دستگاه اسکلتی انسان، دستگاه بسیار پیچیده ایست که به بدن انسان شکل می دهد و از اندام های بدن محافظت می کند. همچنین این دستگاه محل ذخیره بسیاری از مواد معدنی مورد نیاز برای بدن می باشد. یکی از بخش های مهم این دستگاه پاها هستند. آیا تا به حال به این اندیشیده اید که چرا اندازه ی دو پای شما یکسان نیست؟ در این پست با دکتر سلام همراه باشید تا این مسئله را بطور کامل بررسی کنیم.
وضع طبیعی بدن انسان کاملا متقارن نیست. به عنوان مثال تجمع اندام ها در طرف راست بدن اندکی بیشتر است. برای دلیل این مطلب دانشمندان هنوز نظری ندارند اما فرضیاتی را مطرح کرده اند. یکی ازین فرضیات این است که اکثر مردم راست دست اند تا چپ دست و این موضوع سبب شده است که قسمتی از مغز که مسئول رسیدگی به سمت راست بدن است بیشتر رشد نماید و ارتباطات الکتریکی بیشتری در آن قسمت از مغز برقرار شود.
بطور کلی در بدن انسان، پای راست اندکی بزرگتر از پای چپ است که امری طبیعیست. البته این عدم تساوی معمولا به اندازه ای نیست که در فعالیت های روزمره اختلال به وجود بیاورد یا باعث عدم کنترل قسمتی از بدن شود. اما در صورتی که این اختلاف اندازه باعث به هم خوردن فعالیت های روزمره شود، بیانگر اختلالی در دستگاه اسکلتی می باشد و نیاز به معاینه متخصص است.
دلایل مساوی نبودن اندازه پاها
همانطور که ذکر شد، دلیل اصلی آن به فیزیولوژی بدن انسان مربوط می شود و امری طبیعیست اما در صورتی که این اختلاف اندازه به دلیل دیگری باشد و بسیار زیاد باشد (تقریبا بیش از 3 سانتی متر) نیاز به معاینه جدی متخصص است. از جمله دلایلی که می توانند زمینه ساز این اختلال شوند می توان به دلایل تغذیه ای، بیماری های اختلالاتی نظیر اسکوربوت، پوکی استخوان، راشیتیسم، آرتریت و انواع تومور های استخوانی اشاره کرد.
اما یکی از مهمترین و شایع ترین علل عدم تقارن پا ها، آسیب هایی است که در کودکی به شخص وارد شده و ممکن است موجب شکستگی شده باشد.
علائم و نشانه های مساوی نبودن پاها
همانطور که ذکر شد تنها زمانی مساوی نبودن اندازه پاها به عنوان یک مشکل ارزیابی می شود که یا اندازه آن به طور متوسط بیشتر از سه سانتی متر باشد یا باعث بروز مشکلاتی در زندگی شخص شود. در صورتی که اینگونه باشد علائم آن معمولا شامل موارد زیر است.
عدم توازن بدن هنگام ایستادن
کمردرد
درد لگن
درمان اختلال مساوی نبودن اندازه دو پا
پیش از هر کاری توجه کنید که این اختلال در طولانی مدت اثرات بسیار بدی بر سلامتی فرد دارد لذا اگر احتمال ابتلا به این بیماری را در خود یا اطرافیان خود می دهید لطفا به پزشک مراجعه کنید. درمان های این اختلال شامل موارد زیر است :
1- کاهش سرعت رشد پای بزرگتر
در این روش کنترل رشد، پزشک با ایجاد دو سوراخ کوچک روی زانو، روند رشد استخوان پای بزرگتر را کند می کند. نتیجه ای این درمان فوری نیست اما به مرور زمان خود را نشان خواهد داد. این روش معمولا در زمانی که بیمار کم سن و سال است و رشد او هنوز ادامه دارد انجام می شود. میزان موفقیت این روش به زمان بستگی دارد.
2- کوتاه کردن پای بلندتر یا استئوتومی
اگر بیمار به بلوغ اسکلتی رسیده باشد پزشک ممکن است تصمیم بگیرد تا ازین روش استفاده کند. پزشک نهایتا می تواند بین 5 تا 7 سانتی متر از استخوان فمور یا ران را اصلاح کند. از معایب این عمل ضعیف شدن عملکردی بدن است.
3- افزایش سرعت رشد پای کوچک تر
در این روش با استفاده از یک دستگاه تثبیت کننده رشد، سرعت رشد استخوان کوچک تر را افزایش می دهند. این دستگاه که بر روی بخش خارجی پای کوچک تر نصب می شود و به وسیله ی سیم و پیچ، مانند داربست به استخوان پا متصل می گردد. در مرحله ی بعد یک شکاف کوچک در استخوان ایجاد می شود و به وسیله ی کشش وارده از طرف دستگاه بر استخوان ، سبب افزایش طول آن می شوند. این کار در هر روز انجام می شود.
همچنین ممکن است در صورتی که این اختلال خفیف باشد از طرف پزشک تمریناتی به بیمار داده شود. در صورتی که اختلاف اندازه دو پا کمتر از 2.5 سانتی متر باشد، با توجه به عوارض عمل های جراحی، پزشک ممکن است تشخیص دهد که نیازی به انجام عمل های جراحی نیست و پزشک معمولا استفاده از کفش های بلند را توصیه می کند. استفاده ازین نوع کفش ها آسان است و عارضه ای ندارد و در صورت عدم نتیجه به سادگی میتوان آنها را برداشت.
هرگونه استفاده با درج نام مجله پزشکی دکتر سلام (لینک دهی مستقیم) مجاز می باشد.
مطالب مرتبط :
10 علت اصلی ابتلا به کمر درد و راه درمان آن
کوتاه یا بلند بودن یک پا نسبت به پای دیگر
سلام من یه سوال مهم دارم من وقتی ۹سالم بود تصادف کردم و۳تا استخون پام کامل خورد شد ۳ماه تقریبا تو گچ بود که پدربزرگم از گچ در اورد و نزاشت برم دکتر دکترا گفته بودن ۶ماه بمونه البته خوب شد نموند پدربزرگم گفت اگر باز نکنیم پاهاش ضعیف میمونه .الان دقیقا مشکلم اینه از وقتی که به خودم خیلی دقت کردم یعنی تو سن ۱۵ سالگی به بعد قبلش اصلا توجه نکرده بودم احساس میکردم پاهام یکیش بزرگتره و اون یکی که شکسته ضعیف تر من فیزیوتراپی ام میرفتم الان که ۲۲سالمه چندین ساله خیلی دارم غذاب میکشم از این عیبی که پیدا کردم شاید اگر کسی هواسش نباشه خودم نگم یا خیلی دقت نکنه متوجه این موضوع نشه من چون این مشکلو دارم به پای بقیه با دقت نگاه میکنم و فکر میکنم بقیه ام همین حسو دارن و متوجه میشن من حتی لباس تنگ و کوتاه و لخت نمیتونم بپوشم از خجالت و عیبی که دارم نمیدونم چیکار کنم چه گناهیی کردم اینجور شده اخه شما میگید راهی داره من بتونم پاهارا یکسان کنم یا نه؟تورو خدا جواب بدین
سلام منظور شما از بزرگتر بودن یکی از پاها این است که پای اسیب دیده شما ورم دارد ؟