در سال های اخیر پژوهشهای زیادی در باره بکارگیری ذرات نانو یا نانوپارتیکل ها برای معالجه سرطان صورت گرفته است. اکنون یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه پیتزبورگ از این ذرات برای بیحسی موضعی استفاده کرده است.
روش کار به این صورت است که ابتدا ذرات نانو حاوی مواد بیحس کننده مانند رپیووکایین تولید میشود. سپس این ذرات را به موادی حاوی املاح آهن متصل میکنند. ذرات از طریق وریدی به اندام بیمار تزریق میشوند و سپس با قرار دادن یک مغناطیس در محلی که نیاز به بیحسی وجود دارد موجب میشوند تا ذرات نانوی حاوی مواد بیحسی به آنجا بروند.
این روش توانست غلظت ماده بیحسی در محل مورد نظر را تا 14 برابر بالا ببرد. به این ترتیب میتوان با داروی کمتر همان تاثیر بیحسی را ایجاد کرده و بدین وسیله عوارض دارو را کاهش داد.
منبع-http://www.iranorthoped.ir
