بعضی از افراد فکر می کنند ترس همان اضطراب است و ایندو مقوله را با هم اشتباه می گیرند. ولی باید بدانید که ترس و اضطراب دو مسئله ی کاملا متفاوت است که باید ویژگی هر کدام را بشناسید. عامل یک معلول بیرونی را ترس می نامند ولی اضطراب در اثر یک عامل درونی ایجاد می شود.
مریم صرافپور کارشناس ارشد روانشناس بالینی گفت: اضطراب احساسی است که در کل بدن منتشر میشود و مبهم است. افکار منفی در درون افراد اضطراب میسازند. این احساس پس از ساختهشدن وارد چرخهای معیوب میشود که نگرانی را در افراد بازتولید خواهد کرد.
این روانشناس بالینی درباره بیشترین افرادی که دچار اضطراب میشوند توضیح داد و گفت: اضطراب به سراغ برخی از افراد بیشتر از بقیه میرود؛ افراد آیندهمدار، افرادی با افکار کلامی زیاد(کسانی که جملات منفی را مدام پیش خود تکرار میکنند، مانندِ “وای دارم دیوونه میشم!” “حالا چه اتفاق میفته؟!”، افراد کمالگرا، افراد مسئولیتپذیر و افراد کنترل پذیر(کسانی که باید همهچیز را تحت کنترل داشته باشند، در غیر اینصورت به اضطراب دچار میشوند) و… از این دستهاند.
مریم صرافپور تصریح کرد: زمینههایی که میتوانند در افراد اضطراب ایجاد کنند، خانواده، کار و تحصیل، آینده و زندگی روزمره است که به نگرانیهای فرد بدل میشوند.
وی در رابطه با درمان اضطراب در میان کسانیکه به شدت با آن درگیر هستند اظهار کرد: افرادی که دچار اضطراب شدید هستند، باید تحت نظر روانپزشکان و روانشناسان درمان شوند. در این درمان به فرد کمک میشود اضطرابهایش را پائین بیارود و به حد معقول برساند. همچنین تلاش میشود که فرد با ترسهایش روبرو شود؛ برای مثال کسی که از خون میترسد باید با آن مواجه شود. تکنیکهای دیگری همچون تجویز زمان نگرانی نیز وجود دارد؛ به فرد گفته میشود تا یک زمان مشخص را برای اینکه نگرانیهایش را با خود مرور کند انتخاب کند. او فقط باید در این زمان مشخص و نه زمان دیگری نگرانیها و اضطرابها را به ذهنش راه دهد.
میزان آنلاین