در نقطه حضیض خورشیدی (پری هلیون)، یک سیاره در مدار بیضی شکلش به اطراف خورشید، در مجاورترین جا به خورشید جای می گیرد. برای یک سیاره، ستاره دنباله دار و یا دیگر اجرام آسمانی حرکت کردن به دور خورشید در یک مدار بیضوی شکل انجام می گیرد و به این ترتیب فاصله بین جسم و خورشید در سراسر مدار تغییر می کند.
در این شرایط نزدیک ترین موقعیت، یعنی کوتاه ترین فاصله بین خورشید و زمین، به عنوان نقطه حضیض خورشیدی شناخته می شود. (per در یونانی به معنی نزدیک و helios به معنی خورشید است.) در این نقطه در مدار، سیاره با حداکثر سرعتش حرکت می کند (قانون دوم کپلر). حضیض خورشیدی به طور خاص درمورد مدارهای حول خورشید به کار می رود ولی درواقع نقطه حضیض در هر مدار معمولی بیضی شکلی که در آن یک جسم کوچک تر به دور یک جسم بزرگ تر می گردد وجود دارد…
در نقطه حضیض خورشیدی (پری هلیون)، یک سیاره در مدار بیضی شکلش به دور خورشید، در نزدیک ترین مکان به خورشید قرار می گیرد. برای یک سیاره، ستاره دنباله دار و یا دیگر اجرام آسمانی حرکت کردن به دور خورشید در یک مدار بیضی شکل انجام می گیرد و به این ترتیب فاصله بین جسم و خورشید در سراسر مدار تغییر می کند.
در مدار بیضی شکل یک سیاره، نقطه حضیض خورشیدی، نزدیک ترین فاصله آن سیاره از خورشید است
در این شرایط نزدیک ترین موقعیت، یعنی کوتاه ترین فاصله بین خورشید و زمین، به عنوان نقطه حضیض خورشیدی شناخته می شود. (per در یونانی به معنی نزدیک و helios به معنی خورشید است.)در این نقطه در مدار، سیاره با حداکثر سرعتش حرکت می کند (قانون دوم کپلر). حضیض خورشیدی به طور خاص در مورد مدارهای حول خورشید به کار می رود ولی درواقع نقطه حضیض در هر مدار معمولی بیضی شکلی که در آن یک جسم کوچک تر به دور یک جسم بزرگ تر می گردد وجود دارد.
برای به طور کامل مشخص کردن موقعیت یک سیاره، بحث نقطه حضیض خورشیدی به عنوان یکی از عناصر (پایه های) مدار مورد نیاز است.
در یک میدان گرانشی (جاذبه ای) قوی، محل نقطه حضیض خورشیدی ممکن است به طور پیاپی روی مدارها جلوتر برود. در منظومه شمسی، این امر را می توان در مدار سیاره تیر (عطارد) مشاهده کرد که آزمون مهمی برای قانون نسبیت عام محسوب می شود.
منبع-http://020.ir
تغییرات حضیضی سیارات…
در علم نجوم و کیهان شناسی موضوع بسیار مهمی وجود دارد به نام « تغییرات حضیضی سیارات » یعنی طبق قانون کپلر همه سیارات منظومه شمسی در مدار انتقالی بیضی به دور خورشید می گردند و وقتی که سیاره ای در این مدار انتقالی بیضی به نزدیکترین فاصله به خورشید می رسد گفته می شود که به نقطه حضیضی خورشید رسیده است حالا نکته مهم موضوع این است که نقاط حضیض دوره های مختلف انتفالی هر سیاره بر هم منطبق نیستند و به دور خورشید که در کانون بیضی قرار دارد ،پیچش دارند که اگر بطور تجسمی این دوره های مختلف انتقالی را بر روی هم قرار دهیم شکل گل آفتاب گردان را پیدا می کند.
تغییرات حضیضی سیارات کُند است . سیاره عطارد چون تعداد دور بیشتری به دور خورشید دارد ،تغییرات حضیضی اش هم محسوس تر است و بر همین اساس بیشترین بررسی ها بر روی این سیاره انجام می گیرد … علت تغییرات حضیضی سیارات در هاله ای از ابهام باقی مانده است . اگر موفق شوم ثابت کنم در روند تکاملی ، سیارات متولد می شوند ،تکامل می یابند و سپس می میرند تا فرصت تولد وتکامل و زندگی را به سیارات آینده بدهند ، متوجه خواهیم شد سیارات و قمرها ذر حال تحلیل رفتن و کوچک شدن هستند تا کاملاً محو گردند و ذرات جاوید و سرمدی وجودشان به صورت ذرات نور شفق های قطبی به پهندشت فضا ساطع می شوند تا ملات و مصالح ساختن و زایش ستارگان آینده باشند .
اشتقاق قاره های نظریه آلفرد واگنر ،زلزله های کمر بند زلزله و منطقه اقیانوس آرام ، گود شدن کف اقیانوس آرام و حرکت قاره امریکا به سوی این اقیانوس ، طولانی تر شدن شبانه روز ،کوتاه شدن سال ،بالا آمدن آب دریاها و اقیانوسها و…نشان از تحلیل رفتن و کوچک شدن زمین دارد که اگر بخواهیم این دلایل را کامل تر کنیم باید بگوئیم تغییرات حضیضی سیارات زمین هم بخاطر کوچک شدن کُره زمین است بنابراین علت تغییرات حضیضی سیارات کوچک شدن و به تحلیل رفتن آنهاست حالا نه تنها مدار بیضی انتقالی آنها چرخش دارد بلکه تنگ تر هم می شود و به خورشید هم نزدیکتر می شوند .باز هم قویاً متذکر می شوم که این تحلیل رفتن ها و کوچک شدن سیارات و قمرها شامل حجم و شکل فیزیکی آنهاست ولی ذرات سازنده وجودشان جاودانه و به صورت انوار شفق از پیکرشان خارج تا در گوشه دیگری از فضا ، زمینه ساز زایش ستارگان آینده باشند .
احمد فتحی مدیر وبلاگ «اسرار ناب هستی »