پدر در تربیت هوش عاطفی فرزندان نقش موثری ایفا میکند. وی باید در امر تربیت کودک نقش داشته باشد و ارتباط خوبی با فرزندان برقرار کند. این امر در افزایش خلاقیت کودکان مفید خواهد بود. سلامت روح و جسم فرزندان با حضور پررنگ پدر در زندگی آن ها تضمین خواهد شد. ارتقای کارکردهای شناختی مغز کودکان بستگی به والدین آن ها دارد.
به نظر شما ارتباط نوزاد با والدین تأثیری در هوش و سلامت آنها دارد؟ آیا در خانواده هایی که مادر تمامی بار عاطفی و تربیتی نوزاد را به دوش می کشد آسیبی به آنها وارد می شود؟ فکر می کنید ارتباط و نزدیکی پدر با نوزاد چه اثری در جسم و روح او می گذارد؟
بدون تردید این روزها شرایط تربیتی نسبت به گذشته تفاوت فاحشی داشته است. در دوران ما بسیاری از پدران همراه با مادران برای بزرگ کردن و تربیت کودک تلاش می کنند. با این حال، هستند پدرانی که به بهانه های مختلف مانند کار تربیت را وظیفه مادر می دانند. باوری که آسیب های بسیاری برای نوزاد به دنبال دارد. ممکن است شما تصور کنید نوزاد در ماه های ابتدایی تولدش درک چندانی از محیط پیرامون خود ندارد و حضور یا عدم حضور پدرش را درک نمی کند؛ اما واقعیت کاملاً خلاف این قضیه را نشان می دهد.
بر اساس یافته های به دست آمده از تحقیقات انجام شده، نوزادانی که از همان ابتدای تولد ارتباط خوبی با پدر خود دارند در آینده از هوش بیشتری نسبت به سایرین برخوردار خواهند بود. در واقع، نتیجه داشتن پدری آرام با عصبیت و اضطراب کمتر نوزادی با روانی سالم تر و بهره هوشی بالاتر است. فارغ از طبقه اقتصادی و میزان درآمد خانواده، نزدیکی پدر با نوزاد تأثیر به سزایی بر توانایی های او می گذارد.
به همین دلیل، کارشناسان توصیه اکید می کنند که پدران هر روز زمانی را برای ارتباط و بازی کردن با نوزادشان اختصاص دهند. به باور محققان، همین بازی های ساده کودکانه یک سال بعد اثر خود را نشان می دهد و آن چیزی نیست جز ارتقای کارکردهای شناختی مغز کودکان. نکته قابل توجه این است که ارتباط پدر با نوزاد بر پسران و دختران اثری کاملاًٌ مشابه دارد. بنابراین، اگر به تازگی پدر شده اید یا قصد دارید بچه دار شوید حتماً زمانی را برای سپری کردن با نوزادتان اختصاص دهید. همین زمان کوتاه سلامت روح و جسم را به او هدیه می دهد.
منبع دیلی میل
شفقنا زندگی