امروزه معزل خانم های متاهل شاغل نگهداری فرزندشان به نحو احسنت است بطوریکه هم به ازنظر فکری هم از نظر جسمی به کودکشان رسیدگی شود میخواهیم تفاوت نگهداری د رمهد کودک و منزل را بدانیم
سن کودک
یکی از اولین نکاتی که در مورد انتخاب پرستار باید درنظر گرفته شود، سن کودک است. در سنین پایین که کودک نیاز به مراقبت دارد، بهتر است پرستار با مهارت های نگهداری از کودک آشنا بوده و تجربه کافی داشته باشد. به عنوان مثال پرستارانی که مادر هستند یا تجربه نگهداری از کودک را دارند، برای نگهداری از کودک گزینه مناسب تری محسوب می شوند. کودکان بزرگ تر خودشان قادر به صحبت کردن هستند و می توانند اتفاقات خانه را گزارش دهند اما در مورد کودکانی که هنوز توانایی حرف زدن ندارند کنترل شرایط اهمیت بیشتری پیدا می کند. علاوه بر این در مورد کودکان بزرگ تر توصیه می شود پدر و مادر پرستاری را انتخاب کنند که توانایی کار و بازی با کودک را داشته باشد. حتی اگر پرستار قادر باشد کارهای آموزشی انجام دهد و تجربه یا تحصیلات مرتبط داشته باشد، داشتن این قابلیت ها به مراتب بهتر است. بهترین سن برای پرستاران ۲۸ تا ۴۰ سال است.
شیوه انتخاب پرستار مناسب برای کودکان
نکاتی در مورد روز مصاحبه
زمانی که پدر و مادر از طریق موسسات یا آشنایان با پرستاری آشنا شدند، بهتر است قبل از استخدام و سپردن کودک، با او مصاحبه کنند. در روز مصاحبه انتظارات باید به طور واضح و مشخص بیان شوند. مثلا مادر بگوید که انتظار دارد پرستار چه غذاهایی را دراختیار کودک قرار دهد، آیا لازم است که خود پرستار هم برای کودک غذا بپزد، آیا باید بخشی از کارهای آموزشی را هم برعهده داشته باشد و آیا می تواند کودک را از خانه بیرون ببرد؟ عادت های غذایی کودک، ویژگی های رفتاری، حساسیت های غذایی و مواردی از این دست هم نکات مهمی هستند که باید به پرستار گوشزد شود. هرقدر این توافقات واضح تر باشد امکان بروز مشکلات در آینده کمتر است. اگر این صحبت های اولیه شفاف نباشد این احتمال وجود دارد که بعد از مدتی بنا به دلایلی مشکلاتی ایجاد شود و والدین از عملکرد پرستار رضایت نداشته باشند. درنتیجه پرستار کارش را ترک کند یا اخراج شود که این موضوع ممکن است بر احساسات کودک تاثیر داشته باشد. علاوه بر این هر خانه ای قانون و خط قرمزهایی دارد که باید در مورد این نکات هم حتما با پرستار صحبت شود. پیشنهاد می شود که مادر در مورد محل قرار گرفتن تلفن های تماس ضروری، داروهای کودک، دفترچه بیمه و… پرستار را مطلع کند تا در شرایط اضطراری پرستار به موقع به کودک کمک کند.
کنترل از راه دور
در مورد کودکانی که در سنین قبل از سه سالگی هستند و توانایی صحبت کردن ندارند، بهتر است اقدامات دیگری هم در نظر گرفته شود. به عنوان مثال اگر پدر و مادر امکانات مالی خوبی دارند، خرید دوربین های مدار بسته اقدام موثری است که می تواند در نظارت کارهای پرستار تاثیر داشته باشد. درصورتی که امکان خرید دوربین مدار بسته وجود ندارد، والدین می توانند حداقل صدای پرستار را ضبط کنند. البته نکته مهم اینجاست که خود پرستار در جریان نصب دوربین یا دستگاه ثبت صدا باشد و بداند که والدین کودک، عملکرد او را کنترل می کنند. برای نظارت بر کار پرستار می توان از همسایه ها هم کمک گرفت. مادر می تواند به یکی از خانم های همسایه بسپارد تا اگر صدای گریه ممتد کودک را شنید برای پیگیری به خانه شان مراجعه کند.
همسویی رفتار والدین و پرستار
هماهنگی و همسویی رفتار والدین و پرستار هم موضوع قابل توجهی است که خانواده ها باید به آن توجه داشته باشند. قرار است کودک ۷ یا ۸ ساعت در روز را نزد پرستارش باشد و به همین دلیل لازم است بین رفتار پدر و مادر و پرستار همسویی جهت داری وجود داشته باشد. مثلا اگر در خانه قانونی وجود دارد که کودک نباید قبل از غذا شیرینی بخورد، توصیه می شود که از پرستار هم بخواهید به این نکات توجه داشته باشد و در مورد نحوه تشویق یا تنبیه کودک هم مطلع شود. البته منظور از تنبیه کتک زدن یا فریاد کشیدن بر سر کودک نیست، بلکه پدر و مادر یا پرستار می توانند از کودک بخواهند که به دلیل رفتار نامناسب چند دقیقه ای کنار اتاق بنشیند. این موارد تنبیهات بی ضرری هستند که در مورد آنها والدین و پرستار می توانند به توافق برسند. هرقدر شباهت رفتاری بین والدین و پرستار بیشتر باشد احتمال بروز مشکلات کمتر می شود.
تعویض پرستار ممنوع
برای برقراری ارتباط بین کودک و پرستار، والدین باید به این دو نفر کمک کنند. اگر انتخاب پدر و مادر در مورد پرستار خوب و مناسب باشد، پیشنهاد می شود از تعویض پرستار کودک شان خودداری کنند؛ مگر اینکه دلایل موجهی مانند دوری مسافت، جابه جایی و مواردی از این دست وجود داشته باشد. در غیر این صورت به دلیل دلبستگی کودک به پرستار ممکن است مشکلی برایش ایجاد شود. درست است که پرستار به نوعی مادر دوم کودک محسوب می شود اما به هر حال نمی تواند جای مادر را بگیرد. بهتر است وقتی مادر از سرکار به خانه برمی گردد برای بودن در کنار فرزندش وقت بگذارد.
فرصت آشنایی کودک و پرستار
نکته مهم دیگر این است که بعد از توافقات اولیه، کودک و پرستار ناگهان باهم تنها نمانند. باید فرصتی برای آشنایی هردوی آنها ایجاد شود. بهتر است این فرایند از چند هفته قبل شروع شود و زمانی که مادر هم حضور دارد، پرستار و کودک برای مدت کوتاهی در اتاق تنها باشند تا کودک به تدریج به حضور پرستار عادت کند و پرستار هم بتواند ریزه کاری های کار با کودک را یاد بگیرد و بتواند به پرستار اطمینان کند. در این صورت راحت تر کنار او می ماند.
کودکی که هنوز از شیرگرفته نشده، در تغذیه مشکل دارد و درست حرف نمی زند، صلاح نیست که به مهدکودک برود. اگر کودک مراحل رشد را خوب طی کرده باشد آمادگی دارد که از ۳ سالگی به مهد کودک برود و مراحل اجتماعی شدن را طی کند. در غیر این صورت استخدام پرستار توصیه می شود چون مربیان نمی توانند همزمان به همه بچه ها رسیدگی کنند و خدمات و نیازهای اولیه را دراختیار همه کودکان قرار دهند. اغلب آنها به سرعت و با بی ملاحظگی کارها را انجام می دهند.
چطور از طریق موسسات پرستار استخدام کنیم؟
اگر می خواهید برای انتخاب پرستار از آگهی روزنامه ها کمک بگیرید با موسسات مختلفی روبه رو می شوید که همگی ادعا می کنند پرستار مناسبی را برای فرزند شما پیدا می کنند. هزینه نگهداری از کودک به طور متوسط برای ۶ روز هفته و ۸ ساعت کاری روزانه، حدود ۶۰۰ تا ۷۰۰ تومان است. البته مواردی مانند دوری و نزدیکی راه، تحصیلکرده بودن پرستار، انجام سایر کارهای خانه و… هزینه نگهداری از کودک را تحت تاثیر قرار می دهد. برخی از این موسسات هم شرایط نصب دوربین مدار بسته را فراهم می کنند تا امکان نظارت از راه دور برای شما وجود داشته باشد. به کمک این دوربین ها می توانید از طریق گوشی تلفن همراه، خانه تان را کنترل کنید و رفتار پرستار را ببینید. هزینه نصب این دوربین ها برای یک خانه ۷۰ متری حدود یک و نیم میلیون تومان تمام می شود. بهتر است هنگام مراجعه و انتخاب پرستار، به پرونده فرد موردنظرتان توجه کنید. موسسات معتبر از پرستاران می خواهند که سه معرف و ضامن داشته باشند و گواهی عدم سوء پیشینه و گواهی عدم اعتیاد را هم در پرونده شان قرار دهند. البته موسسات بابت این خدمات و معرفی پرستار، یک پایه حقوق پرستار را از شما دریافت می کنند.
چطور به پرستارها اعتماد کنیم؟
شاید این سؤال برای برخی خانواده ها پیش بیاید که چطور می شود به یک فرد غریبه اعتماد کرد و کودک را کنار او تنها گذاشت؟ توصیه اول این است که والدین برای انتخاب پرستار بچه از افراد آشنا کمک بگیرند. در این صورت امکان اطلاع از سابقه و پیشینه فرد وجود دارد. اگر چنین امکانی برای خانواده ها وجود ندارد بهتر است به موسسه های معتبر مراجعه کنند. البته باید گفت که هر موسسه ای معتبر نیست. بعضی موسسه ها روی این موضوع تاکید دارند که پرستار باید مدارک یا گواهینامه های معتبر ارائه دهد یا تحصیلات مرتبط داشته باشد. در واقع موسساتی که مجوز دارند نسبت به این موضوع سختگیرتر هستند و مشکلات را بهتر پیگیری می کنند، ضمن اینکه پدر و مادر می توانند در زمان مصاحبه رفتار پرستار را ببینند. توصیه دیگر این است که شماره تماسی از نزدیکان پرستار هم داشته باشید تا در زمان های ضروری بتوانید با آنها ارتباط برقرار کنید. به یاد داشته باشید زمانی که پرستار در خانه شماست وسایلی که ارزش مادی دارند و همین طور پول و جواهرات را در خانه قرار ندهید تا احتمال بروز خطای پرستار به حداقل برسد.
