6_0_56

در خیلی از امراض روماتیسمی مثل آرتریت روماتوئید، لوپوس و گونه هایی ازاسپوندیلوآرتروپاتی ها احتمال شدت بیماری بعد از بدنیا آمدن بچه وجود دارد. پس کنترل بهتر بیماری جهت

پیشگیری ازپیشرفت آن و نیز توانمند کردن مادر در مراقبت از شیرخوارش بسیار مهم است. از طرفی استفاده از شیر مادر به خاطر فواید تغذیه ای، ایمونولوژیک، تکاملی، روانی، اجتماعی، اقتصادی و محیطی بهترین روش تغذیه نوزادان محسوب می شود. بنابراین لازم است در قطع بی مورد آن دقت بیشتری کنیم. 

 

 

مادرانی که از شیر خود کودک را تغذیه می کنند با کاهش خطر بیماری دیابت نوع 2، سرطان پستان، سرطان تخمدان و افسردگی پس از زایمان روبرو می شوند. در مقابل کاهش خطر عفونت، درماتیت آتوپیک، آسم کودکان، چاقی، دیابت نوع یک و دو، لوسمی، سندرم ناگهانی شیرخواران و آنتروکولیت نکروزان، ارمغانی است که مادر به نوزادش هدیه می کند.

دیدگاه کلی درمورد تجویز داروها در شیردهی

طبقه بندی تجویز داروها در حاملگی و شیردهی که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) به شکل کنونی آن توصیه شده است، گاهی برای پزشکانی که با بیماری های مزمن روماتولوژیک سر و کار دارد، راه گشا نمی باشد. این اطلاعات اکثرا بر مبنای مشاهدات تجربی و پره کلینیکال حیوانی بوده و امکان کارآزمایی داروهای جدید در شیردهی وجود ندارد. تجربیات انسانی اغلب به دنبال تجویز تصادفی دارو در دوران بارداری و شیردهی می باشند و تنها داروهایی اجازه ورود به مطالعات کنترل شده می یابند که safe یا ایمن طبقه بندی شوند و لذا مطالعات بسیار کم و محدود می باشند.
به عنوان قانون کلی چنانچه غلظت دارویی در شیر مادر، کمتر از 0/1 درصد باشد به عنوان داروی ایمن تلقی می شود. در حالی که اگر بیش از 10 درصد داروی مصرفی از طریق شیر به نوزاد برسد، باید با احتیاط کامل با آن برخورد شود.

در مورد بسیاری از داروهای ایمونوساپرسیو و داروهای بیولوژیک، توصیه ها عمدتا اساس تجربی نداشته و بر مبنای ملاحظات تئوریک است.
تجویز داروهای پردنیزولون، سولفاسالازین و هیدروکسی کلروکین به مادر در دوران شیردهی غالبا قابل قبول و بدون خطر می باشد.
مصرف آزاتیوپرین در دوران شیردهی بیشتر از داروهای فوق مورد بحث است. ولی در نهایت توسط بسیاری از متخصصین روماتولوژی، برای درمان مادران شیرده به کار گرفته شده است بدون اینکه عوارض واضح و قابل توجهی برای شیرخوار به همراه داشته باشد. آزاتیوپرین و متابولیت های فعال همراه آن به میزان کمی در شیر مادر وارد می شود و خیلی جزئی در بدن شیرخوار تجمع می یابد.

در ادامه بطور خلاصه به شرح چگونگی استفاده از برخی داروهای رایج روماتولوژی در شیردهی می پردازیم.

تجویز داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) در شیردهی

بیشتر NSAID ها به میزان بسیار کمی در شیر ترشح می گردند. آکادمی آمریکایی متخصصین اطفال مصرف فلوفنامیک اسید، ایبوپروفن، ایندومتاسین، دیکلوفناک، مفنامیک اسید، ناپروکسن، پیروکسیکام و تولمتین را در مادران شیرده مجاز دانسته است. آسپرین در دوزهای بالای 100 میلی گرم روزانه باید کاملا با احتیاط مصرف گردد. شیردهی بلافاصله قبل از مصرف یک دوز NSAID می تواند باعث کاهش دریافت NSAID توسط شیرخوار گردد. تجویز NSAID به مادرانی که کودکان شیرخوار دچار زردی دارند، منع شده است.
ایبوپروفن به خصوص به علت نیم عمر کوتاه آن و اینکه به میزان کمی در شیر مادر وارد می شود، انتخاب مناسبی به عنوان ضد التهاب و ضد درد در مادر شیرده می باشد.

تجویز کورتیکواستروئیدها در شیردهی

میزان پردنیزولون اندازه گیری شده در شیر مادر معمولا کمتر از 0/1 درصد پردنیزولون کلی خورده شده توسط مادر می باشد و این میزان اغلب کمتر از 10 درصد کورتیزول طبیعی تولید شده توسط شیرخوار می باشد که احتمالا اثر بالینی ناچیزی بر روی شیرخوار خواهد داشت. حداکثر سطح کورتیکواستروئید اغلب 2 ساعت پس از دوز خوراکی در شیر مادر دیده می شود و سپس به سرعت غلظت آن کاهش می یابد.
شیردهی با دوزهای متوسط پردنیزولون مجاز بوده ولی چنانچه مادر دوزهای بالای 40 میلی گرم مصرف می کند، بهتر است شیردهی 4 ساعت پس از مصرف آن شروع شود.
گزارش های قابل توجهی در مورد مصرف دگزامتازون یا بتامتازون در شیردهی موجود نمی باشد.
تجویز سولفاسالازین در شیردهی دریافت سولفانامیدها از طریق شیر خطر قابل توجهی را برای نوزادان شیرخوار رسیده و سالم ایجاد نمی کند و منعی ندارد. ولی در نوزادان بیمار، نارس، دچار دیسترس، نوزادان با بیلی روبین بالا یا کمبود G6PD بهتر است از تجویز سولفاسالازین اجتناب گردد.

تجویز هیدروکسی کلروکین در شیردهی

چنانچه شیرخواری به صورت تخمینی حدود 1000 سی سی شیر مادر در 24 ساعت دریافت کند 1/1 میلی گرم هیدروکسی کلروکین یا تقریبا 0/35 درصد دوز روزانه دریافتی مادر، وارد دستگاه گوارش شیرخوار می شود که دوز قابل توجهی نیست. آکادمی متخصصین اطفال آمریکا تجویز کلروکین و هیدروکسی کلروکین به مادران شیرده را مجاز دانسته است.

منبع-http://www.omedclinic.com