قبل از عید خانه تکانی در اکثر خانه ها انجام میشود و البته این خانه تکانی امکان دارد با تنش هایی همراه باشد.تنش های خانه تکانی برای کسانی که تازه ازدواج کرده اند یا چند سال اول ازدواجشان است امکان دارد بیشتر باشد،چرا که آنان هنوز تجربه زیادی از زندگی ندارند و در واقع نمیتوان وزن سنگینی را برای تجربه هایشان در نظر گرفت.
این تنشها میتواند از اختلافنظرهای جزئی شروع شده و به مواردی مانند اختلال در روابط همسران، خستگیها، بدخلقیها و حتی وسواس بینجامد. بنابراین برای کاهش این تنشها و کنارآمدن با آنها از قبل برنامهریزی کرده و درنظر داشته باشید همانطور که زندگی مشترک فقط به یک نفر تعلق ندارد، مشکلات و تنشهای آن نیز به یک نفر برنمیگردد؛ و زن و مرد، هردو مسئول حل آنها هستند. در ادامه توصیههایی روانشناسانه برای توفیق بر تنشهای خانهتکانی خواهید خواند. در ادامه این مطلب را به نقل از سایت سپیده دانایی میخوانیم.
خانه دلتان را یکی کنید
در سالهای اول زندگی مشترک، طبیعی است که هنوز برخی دیدگاهها فاصله زیادی با هم داشته باشند و همین فاصلهها نقش مهمی در بروز مشکلات دارند. بنابراین اولین قدم برای انجام یک خانهتکانی ایدهآل این است که ابتدا با همسرتان راجع به جزئیات کار به توافق برسید. بدیهی است که برای رسیدن به این توافق لازم است هردوی شما قدری در تصورتان نسبت به خانهتکانی تغییر و اصلاح ایجاد کنید. مسائلی که لازم است قبل از شروع کار در مورد آنها به توافق برسید، میتواند شامل موارد زیر باشد: گستردگی کار چقدر باشد؟ شستن چه قسمتهایی لازم است: پرده، دیوار، فرش و…؟ اولویت انجام کارها به چه صورت باشد؟ آیا خانه به تغییرات اساسی مثل رنگزدن یا تعویض وسایل نیاز دارد؟ قرار است کارها بهصورت انفرادی، اشتراکی و یا با کمک کارگر انجام شود؟
از تجربه دیگران استفاده کنید
این امر طبیعی است که هیچکدام از شما تجربه والدینتان را در امر خانهتکانی ندارید. بنابراین توقع بیش از حد از همسرتان را کنار گذاشته و سعی کنید دیدی واقعبینانه نسبت به موضوع داشته باشید. در مواقع لزوم نیز مشورت گرفتن از بزرگترها و استفاده از تجربیات آنها را فراموش نکنید. اما مراقب باشید که این مشورتها وارد حیطههای خصوصی زندگیتان نشود و شکل دخالت به خود نگیرد.
از تقسیم کار بهره بجویید
نتایج یک نظرسنجی در سطح شهر تهران نشان میدهد که ۲۸درصد خانمها به تنهایی خانهتکانی منزل را انجام میدهند، درحالیکه تنها ۲درصد از آقایان عهدهدار خانهتکانی بوده و نزدیک به ۲۰درصد آنها در انجام این کار با همسرانشان مشارکت میکنند. البته ۱۶درصد افراد نیز کار خانهتکانی را به کارگر یا خدمتکار میسپارند که باز هم مسئولیت نظارت بر خدمتکار برعهده خانمهاست. اما اگر قدری انصاف داشته باشید، به این نتیجه میرسید که لازم است بهمنظور کاهش فشار خانهتکانی از دوش خانمها، از تقسیم کار استفاده کرده و کارها را بهصورت اشتراکی انجام دهید. اما سعی کنید با تقسیم کار برخوردی منطقی داشته و به چند نکته مهم توجه کنید: سعی کنید کارها را در حد توانایی خود تقسیم کرده و انتظارات غیرواقعی از همدیگر را کنار بگذارید. علاوهبر این، بهمنظور کاهش بدقولیها، تقسیم کارها را با توافق کامل همسرتان انجام دهید. در نظر داشته باشید که هرگونه بدقولی، حس اعتماد همسرتان را از شما سلب میکند، بنابراین با برنامهریزی درست از بدقولیهای هرچند کوچک نیز بپرهیزید.
با اختلافنظرها کنار بیایید
وقتی کاری را بهصورت اشتراکی انجام میدهید، وجود اختلافنظر امری طبیعی است. این اختلافنظرها ممکن است در مواردی که نتوانستهاید به توافق برسید، بروز نمایند؛ مثلا در مورد تصمیمگیری برای استفاده از کارگر. در این مواقع پیشنهاد میشود به این اختلافنظر بهعنوان یک مسئله نگریسته و با استفاده از مهارتهای حل مسئله درصدد رفع مشکل برآیید.
امور جاری خانه و وظایف
از همسرداری غافل نشوید
گاهی اوقات پیش میآید افراد چنان سخت مشغول انجام خانهتکانی میشوند که فراموش میکنند وظایفی نیز در قبال همسر خود دارند. دقت داشته باشید که سنگینی کار هر قدر هم که باشد، نباید تأثیری بر مواردی مانند حفظ آراستگی ظاهری و خلقوخوی مهربان و صمیمی همیشگی شما داشته باشد و یا در انجام کارهای جاری خانه اختلالی ایجاد کند.
مراقب وسواس باشید
اگر هنگام تمیزکردن خانه و شست وشو وقت زیادی صرف میکنید و در آخر هم فکر میکنید که همهچیز آنطور که شما میخواهید خوب تمیز نشدهاند، باید بدانید که ممکن است علایمی از وسواس در وجود شما نهفته باشد. شاید بهتر باشد بهجای شستشو و انجام کارهای نظافتی طاقتفرسا، هرچه سریعتر به یک روانشناس مراجعه کنید.
یکی از شما مدیر خانهتکانی باشید
معمولا خانمها وظیفه مدیریت امور داخل منزل را بهعهده دارند، بنابراین پذیرش مدیریت آنها در خانهتکانی هم لازم است. البته به خانمها نیز توصیه میشود که در این مدیریت، خیلی به اصطلاح «رئیسبازی» در نیاورید؛ با تأخیرها کنار آمده و قبول کنید که ممکن است بعضی کارها آنطور که شما انتظار دارید، انجام نشود؛ ایراد نگیرید و درنظر داشته باشید که ایرادگرفتن نوعی تنبیه است و سبب کاهش رفتار میشود. بنابراین اگر مایلید که تقسیم کار در سالهای بعد نیز ادامه داشته باشد، از یکی از سادهترین اصول روانشناسی که «تشویق» است، استفاده کنید.