اسناد تاریخی به ما می‌گویند که بومیان آمریکا، اولین انسان‌هایی بودند که از گُل ساعتی (passionflower) یا Passiflora incarnate(maypop) برای اهداف دارویی استفاده کردند. این گیاه خاص در درجه اول برای درمان مشکلاتی استفاده می‌شده است که امروزه به آن‌ها «بی‌قراری شدید» یا «تشنج» می‌گوییم. به‌مرور زمان، همه مهاجرانی که به قاره آمریکا پا گذاشتند، از گُل ساعتی به‌عنوان یک گیاه دارویی آرام‌بخش استفاده کردند و محبوبیت این گیاه روزبه‌روز افزایش پیدا کرد. محققان باور دارند که گُل ساعتی، سطح گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) را در مغز افزایش می‌دهد و همین اتفاق دقیقا فعالیت بعضی از سلول‌های مغزی را ضعیف‌تر می‌کند. تداوم این روند، نتیجه‌ای ندارد جز احساس آرامش بیشتر و بیشتر. براساس یکی از مطالعات منتشرشده در Journal of Clinical Pharmacy and Therapeutics، گُل ساعتی به‌اندازه داروی اگزازپام برای درمان علائم اختلال اضطرابی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب منتشر (GAD) موثر است. درحالی که گُل ساعتی به‌سرعت داروی اگزازپام تاثیر نمی‌گذارد، اما اختلال کمتری در عملکردهای مغزی به‌وجود می‌آورد. مطالعه دیگری هم نشان می‌دهد که مصرف گُل ساعتی قبل از عمل جراحی، میزان اضطراب فرد بیمار را کمتر از دارونماها پایین می‌آورد، اما سرعت خارج شدن از حالت بیهوشی را بیشتر می‌کند.
سلامتیسم
