جدیدا معلوم شده است که کمبود ویتامینD با عدم تحمل گلوکز، دیابت نوع 2، تحمل به انسولین، فشارخون بالا، هایپرلیپیدمیا و امراض قلبی عروقی تناسب دارد
درباره ی مقدار طبیعی ویتامینD مباحثات زیادی در بین دانشمندان وجود دارد زیرا تعیین مقدار مورد نیاز ویتامینD بیشتر بر اساس مطالعات متابولیسم استخوان انجام شده است.
در یک پژوهش مشاهداتی جدید مشخص گردید که مقدار مورد نیاز 25 هیدروکسی ویتامینD برای متابولیسم نرمال قندخون در افراد چاق سفید پوست و سیاه پوست و زنان یائسه حدود 26 نانوگرم در میلی لیتر است. در زنانی که مقدار ویتامینD در خونشان در محدوده ی این آستانه یا بالاتر از آن است چربی بدنی، گلوکز، انسولین و مقدار تری گلیسرید خونشان کمتر از زنانی است که مقدار ویتامین Dآنها پایین تر از این آستانه است.
دکتر Sorkin از دانشگاه مریلند در بالتیمور می گوید: آستانه ی تعیین شده در این تحقیق از مقدار توصیه شده توسط جامعه ی غدد آمریکا (30 نانوگرم در میلی لیتر) کمتر است و از مقدار پیشنهاد شده توسط انستیتوی دارو ( 20 نانوگرم در میلی لیتر ) بالاتر است، اما هر دو این دستورالعمل ها بر اساس مطالعات انجام شده بروی سلامت استخوان ها تنظیم شده اند.
نتایج تحقیق اخیراٌ نشان می دهد چنانچه مقدار مورد نیاز ویتامینDرا با در نظر گرفتن سایر قسمت های بدن بجز استخوان تعیین کنیم این مقدار بیش از مقدار تعیین شده توسط انستیتو دارو خواهد بود. دکتر Sorkin و همکارانش معتقدند از آنجائیکه این تحقیق یک مطالعه ی گذشته نگر و مشاهداتی است دارای محدودیت های ذاتی است و برای تأیید این نتایج در زنان سیاه پوست و سفید پوست و تأثیر افزایش مصرف ویتامینD(حدود 26 نانو گرم در میلی لیتر) بر بهبود هموستازی گلوکز و حساسیت به انسولین باید تحقیقات بیشتری انجام شود. همچنین تحقیقات دیگری برای تعیین صحت این یافته ها درباره ی سایر گروههای قومی و نژادها ، درباره ی مردان و افراد جوان و مسن و افراد غیر چاق نیز باید انجام شود.
هدف این گروه از محققین بررسی تأثیر ویتامینDبر تحمل گلوگز، مقاومت به انسولین و سایر فاکتورهای خطر قلبی عروقی بود. جمعیت مورد مطالعه شامل افراد چاق و سیاه پوستی بودند که به کمبود ویتامینDمبتلا بودند. این تحقیق یک مطالعه ی مقطعی بود که بروی 83 فرد سیاه پوست و 156 فرد سفید پوست چاق یا دارای اضافه وزن که زندگی بی تحرکی داشتند و بروی زنان یائسه غیر دیابتی که در مطالعات این مرکز بین ژوئن 1995 تا جولای 2009 شرکت کرده بودند و آزمایش قندخون ناشتا و آزمایش تحمل گلوکز خوراکی 2 ساعته را انجام داده بودند، صورت گرفت.
سایر ارزیابی ها شامل مقاومت به انسولین ، بررسی غلظت فاکتور رشد شبه انسولینی، غلظت پاراتورمون، تناسب ایروبیکی، ترکیب بدنی (با استفاده ازجذب سنجی اشعه ی ایکس از دو منبع یا dual x-ray absorptiometry )، میزان چربی زیر پوستی در ناحیه ی شکم و چربی احشایی و مقدار فشارخون بود.
نتایج نشان داد مقدار ویتامینDبا مقدار گلوکز ناشتا، انسولین ناشتا، انسولین 2 ساعت پس از غذا، مقاومت به انسولین ، چربی شکمی احشایی، درصد چربی بدنی، PTHو تری گلیسریدها رابطه ی عکس دارد. اما ارتباطی بین ویتامینDو فشارخون، چربی خون(سایر چربیها بغیر از تری گلیسریدها) یا تناسب وجود ندارد.
اهم نتایج حاصل از این تحقیق به شرح زیر است:
· تعیین مقدار نرمال ویتامینD در بدن هنوز در میان دانشمندان مورد بحث است.
· در این تحقیق مشخص گردید مقدار ویتامینD ( 25 هیدروکسی ویتامینD ) برای متابولیسم طبیعی گلوکز حدود 26 نانو گرم در میلی لیتر است.
· ارتباطی بین مقدار ویتامینD و فشار خون، لیپیدها ( بغیر از تری گلیسریدها ) یا تناسب اندام وجود ندارد.
منبع-http://diabetestma.org
