درمانگر از چه اصولی برای درمان های خود، استفاده می کند؟ خواه یا ناخواه، هر یک از روان درمانگرها، مجبورند که از یک روشی یا نظریه ی خاصی پیروی کرده و در نهایت به یک نقطه ی نظری خاصی برسند و به ان متصل شوند.

استفاده از نظریه‌های علمی در روان درمانی فرآیند تغییر رفتار و بهبود مشکلات افراد را سرعت می‌بخشد و از هدر رفتن نیروها جلوگیری می‌کند. معمولا نظریه های مختلف روان درمانی، اهداف درمانی خود را به صورتی ارایه می دهد که شباهت ها و یکتایی آن ها را نسبت به نظریه های درمانی دیگر نشان دهد. روان درمانگر علاوه بر دانستن نظریات موجود درباره ی ساخت شخصیت و تغییر رفتار، باید پیش فرضهای خودش را درباره ی ماهیت انسان آسیب شناسی رفتار و چگونگی کار با رفتارهای ناسازگار مشخص کند. از طریق این آگاهی ها نظام واحدی بوجود می آید که کار با مراجع را در چارچوب یکپارچه تری پیش می برد. پایه و اساس کاربرد علمی روان درمانی چهار وجهی، بر اساس تجارب درمانی و پژوهش های تدوین شده که به دنبال موفق‌تر و کارآمدتر کردن اقدامات روان درمانی در چهارچوبی علمی بوده است. نظریات متعددی که در روان درمانی ارایه شده است بر تفاوت هایی در تفسیر از شخصیت، ماهیت انسان، مفهوم بیماری استوارند که در تفسیر آن ها از شخصیت، ماهیت انسان، مفهوم اضطراب و بیماری روانی قرار دارد. نظریه های مختلف، بر اساس این مفاهیم بنیادی در فرآیند روان درمانی، شیوه‌ها، اصول و تکنیک های مختلف خود را ارائه می کنند.

فارس نیوز