در کره جنوبی
سنت خوبی که در کرهجنوبی هست و البته در قدیمالایام در ایران هم رایج بوده این است که قبل از نشستن بزرگترین فرد بر سر میز یا سفره، کسی نباید غذا خوردن را آغاز کند. یعنی زمانی که بزرگترین فرد خانواده نخستین لقمه را نخورد سایرین اجازه غذاخوردن ندارند. این قاعده شاید در جهان امروز که خانوادهها حتی کمتر کنار هم جمع میشوند و هرکس غذای خود را سریع میخورد تا به کارش برسد، باعث تعجب باشد. البته قاعده دیگر غذاخوردن در این کشور این است که اگر بزرگتری به شما نوشیدنی تعارف کرد آن را دودستی بگیرید.
مردم این کشور حتی اگر خواهر یا برادر دو قلویی داشته باشند که تنها اختلاف سنی چند دقیقهای با یکدیگر دارند، باز هم منتظر میمانند تا او غذا را شروع کند. همین چند دقیقه شروعکننده غذا در کره را مشخص میکند.
در ژاپن با سر و صدا غذاخوردن رفتار ناپسندی نیست
تصور کنید به ژاپن سفر کردهاید و برای صرف غذا به رستوران رفته اید، به احتمال قوی در کنار میزهای کناری شما افرادی هستند که سوپ رشته سفارش دادهاند و آن را با سر و صدای هر چه بیشتر میخورند. شاید شما این عمل را خارج از هنجارهای اجتماعی بدانید ولی برای ژاپنی خوردن غذا همراه با سر و صدا رفتاری به دور از ادب نیست.
در ژاپن از آنجا که در یکی از مراسم مربوط به خاکسپاری فرد از چوبهای غذای او استفاده میشود؛ نباید از چوب برای کشیدن غذا استفاده کرد، زیرا این کار نوعی بیاحترامی به اوست. همچنین این چوبهای غذاخوری را نباید به شکل عمودی در غذای یک رستوران قرار داد زیرا بهعنوان بیاحترامی به مالک رستوران به حساب میآید و در چین اگر آنها را به سمت مردم بگیرید به آنها بیاحترامی کردهاید.
در تایلند غذا خوردن با چنگال رفتاری به دور از ادب است
از سال ۱۸۹۷، زمانی که پادشاه تایلند به اروپا سفر کرد خوردن غذا با چنگال در تایلند ممنوع شد. از آن زمان به بعد مردم این کشور خوردن غذا با چنگال را رفتاری بیادبانه میدانند و هیچ گاه چنگال را به داخل دهان خود نمیگذارند.
در هند غذا خوردن با دست چپ تابو است
از آنجایی که در هند کارگران بر اساس دست راست یا چپ بودن تقسیم میکردند، به راست دستها مسئولیت مربوط به غذا خوردن محول میشود و چپ دستها وظیفه تمیز کردن را باید بر عهده میگرفتند. همین شیوه تقسیم کار موجب شده امروز هندیها غذا خوردن با دست چپ را یک تابو تلقی کنند.
در ایتالیا هیچ گاه از پیشخدمت رستوران نخواهید که بر روی غذای دریایی شما پنیر بپاشد. بنابر یک باور قدیمی ریختن پنیر روی غذاهای دریایی نوعی گناه است. هر چند بر اثر گذشت زمان و تغییر باورها نحوه برخورد مردم با این موضوع متفاوت شده است، ولی برخورد ایتالیاها در برخورد با تقاضا ریختن پنیر روی ماهی و میگو غیر قابل پیشبینی است. به همین دلیل بهتر است، در زمان سفر به ایتالیا چنین درخواستی را مطرح نکنید.
انگلیسیها خوش خوراک نیستند
انگلیسیها علاقهای به خوردن غذاهای متنوع و رنگارنگ ندارند و از غذاهای ساده استفاده میکنند. آنان برای طبخ غذاهای خوشمزه به تازگی از فرانسویها کمک گرفتهاند. آنان مواد غذایی از جمله گوشت، غلات و سیبزمینی را جداگانه مصرف میکنند و با یکدیگر ترکیب نمیکنند.
بشقاب خالی در فرهنگهای مختلف معانی متفاوتی دارد
به عنوان مثال در هند و ژاپن شما باید غذای خود را تا انتها بخورید تا هیچ چیز در بشقابتان نماند، تنها در این صورت است که صاحب خانه گمان میکند شما از غذایش لذت برده اید. اما در چین بشقاب خالی معنای خوبی ندارد، زیرا میزبان گمان میکند شما به اندازه کافی سیر نشده اید.
رفتار عجیب و غریب پس از صرف غذا
در مصر، حتی اگر نمکدان را از روی میز بردارید و آن را در غذای خود نریزید یعنی به آشپز توهین کردهاید. در آذربایجان هم ریختن نمک در غذا به معنای یک جر و بحث جدید است.
در تانزانیا، کشور آفریقایی، اگر برای شامی که دعوت شدید بهموقع برسید؛ میزبان خود را آزرده خواهید کرد. برای اینکه مودب باشید باید 20 دقیقه دیرتر به قرارهای شام خود به این کشور بروید.
در فرانسه، خوردن وعدههای غذایی بهعنوان یک کار جدی در برنامه روزانه فرد دیده میشود.اگر در خوردن وعدههای غذایی خود عجله کنید، رفتار مودبانهای انجام ندادهاید.
در شیلی غذا خوردن فقط با کارد و چنگال تعریف شده است، از اینرو اگر از دست خود برای غذا خوردن استفاده کنید یک رفتار غیرمعمول و خلاف عرف انجام دادهاید.
در بریتانیا سوپ باید از طرفی که قاشق در آن قرار گرفته، خورده شود.