برقراری ارتباط عاطفی با شیرخوار زمان می خواهد، برخی والدین در این زمینه عجول هستند و تمایل دارند فرزندشان آن ها را شناخته و با آن ها روابط عاطفی برقرار کند. در دوران نوزادی کم کم این پیوند شکل خواهد گرفت و به مرور زمان تبدیل به عادت و وابستگی خواهد شد .
در دوران بارداری، پدر و مادر برای روزی که بتوانند نوزاد کوچک‌شان را در آغوش بگیرند، لحظه‌شماری می‌کنند. همان‌طور که پدر و مادر خودشان را با عضو جدید خانواده تطبیق می‌دهند، نوزاد نیز خودش را با پدر و مادر سازگار می‌کند و پیوند خاصی را با آن‌ها برقرار می‌سازد. این موضوع، ساده به نظر می‌رسد و البته در اکثر موارد هم ساده است، اما برقراری پیوند با نوزاد می‌تواند به زمان نیاز داشته باشد. والدین هم در این فاصله باید صبر و حوصله به خرج دهند، اما درنهایت به نتیجه‌ای می‌رسند که واقعا ارزش صبر کردن را دارد. برقراری پیوند به عبارت ساده می‌توان گفت کهپیوند بین مادر و نوزاد یعنی فرآیندی که در آن، رابطه بین نوزاد و مادر و دیگر مراقبان اولیه شکل می‌گیرد. دکتر داسیلوا (روان‌پزشک و متخصص کودکان و نوجوانان) می‌گوید: «پیوند بین مادر و نوزاد، از همان دوران شکل‌گیری لقاح آغاز می‌شود. درواقع، این روند با پیوند جسمانی شروع می‌شود و در روند پیشرفت خودش به پیوند براساس وابستگی و درنهایت پیوند عاطفی تبدیل می‌شود». کودک در دوران نوزادی، دائما دنبال مادر می‌گردد تا نیازهای اصلی‌اش را تامین کند: تغذیه، تعویض لباس و رسیدن به آرامش.
همان‌طور که کودک رشد می‌کند، این نیازها هم تغییر می‌کنند، اما کودک همچنان از مادرش انتظار دارد تا نیازهای جدید را هم برطرف سازد. همین وضعیت، زمینه اصلی و مهمی را در رابطه قوی بین مادر و فرزند به‌وجود می‌آورد و تا پایان عُمر ماندگار می‌ماند. به‌گفته دکتر داسیلوا: «پیوند و ارتباطی که مادر با فرزندش برقرار می‌کند، یکی از صمیمی‌ترین روابط بین انسانی است.قسمت‌های خاصی در فرآیند شکل‌گیری و پیشرفت این رابطه وجود دارند که می‌توانند تاثیر عمیقی در زندگی آینده کودک داشته باشند». علل نگرانی مادران ممکن است بعضی از مادران تصور کنند که نوزادشان هیچ واکنشی به آن‌ها نشان نمی‌دهد و همین مساله باعث شود که آنان نسبت به مهارت‌های برقراری پیوند خودشان شک کنند. مواقعی وجود دارند که نوزاد شدیدا ناراحتی و گریه می‌کند، و هیچ کاری توسط مادر هم نوزاد را تسکین نمی‌دهد. بعضی از مادران در این حالت فکر می‌کنند که نوزاد هیچ تمایلی به تعامل با مادر ندارد. با این‌حال، از کجا بفهمیم که واقعا مشکلی وجود دارد یا نه؟! دکتر بریگز (مسئول بخش اطفال در مرکز پزشکی Montefiore در نیویورک) می‌گوید: «یک نشانه، عدم وجود لبخند اجتماعی تا ۲ یا ۳ ماهگی نوزاد است. به‌علاوه، اگر نوزاد تا ۵ یا ۶ ماهگی هم مادر یا یکی از مراقبان اولیه را ترجیح ندهد، مادر باید این موضوع را به متخصص اطفال اطلاع بدهد». پزشکان در این مرحله می‌توانند وضعیت نوزاد را ارزیابی کنند و مشکلات احتمالی مانند ریفلاکس اسید یا عدم تحمل لاکتوز را تشخیص بدهند.
سلامتیسم