چلغوزه درختی با طول سیزده تا پانزده متر با قطر حدودتقریبا بیضی کشیده و نوکدار است. روی برگها سبز و براق و زیر برگها زرد است. میوه چلغوزه کوچک و تقریباً مانند هسته خرماست.
یک سر میوه اندکی نوک تیز است و پوستی نازک و کاغذی به رنگ قهوهای تیره دارد و مغز آن کرم رنگ، معطر و روغنی است. این درخت در جزایر کارائیب، سواحل مدیترانه تا آسیای صغیر، روسیه، پاکستان و هندوستان دیده میشود. در ایران نیز در جنگلهای نیمخشک فارس، کرمان، یزد، سیستان و بلوچستان، آذربایجان شرقی و غربی، کردستان، باختران، لرستان، قزوین و اطراف کرج وجود دارد. چلغوزه در برخی از نقاط ایران به تخمهی هندی معروف شده است، زیرا به عنوان نوعی آجیل مورد استفاده قرار میگیرد.
چلغوزه طبیعت گرم و خشک دارد.
قسمت مورد استفاده: میوه
تقویت کننده عمومی بدن : چلغوزه به خاطر داشتن چربی ها و مواد معدنی مفید برای بدن یکی از بهترین تقویت کننده های عمومی بدن به شمار می رود که مانند تخمه آفتابگردان مصرف می شود البته بدن نیاز به برشته کردن
کمبود اسپرم: چلغوزه را همراه با بادام هندی مانند تنقلات در طول روز استفاده کنید.
تیرگی پوست: مغز چلغوزه را نرم کنید و به صورت پماد روی صورت یا پوست بمالید و بعد از یک ساعت آن را بشویید. مغز چلغوزه بسیار چرب است و بهراحتی به شکل خمیر یا پماد در میآید.
کبد: چلغوزه را در سرکه خیس کرده، میل کنید.
منبع-http://hakimtehrani.com