سرخالو (Lychll) ميوه اي است که پوست آن سرخ و چرم مانند و تيغ تيغي و شبيه توت فرنگي است. قسمت خوراکي آن سفيد، شفاف، سفت و آبدار است. اين ميوه استوايي به وفور در جنوب چين، جنوب تايوان، شمال ويتنام، اندونزي، فيليپين و هند کشت مي شود.
لازم به ذکر است اين ميوه تا جايي که ما اطلاع داريم در ايران وجود ندارد و قصد ما از بيان خاصيت اين ميوه، آشنايي بيشتر خوانندگان با خواص ميوه هاي مختلف است که طي سفرهاي خود ممکن است اسم آن را بشنوند و همچنين انگيزه اي باشد براي واردکنندگان تا در کنار وارد کردن انواع و اقسام لوازم لوکس و تزئيني، توجهي هم به محصولات گياهي و زيست محيطي ساير نقاط دنيا داشته باشند.
▪ اين ميوه در افزايش انرژي بدن کمک مي کند.
▪ حال عمومي فرد را بهبود مي بخشد.
▪ سرخالو غني از ويتامين c است و نسبت به پرتقال ۴۰ درصد ويتامين c بيشتري دارد.
▪ ميزان بتاکاروتن در اين ميوه نسبت به آن چه که در هويج وجود دارد، بيشتر است.
▪ اين ميوه خاصيت ادرارآور دارد و براي سيستم گوارشي نيز مفيد است.

▪ اسيدهاي چرب اشباع نشده موجود در آن در جذب بتاکاروتن کمک مي کند.
▪ اين ميوه از لخته شدن خون و از آسيب هاي شديد سلول ها پيش گيري مي کند و در بيماران قلبي احتمال سکته را ۵۰ درصد کاهش مي دهد.
▪ سرخالو منبع خوب کربوهيدرات و فيبر است.
▪ دانشمندان معتقدند اين ميوه يکي از بهترين منابع آنتي اکسيدان است.
▪ چيني ها از خواص اين ميوه براي بهبود بيماري خوني کمک مي گيرند.
▪ اين ميوه درد را تسکين مي دهد.
▪ فلاوانوئيد موجود در آن، مانع رشد سلول هاي سرطاني به خصوص سرطان سينه مي شود.
▪ از آن جايي که اين ميوه سرشار از ويتامين c است، براي سرماخوردگي، تب و گلودرد مفيد مي باشد.

بيتوته