در محل كار دکتر هوميوپات شما ابزارهای معاينه كمترى خواهید دید و به جاى آن مقدار زيادى كتاب را خواهيد ديد كه ابزار دست يك پزشك هوميوپات می باشد چون كه براى يك پزشك
هوميوپات احساسهايى كه در بدن شما وجود دارند بسيار مهمتر از عكسهاى راديولوژيك و آزمايشهاى شما مىباشند و از طرفى اكثر كلمات و احساساتى را كه شما بر زبان مىآوريد، پزشك هوميوپات در كتابهاى خود كه مانند يك لغتنامه هستند عيناً مىيابد. پس بنابراين پزشك هوميوپات با يك حجم زيادى از اطلاعات روبروست كه مانند يك كامپيوتر بايد آنها را پردازش نمايد و از طرفى بايد دانست كه حفظ كردن اين حجم زياد از اطلاعات به سادگى امكانپذير نيست، لذا كتابهاى يك هوميوپات بايد هميشه در كنار او وجود داشته باشند.
در طى شرح حالگيرى كه معمولاً در جلسه اول بيشتر به طول خواهد انجاميد (حدود نيم ساعت و گاه حتی تا يك ساعت) پزشك هوميوپات هم از ناراحتىهاى جسمى شما و هم از تيپ شخصيتى شما پرس و جو مىكند. براى همين خيلى از مردم عادى فكر مىكنند كه هوميوپاتى در واقع روانشناسى يا روانپزشكى است، در حالى كه چنين نمىباشد. بنابراين در طى جلسه هوميوپاتى پزشك هوميوپات بايد در آن واحد هم به حرفهاى بيمار گوش بدهد، هم يادداشتبردارى كند و هم جملات بيمار را از كتابهاى خود پيدا نمايد، لذا بيمار بايد فرصت كافى براى انجام اين امور را به او بدهد. در بسيارى از موارد ممكن است براى پزشك هوميوپات اين جمعبندى و تشخيص دارو در طى حضور بيمار امكانپذير نگردد و اينجاست كه او صادقانه به بيمار خواهد گفت كه شما چند روز ديگر براى دريافت داروى خود مراجعه نماييد.
بيمار قبل از مراجعه به پزشك هوميوپات بايد چه اطلاعاتى را آماده كرده باشد؟
براى پزشك هوميوپات برخلاف پزشكى رايج، جزئيات بيشترين اهميت را دارند. به عنوان مثال اگر شما به پزشك هوميوپات خود بگوييد كه من سردرد دارم، به هيچ عنوان او نمىتواند براى شما دارويى تجويز كند. بلكه بايد جزئياتى مانند اينكه زمان شروع و علت شروع آن چه بوده است، اكثراً كدام قسمت سر، درد مىگيرد، چه مواقعى درد مىگيرد، كيفيت دردش چگونه است، طپنده است يا فشار نده و يا سوزاننده و يا… و اينكه با چه كارهايى بدتر و يا بهتر مىشود، نيز ذكر گردد. و يا اگر مشكل شما معده درد مىباشد مىبايست ذكر كنيد كه چه مواقعى از شبانهروز اين درد مىآيد و يا با خوردن چه موادى بدتر يا بهتر مىشود، انتشار آن به كدام قسمت بدن مىباشد، كيفيت دردش چگونه است، ربطش با ادرار كردن يا دفع مدفوع به چه نحو است، شروعش علت خاص جسمى يا ذهنى داشته است يا خير، با راه رفتن بدتر مىشود يا بهتر، رابطهاش با زمان پريود چگونه است و دهها نكته ريز ديگر، كه راهنماى پزشك هوميوپات براى يافتن داروى مناسب شما مىباشند، مىبايست كه عنوان شوند.
جزئيات ديگرى كه مىتوانند براى پيداكردن داروى شما كمك نمايند، جزئياتى هستند كه شما را از افراد ديگر متمايز مىنمايند. مثلاً سرد بودن يا گرم بودن موضعى قسمتى از بدن، سرمايى يا گرمايى بودن، زگيل يا لك پوستى در جاى خاصى از بدن، ميزان عطش و ميل به نوشيدن، چگونگى ميزان تعريق و محلهايى از بدن كه زياد عرق مىكنند و كلاً خصوصياتى از اين قبيل كه مىتوانند كليد حل مشكل شما باشند.
جزئيات ديگرى كه مىتوانند مهم باشند، عادات غذايى شما هستند. بدين معنى كه طبع شما به چه مزهاى گرايش دارد، چه خوراكیهايى را بيشتر از همه دوست داريد، چه خوراكیهايى حال عمومى شما را بهتر و يا بدتر مىكنند، چه خوراكىهايى آن درد خاص را بيشتر و يا كمتر مىكنند.
سابقه بيمارىهايى كه شما در طى ساليان قبل داشتهايد و يا حتى بيمارىهاى ارثى كه در خانواده شما موجود بوده اند نيز مىتوانند سر نخى براى پيدا كردن داروى شما به دست پزشك هوميوپات بدهند.
مورد ديگرى كه در جلسه شرح حالگيرى بايد عنوان شود، خصوصيتهاى روحى، اخلاقى و رفتارى شما در محيط خانه، كار يا اجتماع مىباشد. به عنوان مثال آدم عصبانیى هستيد يا مضطرب يا افسرده و جزئيات آن كدام است. آيا ترس خاصى داريد يا نه. افكار شما در حول چه محورهايى سير مىكند و… .
شرح حالگيرى در كودكان شايد مشكلتر از بالغين باشد. در اين موارد اگر كودك شما بتواند به سؤالات پزشك هوميوپات پاسخ بدهد، بهترين حالت، شرح حالگيرى از خود او مىباشد ولى والدين نيز بايد اطلاعاتى را بيان كنند، مانند اينكه: سن راه افتادن و دندان درآوردن كودك كى بوده است، سابقه بيمارىهاى مهم و غيرمهم وى چه بوده است، چه بازىهايى را دوست دارد، چه خوراكىهايى را دوست دارد، خوابش چگونه است، دندان قروچه و يا راهرفتن در خواب دارد يا نه، پرش در جايى از بدن دارد يا نه. خصوصياتى كه آن كودك را از ديگر كودكان متمايز مىسازند نيز بسيار حائز اهميت مىباشند. لكن بايد در نظر داشت كه از بيان اطلاعاتى كه مورد شك و ترديد هستند پرهيز نمود تا پزشك اشتباه راهنمايى نگردد.
منبع-http://www.ir-med.com
