پژوهشهای جدید منتشر شده توسط پژوهشگران انستیتو مغز Hotchkiss در دانشگاه Calgary از مکانیزمی رونمایی کرد که سبب تحریک رشد سلولهای عصبی صدمه دیده می شود این مکانیزیم قادر است بعنوان ابزاری برای برقراری ارتباط مجدد عصبی بعد از جراحت بکار گرفته شود.
دکتر Zochodneو گروهش یک مولکول کلیدی را کشف کرده اند که مستقیماٌ رشد سلول عصبی را در سیستم عصبی تخریب شده، تنظیم می کند.
نتایج این تحقیق در مجله ی Nature Communications منتشر گردید.
دکتر Zochodneمی گوید: ما کشف حیرت انگیزی را انجام دادیم پروتئینی بنام Rb یا رتینوبلاستوما که در نورونهای بالغ وجود دارد بصورت طبیعی ترمزی برای جلوگیری از رشد عصب است، ما نشان دادیم که با غیر فعال کردن Rb می توانیم این ترمز را آزاد کرده و موجب رشد بسیار سریع تر عصب شویم . پرفسور Zochodne و گروهش تصمیم گرفتند پروتئین Rb را در سلولهای عصبی بیابند زیرا تأثیر و نقش آنرا در تنظیم رشد سلولها قبلا در جای دیگری از بدن مشاهده کرده بودند.
پرفسور Zochodne می افزاید : ما می دانیم که مشخصه ی سرطان رشد بی رویه ی سلولها است و همچنین می دانیم که Rb معمولاٌ در سرطان بصورت غیرطبیعی عمل می کند، بنابراین اگر سرطان قادر است این ترمز را آزاد کرده و سبب افزایش رشد سلول شود ما نیز میتوانیم این عمل را در سلولهای عصبی تقلید کرده و سبب تقویت رشد در جایی شویم که لازم است.
محققین توانستند پروتئین Rb را برای مدت زمان کوتاهی ممانعت کنند بدون اینکه هیچ نتیجه ی ناگواری از ممانعت یا خاموش کردن ژن Rb مشاهده کنند این موضوع سبب ایجاد این احساس خوش بینانه شد که این روش روزی تبدیل به یک درمان ایمن برای افرادی تبدیل خواهد شد که از تخریب عصب رنج می برند.
تاکنون پرفسورZochonde تنها این تکنیک را بروی سیستم اعصاب محیطی آزمایش کرده است.
سیستم اعصاب محیطی، مغز و طناب عصبی را به تمام نقاط بدن متصل می کند و بدون آن هیچ حرکت یا حسی وجود نخواهد داشت. تخریب اعصاب محیطی می تواند بسیار ناتوان کننده باشد بیمارانی که دچار تخریب اعصاب محیطی می شوند علایمی مانند درد، بی حسی و مورمور شدن دارند یا در هماهنگی دست ها و پاها دچار مشکلاتی می شوند.
برای مثال در نوروپاتی دیابتی که بسیار شایع تر از مالتیپل اسکلروز، پارکینسون و اسکلروزیس آمیوتروفیک جانبی (ALS ) است وبیش از نیمی از افراد دیابتی به نوعی از دردهای مرتبط با آن رنج می برند، اعصاب محیطی بطور غیر قابل برگشت و توقف ناپذیری تخریب می گردند و در حال حاضر هیچ درمانی برای متوقف نمودن یا معکوس کردن بیماری وجود ندارد.
ابداع درمانهای ایمن و موثر برای چنین بیماریهایی که در آن اختلالاتی در اعصاب محیطی اتفاق می افتد بسیار لازم و ضروری است، بنابراین تحقیقات باید از سطح سلول در ظروف کشت آزمایشگاه به سطح بالینی بروی بیماران ارتقا یابد.
پرفسور Zochodne و گروهش با ایجاد تسهیلات پیش کلینیکی در انستیتوی HBI از سال 2010 توانسته اند در جهت ابداع یک روش درمانی جدید و ایمن برای جلوگیری از تخریب عصب گام بردارند.
واحد ترمیم و بازسازی در نوروبیولوژی ( RUN) با همکاری انستیتو HBI از دانشگاه Calgary و توافقنامه ی مشارکت اقتصادی غربی کانادا- آلبرتا راه اندازی شد.
پرفسور Zochodne در ادامه می گوید: تسهیلات مرکز RUN برای این تحقیقات بسیار ضروری بود، این مرکز با فراهم نمودن منابع و ابزارهای بسیار پیشرفته ی مورد نیاز به پژوهشگران کمک کرد که ایده ی رشد سلولهای عصبی را در مدلهای جانوری آزمایش کرده و نهایتاٌ بتوانند این ایده را به عنوان یک روش درمانی برای انسان محک بزنند. این مرکز سرمایه ی بسیار ارزشمندی برای ادامه ی تحقیقات در این زمینه است.
منبع-http://diabetestma.org