به گفته یک متخصص طب سنتی، «چای می‌تواند هم ریفلاکس معده به مری را تشدید کند و هم در جلوگیری از ریفلاکس موثر باشد»؛ اما چگونه ممکن است این نوشیدنی هر دو اثر متضادی را ایجاد کند؟

دکتر مجید انوشیروانی گفت: چای مرغوب، تقویت کننده معده و محکم کننده دهانه آن است و اگر به آن مواد آروماتیک (عطردهنده) افزوده نشود و دیردم، دبش، گس و قدری تلخ‌مزه باشد، دهانه معده را محکم کرده، از طریق افزایش تونوسیته عضلات صاف اسفنکتر تحتانی مری، جلوی ریفلاکس را می گیرد.

این متخصص طب مکمل افزود: اگر جنس چای از همین چای‌های معطر و زوددم متداولی باشد که اغلب طعم گس و تلخ ندارند، برعکس، نوشیدن آن می تواند موجب شل شدن دهانه معده و بروز ریفلاکس شود. بنابراین، افرادی که با مصرف چای، اصطلاحاً ترش می کنند، باید بدانند چایی که مصرف می‌کنند احتمالاً از چای های اسانسدار نامرغوب است و به دلیل رنگ دهی سریع، دم کشیدن آن کوتاه است.

دکتر انوشیروانی با اشاره به موثر بودن مدت دم کشیدن چای در عملکرد دارویی آن اظهار کرد: چای بهاره گیلان، چای سبز و حتی چای سفید هم اگر به اندازه کافی دم نکشند ترکیبات تانن آنها آزاد نمی شود و لذا نمی تواند کمکی به تقویت معده و دهانه آن بکند.

به گفته این عضو هیئت علمی دانشگاه مشهد، افزودن برخی گیاهان معطر به چای، بخصوص گل محمدی تازه و خوشبو، می تواند موجب تقویت و تشدید اثرات مفید چای شود و در کاهش ریفلاکس و ترش کردن مفید باشد.