در اجتماع مثل محل کار، با همسر ، در جمع خانواده و حتی در مکانی که کسی نیست، شما فکر می کنید آن شخصی نیستید که از خودتان بروز می دهید.
گاهی حتی فکر می کنید آدم متقلبی هستید. گاهی فکر می کنید باید درک بیشتری می داشتید. حس می کنید از خصلت خوبی برخوردار هستید که در عمل آن را ندارید و ادایش را در می آورید. گاهی حتی به خودتان هم دروغ می گویید. همه اینها برای تان ناخوشایند است و به اصالت خود شک می کنید. این هم ۳ دلیلی که به شما کمک می کند هر آنچه که هستید را به عنوان بخشی از خودِ واقعی تان بپذیرید:
1 – هویت و شخصیت افراد قابل اندازه گیری نیست
بیشتر آدمها شخصیت درونی و بیرونی خودشان را زیر سئوال می برند. به سنجش ها و تست های مختلف سرک می کشند. روانشناس ها هم مقدار زیادی راه و وسیله دارند که تلاش می کنند موقعیت روحی و روانی شما و حتی هوش شما را بسنجند. افراد اجتماع نیز مدام در حال مقایسه یا طبقه بندی دیگران هستند. اما هویت، شخصیت و حتی انواع شخصیت هایی که برای خودتان دارید از طریق این داوری ها قابل شناسایی نیستند.
هویت انسانها پیش از آنکه عدد و قیاس باشد و در حساب و کتاب تعیین شده بگنجد یک پدیده پیچیده وجودی و راه های درک و شناختِ خویشتن است… هویت انسان در حقیقت، به کارگیری صورتک های مختلف در زمانها و موقعیت های مختلف است.
۲- خصلت های مختلف داشتن بخشی از وجود اصلی شما است
تصور کنید در یک جمع حضور دارید که مشغول بحث در باره یک مسئله هستند که شما هم با آن موافق هستید ولی ناخوداگاه به دلائل مختلف نظیر جلب توجه کردن یا نشان دادن قدرت منطق، حس می کنید که برخلاف عقیده خود نظر دهید یا حتی در برار نظرات ناهنجار دیگران سکوت اختیار کنید.
شاید این نوع رفتارتان را نامطبو ع بیابید. اما فراموش نکنید که همه این واکنش ها بخشی از هویت شما است که خواهان ابراز وجود یا پُز دادن است. بخشی از شخصیت شما است که می خواهد تصویر خوبی از شما ارائه دهد. نیتی که بدون استثنا برخاسته از وجود شما است هر چند با هویت اصلی که از خودتان سراغ دارید تفاوت دارد.
۳ – شرم مخرب است
احساس بدی که نسبت به خودِ واقعی تان دارید به شما این لقب را می بخشد که آدم کلک و مزوری هستید. با این لحنِ نکوهش کننده و شرمگین نسبت به خودتان، بر مصنوعی بودن خصلت تان اضافه می کنید و بعید نیست که از هویت اصلی تان ناراضی شوید.
تلاش برای پذیرفتن و سهیم ساختن انواع خصلت های تان حتی انها که خودتان قبولش ندارید باعث احساس مطبوعی می شود که از هویت عمومی تان راضی خواهید بود. ضعیف کردن قدرت تخریبِ شرم، کمک می کند که خودتان را همانطوری که هستید بپذیرید. آشتی شما با ضعف های خصلتی تان برای شما یک هویت دلبازتر و همه جانبه تر درست خواهد کرد.
ندانستن این حقیقت که چه موجود پیچیده و چند لایه ایی هستید نیز بخشی از هویت شما است. این فقط شما نیستید که چند صورتک و ماسک مختلف را در زندگی به صورت ناگزیر یا ناخودآگاه به کار می برید. تکه های پراکنده از وجودتان در بدن فیزیکی شما گرد هم می آیند تا تشکیل دهنده شخصیت پیچیده تان باشد. این تلاش طبیعی در حقیقت بخشی از دفاع عاطفی بدن شما برای بقای هویت کلی شما است.
منبع-http://marde-rooz.com
