معده را می توان مرکز گوارش بدن نامید. این عضو از بدن با داشتن اسیدی قوی به نام اسید معده باعث تجزیه شدن مواد خوراکی می شود تا بتوانند در دسترس بدن قرار بگیرند. به علت نقش این عضو حیاتی حفظ سلامت آن بسیار مهم است به همین سبب نکاتی طلایی را در این باره در اختیارتان قرار می دهیم. با دکتر سلام همراه باشید.
داشتن معده سالم با رعایت نکات ساده
یکی از مهم ترین اصول سبک زندگی سنتی هضم و جذب مواد غذایی و دفع مواد زائد و سموم از بدن است؛ در حقیقت اگر ما غذای مناسب با توجه به مزاج و نیاز بدن بخوریم انرژی لازم به بدن انتقال داده می شود و کمتر دچار سوء هاضمه وبروز اختلالات گوارشی یا اختلالات در اندام های دیگر بدن می شویم.
علاوه بر انتخاب نوع مواد غذایی، نحوه مصرف و خوب جویدن آن با ایجاد شرایط مناسب مانند ایجاد آرامش هنگام مصرف مواد غذایی دارای اهمیت بسیار است؛ حجم مواد غذایی یکی دیگر از عوامل تضمین سلامت معده است و باید توجه ویژه ای به آن شود.
انتخاب نوع غذا مانند غذاهای سبک، لطیف و نرم، پر انرژی و متناسب با مزاج افراد که تمام گروه های غذایی شامل غلات، پروتئین ها، چربی های گیاهی، ویتامین ها، سبزی و میوه ها در آن گنجانده شده باشد، خوب جویدن و توجه به اصول ۶ گانه سبک زندگی سلامت بدن به ویژه معده را تضمین می کند.
گوشت بره یا بزغاله، گوشت پرندگان مانند مرغ، بلدرچین، پرندگانی که نه خیلی بزرگ و یا کوچک باشند، گوشت های لطیف با هضم آسان، گوشت ماهی، سبزی ها و میوه ها برای معده مفید و غذاهای سخت برای معده مضر است، تاحد امکان بهتر است از مصرف مواد پرچرب، فست فودها، نوشابه های گازدار، افزودنی ها و … پرهیز شود.
نشانه های سلامت معده
در مبانی طب سنتی آمده است که توانایى عملکرد سالم دستگاه گوارش وقتى است که در معده احساس سنگینی نباشد، نفخ و قراقر در معده بروز پیدا نکند و طعم دهان هم طبیعى باشد؛ شخص احساس ترشى یا شیرینى و مزه هاى خاص در دهان خود بعد از غذا خوردن نداشته باشد همچنین احساس سکسکه، لرزش و کشیدگی در شکم نیز نداشته باشد.
از دیگر از نشانه هاى صحت معده میزان ماندگاری و بقاى غذا در معده در حد اعتدال و خارج شدن غذا از معده در وقت معین، نه زودتر و نه دیرتر است؛ خواب باید در حد اعتدال، نه زیاد و نه کم باشد همچنین شخص باید بتواند سبک از خواب برخیزد و پس از بیدار شدن، نفخى در چشمان و سنگینى در سر نداشته باشد و اجابت مزاج هم باید بالطبع راحت باشد و قسمت زیرین شکم پیش از دفع براز، اندکى برآمده باشد.
هرگاه معده قدرت هضم را نداشته باشد، تواتر در باز آمدن غذا به دهان و قراقر شکم روى مى دهد و طعام بیش از حد معین در معده مانده یا آنکه قبل از وقت مقرر دفع خواهد شد؛ هرگاه صفرا در معده باشد مانع هضم غذا نمى شود بلکه گاهى موجب فساد آن مى شود، در صورتى که سودا، هم مانع عمل هضم شده و هم غذا را فاسد مى کند.
چنانچه ورمى در معده نباشد و قراقرى هم رخ ندهد و غذا نیز در معده فاسد نشود و با وجود این هضم به خوبى انجام نپذیرد باید سبب را از سوء مزاج معده بدانیم و به اصلاح آن بپردازیم.
منبع: نبض ما
