قلب مانند هر عضله دیگری با ورزش کردن سفت و قوی‌تر می‌شود و سازگاری متفاوتی نسبت به حالت عادی خود پیدا می‌کند.
۱. قلب یک ورزشکار که ورزش‌های استقامتی انجام می‌دهد تا ۵۰ درصد بزرگ‌تر از قلب فردی است که در طول روز ورزش نمی‌کند.
۲. دهلیز‌ها عبارتند از ۲ محفظه‌ای که وظیفه خونرسانی به قلب را بر عهده دارند. از طرفی بطن‌ها به عنوان دو حفره در قسمت پایینی قلب، خون را به بقیه قسمت‌های بدن پمپاژ می‌کنند.
۳. کسانی که ورزش می‌کنند عروق کرونر بدنشان انعطاف‌پذیر‌تر می‌شود. عروق کرونر رگ‌هایی هستند که وظیفه عرضه خون به عضلات قلب را بر عهده دارند و هر چه انعطاف‌پذیری این رگ‌ها بیشتر باشد، رسوب کسترول در آن‌ها کمتر می‌شود.
۴. فردی که در طول روز ورزش نمی‌کند، پلاک هایی غیر متراکم دارد. این در حالی است که ورزش کردن در طول روز، باعث تشکیل پلاک هایی متراکم در بدن و در نتیجه کاهش خطرات قلبی می‌شود.
گفتنی است؛ یک قلب سالم که اغلب در ورزشکاران به چشم می‌خورد، به صورت تصاویر زیر عمل می‌کند:
باشگاه خبرنگاران جوان
