آرتروز گردن به درد، کشیدگی و سفتی مهره های گردن گفته می شود که عوارض جدی برای سلامت بدن به همراه دارد.

این مشکل که اغلب به علت افزایش سن و سائیدگی مهره ها رخ می دهد در صورت انجام دقیق مراقبت های درمانی به خوبی کنترل می شود. داروهای خوراکی و درمان های فیزیکی برای درمان این عارضه مفید است.

دلایل بروز آرتروز را در سبک زندگی‌تان جست‌وجو کنید

از جمله دلایل بروز آرتروز گردن می توان به سابقه ژنتیکی گردن درد و دردهای استخوانی در خانواده، استعمال دخانیات، دارا بودن مشاغلی که به شدت با حرکت سر و گردن در ارتباط هستند و طی آن فرد مجبور به حمل بارهای سنگین است، افسردگی و اضطراب، آسیب یا صدمه به گردن، داشتن عادت های اشتباه مانند خم کردن گردن به سمت پایین برای خواندن کتاب، کار با تلفن همراه و رایانه یا رانندگی به مدت طولانی اشاره کرد.

داشتن سردردهای طولانی، احساس بی حسی و ضعف دربازوها، دستها و انگشتان، مشکل در راه رفتن، اسپاسم های عضلانی در گردن و شانه ها از دست دادن تعادل، ضعف دستها و پاها را می‌توان عواملی برای بروز آرتروز گردن دانست.

پزشک معمولاً پس از اینکه بیمار احساس درد در ناحیه گردن داشته باشد با انجام آزمایش های تشخیصی و معاینه گردن، شانه، بازو و حتی پاهای بیمار و در موارد تکمیلی بررسی اسکن تصویری فرد از قبیل تصاویر MRI یا سی تی اسکن، یا عکسبرداری اشعه X می تواند شدت عارضه را شناسایی کند و متناسب با نوع عارضه، سن بیمار، سابقه بیماری های زمینه ای و جنسیت بیمار شیوه های درمانی را پیشنهاد کند.

آرتروز دقیقا چه بلایی سر گردن می‌آورد؟

بدن معمولاً همزمان با افزایش سن دچار افت استخوانی و پوکی استخوان می شود، اما این حالت در برخی افراد شدید بوده و در برخی دیگر به صورت خفیف تر رخ می دهد.

ستون فقرات بدن انسان از 24 استخوان به نام مهره ها تشکیل شده که این مهره ها بر روی هم قرار می گیرند و یک کانال تشکیل می دهند. درون این قالب‌های استخوانی نخاع بدن انسان قرار می گیرد.

گردن دارای هفت مهره کوچک است که از قاعده جمجمه آغاز می‌شود و به ستون فقرات متصل می شود و مسئول حرکت دادن سر و گردن است.

نخاع و اعصاب اطراف آن که در ستون مهره ها قرار دارند مسئول ارتباط مغز با ماهیچه ها هستند و به این ترتیب دستور حرکت اندام های مختلف بدن ارسال می شود.

بر اساس آمارها ابتلا به «اسپوندیلوز گردن» یا همان آرتروز گردن در بیش از 85 درصد افراد بالای 60 سال به چشم می‌خورد و اغلب با علائمی چون سفتی و درد همراه است.

روش‌های درمانی

پزشکان ابتدا روش های غیر تهاجمی و غیر جراحی را به بیمار پیشنهاد می کنند که شامل انجام ورزش های خاص برای تسکین درد و نیز تقویت و کشش عضلات ضعیف شده است.

طول این دوره از درمان ها متفاوت است اما به طور کلی بین شش الی هشت هفته به طول می انجامد یا امکان دارد از یک فیزیوتراپیست استفاده شود.

استفاده از دارو نیز یکی دیگر از روش های درمانی است که معمولاً به اصرار بیمار و باید برای مدت زمان محدود مورد استفاده قرار گرفته و شامل انواع مسکن ها و داروهای ضد درد است.

استفاده از کیسه های آب یخ یا گرم و ماساژ هم از جمله دیگر درمان ها برای تسکین درد ناشی از آرتروز گردن است.

تزریق دارو به مهره های گردن یکی دیگر از روش های درمانی برای التیام درد گردن است. این شیوه درمانی داروهای استروئیدی به مناطق خاصی تزریق می‌شوند که می تواند حرکت را به عضلات ضعیف شده بازگرداند و به این ترتیب فرد دچار درد کمتری شود.

درمان های جراحی برای این مشکل معمولاً توصیه نمی شوند مگر مواردی که بیمار دچار درد غیر قابل تحمل باشد و یا درد مهره‌های گردن او حالت پیش رونده داشته باشد.

در صورتی که بیمار دچار ضعف عضلات بازو یا بی حسی و سرگیجه های شدید باشد پزشکان چاره ای جز جراحی برای برداشتن فشار از روی عصب نخاعی بیمار ندارند.

کارشناسان توصیه می کنند مراقبت و پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. از این رو، انجام ورزش، خودداری از استعمال دخانیات، مصرف غذاهای سالم به ویژه لبنیات، حمل صحیح اشیا و استراحت کافی همگی می توانند باعث حفظ سلامتی و جلوگیری از ابتلا به آرتروز گردن در میان سالی و سالمندی شوند.

منبع: Orthoinfo.aaos.org