بر خلاف این افراد، برخی هم تصور میکنند دیگران همیشه یک رابطه جنسی موفق، رضایتبخش و تهی از مشکل دارند و همین قضیه گاهی میتواند به اضطراب منجر شود.
وقتی همواره به این موضوع فکر شود که آیا میتوانم رابطه جنسی موفقی داشته باشم؟ آیا همسرم از کارکرد جنسی من لذت میبرد و برایش خوشایند است؟ آیا زیاد چاق یا زیاد لاغر به نظر میرسم؟ و… اختلال در کارکرد جنسی و عدم موفقیت در آن حتمی است، بیتردید ذهن درگیر و مغشوش با افکار منفی و پرسشگر، اجازه نمیدهد همسرش از رابطه جنسی نهایت لذت را ببرند.
نگرانی مدام از ظاهر یا تواناییهای جنسی، رابطه جنسی را ناموفق، بسیار پراسترس و اعصابخردکن میسازد، حتی گاهی ممکن است به امتناع شدید از برقراری رابطه جنسی بینجامد.
رابطه جنسی
رابطه جنسی، چیزی فراتر از یک واکنش صرف جسمی و بدنی است. تحریک جنسی ارتباط تنگاتنگی با احساسات و انگیزش دارد. وقتی ذهنتان مشغول و درگیر نگرانیها باشد یا اینکه مدام استرس داشته باشید، بیشک تمرکز روی رابطه جنسی و تحریک بدن هم امری محال خواهد بود و با دشواری بسیار مواجه خواهد شد.
وضعیت ذهنی فرد تاثیر شگرفی بر توانایی تحریک جنسی دارد؛ حتی اگر فرد در کنار کسی باشد که از نظر جنسی برایش بسیار جذاب است، نگرانی و تشویش خاطر از اینکه بتواند او را راضی کند، ممکن است انجام آن را برایش غیرممکن کند. وقتی فرد روی این مساله متمرکز باشد که میتواند خوب عمل کند یا نه، بیتردید نمیتواند بر آنچه بواقع انجام میدهد، تمرکز کند. درواقع اضطراب از عملکرد جنسی، به یک چرخه دائمی منجر میشود؛ فرد آنقدر در مورد رابطه جنسی مضطرب میشود که نمیتواند عملی داشته باشد و این مساله به اضطراب بیشتر در این زمینه منجر میشود تا آنجا که گاه میتواند فرد را از فکر داشتن رابطه جنسی دور کند. بنابراین میتوان اذعان کرد اضطراب یکی از مهمترین عوامل بسیار اساسی در مختل شدن احساسات جنسی است و باعث میشود علاوه بر این که ذهن فرد مغشوش شود از شدت عملکرد و لذت جنسی در رابطه نیز کاسته شود.
روانشناسان این نوع اضطراب را اضطراب جنسی تعریف کردهاند. اضطراب جنسی در برخی مردان و زنان قابل مشاهده است. گاهی شدت این مساله به قدری قوت دارد که زندگی جنسی فرد از ریشه و بن مختل میشود و مشکلات زناشویی عدیدهای را به بار میآورد.
اختلال هراس از آمیزش و یا اروفوبیا عبارتند از :
1.ترس از صمیمت
در این نوع از هراس فرد از نزدیکی عاطفی و درگیری های هیجانی که متعاقب دوستی امکان دارد گریبانگیر گردد اجتناب میورزد . فرد مبتلا به ترس از صمیمیت ، همواره روابط بین فردی خود با شریک جنسی را در سطحی ترین درجه ممکن نگاهداشته و هر عاملی که نمایانگر عمیق شدن رابطه باشد برای او تولید اصظراب میکند
پارافوبیا یا ترس از منحرف جنسی بودن : چنانچه میدانیم انحراف جنسی به عنوان یکی از اختلالاتیست که برخی افراد بدان گرفتار میایند لیکن برای عده ای از افراد ترس از اینکه مبادا مبتلا به انحراف جنسی شوند خود مولد هراس میگردد.
2.جینو فوبیا یا ترس از دخول
برخی افراد هیچگونه مشکلی در نردیکی ، لمس ، برقراری رابطه عاطفی با دیگری ندارند لیکن چنانچه این رابطه از فرمت رابطه عاطفی به رابطه جنسی مبدل گشته و نزدیکی بدنی فرایند دخول را پیش بینی کند هراسناک میگرند و در این راستا فرد سعی در اجتناب از برقراری رابطه جنسی دارند.
3.هف فوبیا یا ترس از لمس
برای برخی افراد هر گونه برخورد ، لمس و تماس دو بدن هراس اور است در این نوع از فوبیا دسته ای از افراد نه صرفاً لمس شریک جنسی بلکه حتی از برخورد تماس بدنی با اعضای خانواده و دوستان دچار ترس میگردند . دسته دیگری از این افراد کسانی میباشند که تماس های کوتاه و سریع را پذیرا میباشند لیکن برای لمس های طولانی مدت با مشکل مواجه میگردند و از دریافت یا انجام آن برای دیگری پرهیز از خود نشان میدهند
4.جیمنو فوبیا یا ترس از برهنگی
در این نوع از هراس ، فرد از برهنه شدن در حضور شریک جنسی به وحشت میافتد و از انجام ان پرهیز از خود نشان میدهد .این نوع از ترس با داشتن تصویر بد بدنی از خود و پایین بودن اعتماد به نفس و یا بدون آن امکان تجلی میتواند داشته باشد
5.فیلما فوبیا یا ترس از بوسه
در این نوع از هراس فرد از فرایند بوسیدن و بوسیده شدن دچار وحشت میگردد سایر فوبیا ها چون ” هراس از میکروب ” و بیماری که متعاقب بوسیدن ممکن است عارض فرد گردد و همچنین انزاجار از بوی دهان ممکن است نقش تشدیدی در این نوع از هراس داشته باشند.
ترس از آسیب پذیری
در این نوع از هراس فرد از اینکه در یک ارتباط صمیمی خود واقعی خود را نشان دهند هراسناک است چرا که نگران است مبادا دیگران او را طرد کرده مورد قبول دیگران قرار نگیرد.
نظر بر اینکه انسان موجودی اجتماعی است و لازمه زندگی سالم در جامعه توانایی در برقراری رابطه با انهاست لذا هر گونه عاملی که فرد را در برقراری روابط عاطفی یا بدنی که خود فرد خواهان آن میباشد محدود سازد باید مورد شناساسی قرار گرفته با کمک منابع درمانی سعی در رفع آنها گردد. چنانچه شدت و عمق این محدودیت های ارتباطی در روند زندگی فردی و اجتماعی فرد خللی وارد نساخته است شاید بتوان با دیده اغماض به آنها نگریست لیکن اگر روند زندگی طبیعی فرد مزاحمت ایجا کرده باشد بایستی به شکلی جدی مورد پیگیری و درمان به موقع قرار گیرند
شاید به دنبال پاسخ این پرسش باشید که چگونه اضطراب میتواند عملکرد جنسی را تحتالشعاع قرار داده یا اینکه وضع را بدتر کند.
پاسخ بسیار ساده است، هنگام احساس نگرانی و استرس، بدن به طور خودکار ماده شیمیایی اضطراب که آدرنالین نام دارد، آزاد کرده و وارد جریان خون میکند. آدرنالین توسط غدههای آدرنال که در بالای کلیهها واقع شده است، ترشح میشود. آدرنالین اثرات دوجانبه مثبت و منفی دارد. جالب است بدانید این ماده شیمیایی همیشه برای افزایش فعالیت بدنی خوب و مفید است (مثلا ترشح آدرنالین باعث میشود شما سریعتر بدوید) اما ترشح آدرنالین هنگام برقراری رابطه جنسی، اثری بر عکس داشته و منجر به بروز احساس دلشوره و اضطراب میشود؛ وضعی که اصلا حس خوشایندی محسوب نمیشود. درواقع ترشح این هورمون، اثری بسیار منفی روی رابطه جنسی میگذارد.
اضطراب جنسی مردانه
تجربه طولانیمدت اضطراب جنسی، نتیجهای جز ضعف و ناتوانی ندارد و نهایتا میتواند کیفیت و کمیت رابطه جنسی را خدشهدار کند و حتی گاه به رغبت نداشتن یا فرار از انجام رفتار جنسی منتهی شود. به همین دلیل شناخت و آگاهی از مجموعه عواملی که باعث دلواپسی مردان هنگام رابطه جنسی میشود، بسیار حائزاهمیت است. برخی از افکار اضطرابی مردان مربوط به توانایی و قدرت فرد و چگونگی مدیریت رفتار جنسی و موفقیت در آن است و بخشی دیگر مربوط به همسر و ریشه گرفته از افکار و تصوراتی است که غالبا یک مرد گمان میکند که همسرش در مورد او یا کنش جسمی و جنسیاش انتظار دارد.
«اختلال نعوظ» (ناتوانی جنسی) شایعترین مشکل جنسی در مردان محسوب میشود. ناتوانی در ایجاد یا کنترل نعوظ هنگام برقراری رابطه جنسی، اختلال نعوظ تعریف میشود. بسیاری از مردان در برههای از زندگی جنسی خود، اختلال نعوظ را تجربه میکنند، اما بیشترین میزان شیوع آن با بالا رفتن سن در مردان، محتمل است.
اما در جامعه صنعتی امروز، نداهای دیگری در مورد میزان شیوع و سن شروع این اختلال در مردان به گوش میرسد که بسیار تعجبانگیز است. با توجه به آمار منتشر شده در چند سال اخیر گویی گستره این اختلال فزونی یافته و بسیاری از مردان را در سنین پایین مبتلا کرده است.
حجم گستردهای از مردان در چهل سالگی مبتلا به ناتوانی جنسی میشوند، به عبارت دیگر از هر ده مرد، چهار نفر با این مشکل دست و پنجه نرم میکنند، این در حالی است که در هفتاد سالگی از هر ده مرد، هفت نفر با مشکل اختلال نعوظ مواجه میشوند.
اضطراب جنسی در فرد مبتلا باعث میشود که مرد مدام قبل از برقراری یا حتی در مرحله اقدام به انجام رابطه جنسی، افکار منفی را در خود پرورش دهد؛ افکاری که بیشتر حول و حوش از دست دادن نعوظ است. غالبا در بیشتر مبتلایان، فرد پیشاپیش با فکر از دست دادن نعوظ، دچار ترس و واهمه شده و با آن وضع روحی نیز وارد رابطه میشود؛ از سوی دیگر در طول رابطه جنسی نیز دائم و بدون وقفه کیفیت نعوظ خود را بررسی میکند. این ترس رفتاری به قدری شدت دارد که فرد مبتلا در حین برقراری رابطه جنسی، به جای توجه به عملکرد بخش تناسلی اغلب تحت تاثیر افکار منفی که مدام عدم نعوظ یا ضعف آن را تقویت میکند، قرار میگیرد. این ترس، اضطرابی را فراهم میکند که در کیفیت نعوظ تاثیر عکس داشته و کنترل نعوظ را برای مرد سختتر و دشوارتر میکند.
ترس از زود انزالی، نارضایتی از وضع بد جسمانی، نگرانی از ناتوانی در ایجاد رضایت جنسی از دیگر اضطراب های جنسی مردان است .
-اگر از اضطراب و ترس جنسی رنج میبرید بهتر است با همسرتان در این زمینه صحبت کنید. مشکلات جنسی خود را با وی در میان بگذارید اجازه ندهید کمرویی و خجالت مانع حل این مشکلات خواهد شد. ناگفته نماند ناتوانی جنسی همسر در این زمینه تاثیرات فراوانی خواهد گذاشت.
اقداماتی که میتوانید برای بهبود وضع خود به کار گیرید، عبارتند از:
- با همسرتان گفتوگو کنید.
- به جای پنهان کردن یا ترس از افشای مشکل نزد همسر، مساله را با شریک جنسیتان در میان بگذارید. پس از برقرار کردن ارتباط عمیق عاطفی و احساس راحتی با او، در مورد اضطراب عملکرد جنسیتان صحبت کنید.
- به روشهای دیگر نزدیکی متوسل شوید.
- رابطه جنسیتان را فاصلهدار کنید.
- از تکنیک توجه برگردانی استفاده کنید.
- اعتماد به نفستان را تقویت کنید
بیشتر بخوانید:
لذت بخش نبودن رابطه جنسی با همسر خود!
درمانگر مشکلات ارتباط جنسی
نکات بهداشتی که زنان باید بعد از رابطه جنسی رعایت کنند
گرد آوری تدوین: نرگس فردوس فرد
هرگونه استفاده با درج نام دکتر سلام مجاز می باشد