می خواهید طلاق بگیرید اما هر چقدر فکر میکنید نمی دانید چطوری به اطرافیان خود (بچه ها، دوستان و خانواده تان) اطلاع دهید؟ آیا باید به همکارانتان هم اطلاع بدهید؟ کنستانس آرونز،
نویسنده کتاب طلاق خوب، پنج مرحله را در فرایند طلاق مشخص کرده است. مراح لیک تا سه عبارتند از: تصمیم، اعلام تصمیم و جدایی که موجب بیشتری آشفتگی و ناآرامی می شود. او در این کتاب می نویسد: «تصمیم به طلاق، گفتن آن به همسر و خانواده، و ترک زندگی مشترک هسته هیجانی طلاق است. این سه مرحله با تردید، ابهام، جنگ قدرت، تعمق و استرس مشخص می شود.»
تردیدی وجود ندارد که تصمیم به طلاق موجب آشوب و پریشانی روانی می شود. در این زمان دشوار، شما به حمایت خانواده و دوستانتان بیش از هر زمان دیگری نیاز دارید اما باید چگونه به آنها خبر دهید که زندگی مشترک تان به پایان رسیده است بدون آنکه استرس بیش از حدی به آنها یا خودتان وارد شود؟ چه موقع و چقدر باید به همکارانتان در این مورد اطلاعات دهید؟ باید توجه داشته باشید که هیچ قاعده سریعی وجود ندارد که شما از آن تبعیت کنید در زمانی که می خواهید خبر طلاق تان را اعلام کنید، آنچه در زیر ارائه می شود، نکات بنیادی است که برای راهنمایی شما در این مرحله ارائه می شود.
خانواده و دوستان
موقعی که قصدتان برای ازدواج با فردی که دوستش دارید را به خانواده و دوستانتان اعلام می کنید احتمالا تصور خوبی از نحوه واکنش آنها دارید: شادی، هیجان و تبریک. خانواده و دوستانتان احتمالا منتظر آینده نیستند که از شکست در زندگی مشترک تان بشنوند و به همین دلیل واکنش شان به خبر طلاق احتمالا غیرقابل پیش بینی خواهد بود، مگر اینکه همسرتان فردی نامطلوب و نامناسب باشد.
* لاری نیسان، مدیر انستیتو روان درمانی تورنتو، اشاره می کند؛ «اگر جدایی تان غیرخصمانه است، شما و همسرتان با همدیگر به نزد خانواده هایتان بروید و به آنها در مورد طلاق تان بگویید اما اگر اختلاف تان شدی است نباید با همدیگر این خبر را اطلاع دهید زیرا این می تواند منجر به دعوای دیگری بین شما و همسرتان در جلوی خانواده های تان شود و آنها را دلخور و ناراحت کند.»
* خواه شما به تنهایی این خبر را به خانواده تان اطلاع دهید یا همراه با همسرتان، این ایده خوبی است که قبلا تمرین کنید که چه چیز را باید بگویید و چگونه. تصمیم بگیرید چه میزان از جزییات برای گفتن به آنها مناسب است، سپس سعی کنید که به ارائه اطلاعات اضافی هل داده نشوید. ارائه اطلاعات بیش از حد در مورد مشاجرات و پیمان شکنی های در زندگی مشترک می تواند موجب شود شنوندگانتان خشمگین و افسرده رها شوند و اگر سرانجام با همسرتان آشتی کردید همه این جزییات شرم آور می تواند باور یا پذیرش اینکه به زندگی مشترکتان برگشته اید را برای آنها دشوار سازد.
* هنگامی که می خواهید به خانواده تان این خبر را بگویید، آرام باشید اما با یک مقدمه طولانی شروع نکنید. اگر این خبر را بدون مقدمه طولانی بگویید و سپس موقعیت را تا آنجا که ممکن است با ظرافت برای آنها تبیین کنید، مقداری از اضطراب آنها کم خواهد شد.
* با فردی که به شما نزدیکتر است شروع کنید، خواه این فرد برادرتان باشد یا مادرتان. شروع با افرادی که بیشتر حمایت کننده هستند به شما کمک خواهد کرد تا از این دوره دشوار عبور کنید. انتظار هیچ پاسخ مشخصی از آنها نداشته باشید؛ تضمینی وجود ندارد که افراد مختلف چگونه در مواجهه با این خبر واکنش نشان می دهند. در وهله اول، ممکن است شوکه و ناراحت شوند اما معمولا بعد از این حالت شگفتی اولیه با عشق و حمایت به فرد واکنش نشان می دهند.
* اگر ازدواج تان از ابتدا با فرد مناسبی نبوده است، دوستان و خانواده تان ممکن است به صورتی مثبت به این خبر واکنش نشان دهند اما مناسب بودن در این مورد یک واژه نسبی است. اگر آنها از همسرتان خوششان نیاید، فکر می کنند که اتفاق بسیار خوبی در زندگی شما افتاده است. در این مواقع، شما که احتمالا با این تردید دست و پنجه نرم می کنید که آیا کار درستی کرده اید یا نه، پذیرش آسان آنها ممکن است شما را شوکه کند.
* اگر خانواده تان رابطه خوبی با همسرتان داشته باشند، بین وفاداری شان به شما و ارتباط خوب شان با او سرگردان می مانند. سعی نکنید که از خانواده تان بخواهید که همه روابط شان با او را قطع کنند، مگر اینکه همسر سابق تان در زندگی مشترک به صورتی پنهان از خانواده تان از شما سوء استفاده کرده باشد.
* اگر دارای فرزند هستید، از هر تلاشی برای داشتن یک رابطه مثبت با همسر سابق تان فروگذار نکنید و خانواده تان را نیز به رابطه خوب با او ترغیب کنید. بچه هایتان از این روابط مثبت منافع زیادی را کسب می کنند.
* اگر به نظر می رسد که اعضای خانواده در برابر اتفاقی که برای شما افتاده است بی احساس هستند، به آنها بگویید که چه احساس ناگواری دارید و به آنها این امکان را بدهید که به نگرش شان دوباره فکر کنند.
* ممکن است قادر نباشید که واکنش دوستانتان را در هنگامی که خبر طلاق تان را اطلاع می دهید به درستی پیش بینی کنید. برخی از دوستان ممکن است از شما جدا شوند، برخی ممکن است دوستان وفاداری برای همسر سابق تان باقی بمانند و برخی ممکن است هر زمان که با شما صحبت می کنند احساس بدی داشته باشند که صحبت شما با آنها اغلب کمتر و کمتر خواهد شد.
دکتر مل کرانتزلر، روانشناس و نویسنده کتاب مدیریت طلاق، می گوید؛ «اگر این اتفاق افتاد، سعی کنید آن را به این صورت حل کنید؛ نگاهی دقیق تر به ماهیت رابطه تان با افرادی داشته باشید که به عنوان دوست شما هستند و اکنون غیبت شان زده است. این زمان مناسبی است که دوباره روابط تان با آنها را ارزیابی کنید.
از خودتان بپرسید که چه تعداد از آنها تنها آشنای معمولی هستند، اشخاصی که شما آنها را به این دلیل می شناسید که همسایه تان بوده اند یا به دلیل متاهل بودن یا بچه دار بودنشان سبک زندگی شبیه به شما را داشته اند.
اینها افرادی هستند که شما هرگز افکار درونی ترتان را به آنها نگفته اید یا احساس نمی کنید که عمیقا نگرانتان هستند. از دست دادن آنها در واقع از دست دادن یک عادت قدیمی است به جای آنکه از دست دادن یک دوست واقعی باشد.»
در محل کار
طلاق مسئله ای شخصی است و شما متعجب هستید که چرا نیاز است به رییس و همکارانتان در مورد آن اطلاع دهید اما گفتن این خبر به افراد مناسبی همچون سرپرست تان مزایایی دارد؛ برنامه کاری شما ممکن است به دلیل قرارهایی که با وکیل یا مشاورتان دارید تغییر کند و اگر او در مورد این موضوع اطلاع داشته باشد ممکن است حمایت بیشتری از شما کند. همچنین اگر او در طول چند ماه با کاهش بهره وری شما به دلیل احساس پریشانی یا افسردگی ناشی از طلاق مواجه شود، شما را بیشتر درک خواهد کرد.
این ایده خوبی است که به بخش مددکاری سازمان متبوع تان مراجعه کنید و آنها را از طلاق تان مطلع ساید یا در صورت وجود نداشتن چنین بخشی به بخش نیروی انسانی مراجعه کنید. ممکن است برای برخی از کمک ها از سوی آنها واجد شرایط تشخیص داده شوید و این به عبور شما از این دوره دشوار کمک خواهد کرد.
ممکن است تمایل داشته باشید این خبر را به برخی از همکارانتان اطلاع دهید. در این باره دکتر اسکات فاگان، مشاور و مدیر مرکز مشاوره وارن شپل تورنتو می گوید: «مراقب باشید که به چه فردی یا افرادی این خبر را اطلاع می دهید.» او می گوید: «برخی از دوستان نزدیک ممکن است از همکارانتان باشند، اما هر فردی که با شما در محل کار ارتباط دارد نباید جزییات زندگی شما را بشنود، بنابراین آنچه را می خواهید اطلاع دهید محدود کنید. این یک مسئله کاری نیست بلکه مسئله ای شخصی است، مگر اینکه بر کارتان تاثیر بگذارد.»
فاگان می گوید: «اگر برخی سخن چینی ها و شایعات در محل کار، شما را آزار می دهد، با افرادی که اینگونه شایعات را روج می دهند صحبت کنید و مشکل تان را تا آنجا که ممکن است صریح بیان کنید. به آنها بگویید که طلاقتان مسئله ای شخصی است و به آنها مربوط نیست. از سوی دیگر، منتظر باشید که آنها نیز صحبت کنند. بر آنچه برایتان مهم است تمرکز کنید و متوجه باشید که احساس شما حساس تر از زمان عادی است. اگر به کارتان یا آبرویتان آسیب نرساند، به این شایعات اهمیتی ندهید.»
* گفتن به بچه ها
جان سینکلیر، مددکار اجتماعی و مشاور خانواده، معتقد است؛ «نحوه مطلع ساختن بچه ها بستگی به سن و میزان رشدشان دارد. برای مثال، بچه های کوچک بین سنین 3 تا 5 سال نیاز به اطلاعات واقعی و عینی دارند. آنها نیاز دارند بدانند که از آنها در هر صورتی مراقبت می شود و ایمن هستند، اسباب بازی هایشان با آنهاست و نیازهایشان مورد توجه قرار خواهد گرفت.
به یاد داشته باشید که این مسئله را برای آنها ساده نگه دارید. بچه های شما نیاز ندارند که میزان زیادی از جزییات شخصی طلاق تان مطلع شوند و اگر هم به آنها این جزییات را بگویید متوجه نخواهند شد؛ بنابراین به آنها اطلاعات غیرضروری ندهید. این بدان معنا نیست که شما می خواهید چیزی را از آنها پنهان کنید، بلکه تنها به آنها مواردی را خواهید گفت که نیاز دارند بدانند.»
نحوه مدیریت این بحث دشوار با بچه هایتان از سوی شما و همسرتان یک نشانه مناسب از نحوه مشارکت والدینی است. سینکلر می گوید: «این موضوع ممکن است دشوار باشد اما اگر شما بتوانید همچون یک تیم با همدیگر این خبر را به بچه ها بدهید، به آنها نشان می دهید که می توانید برای همیشه به عنوان والدین آنها باقی بمانید.»
گفتن خبر طلاق به بچه ها نیاز به میزان زیادی همکاری دارد. توجه بچه ها عمدتا به مسائل عملی است: آنها تمایل دارند بدانند که کجا و با کدام یک از والدین شان زندگی خواهند کرد، آیا مدرسه شان تغییر خواهد کرد یا نه و غیره.
قبل از اینکه به بچه ها اطلاع دهید که می خواهید از هم جدا شوید محل زندگی آینده تان را انتخاب کنید. تا جایی که امکان دارد اتاقی برای بچه هایتان در مکان جدید آماده کنید که به آنها کمک می کند تا در تنظیم زندگی آینده شان راحت تر باشند.
استن بنر، روانشناس و مشاور خانواده، تاکید می کند: «به دفعات به بچه ها اطمینان بدهید که دوست شان دارید. این بهترین روشی است که خبر طلاق را برای آنها قابل هضم می کند. به بچه هایتان بگویید که علاقه تان به آنها تغییری نخواهد کرد.»
منبع-مجله سپیده دانایی