تقریبا همه افرادی که مشکل آکنه و جوش پوستی را تجربه کرده اند نام این دارو را شنیده اند. راکوتان که به عنوان یکی دارو های پر کاربرد جهت درمان جوش و آکنه های شدید مورد استفاده قرار می گیرد در ایران نیز استفاده کنندگان بسیاری دارد. در این پست با دکتر سلام همراه باشید تا همه چیز را در مورد قرص راکوتان بررسی کنیم.

راکوتان چیست؟

راکوتان یا ایزوترتینوین دارویی از مشتقات ویتامین A است که بیشتر جهت درمان آکنه های شدید پوستی مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین این دارو به میزان کمتر جهت پیشگیری سرطان پوست از نوع scc، سرطان مغز، پانکراس و … استفاده می شود. مکانیزم این دارو کبدی می باشد و این دارو در درمان پسوریازیس نیز استفاده شده است.

مواد تشکیل دهنده راکوتان

هر کپسول راکوتان حاوی حدود 10 تا 20 میلی گرم ایزوترتینوئین است. قرص های راکوتان خالص نیستند و مواد زیر در آنها به کار رفته است :

روغن سویا، موم زرد، روغن نباتی هیدروژنه، ژلاتین، گلیسرول، آب، سوربیتول، مانیتول، نشاسته ذرت، تیتانیوم دی اکسید و بعضی مواد دیگر. در ترکیب راکوتان قند، گلوتن و ترترزین به کار نمی رود.

 موارد مصرف راکوتان

داروی معمول درمان آکنه بنزوییل پروکساید می باشد که برای درمان آکنه و جوش های خفیف به کار می رود. در صورتی که بنزوییل پروکساید موثر واقع نشود به عنوان مثال در جوش های بزرگ و چرکی، معمولا راکوتان تجویز می شود. هر چند راکوتان برای درمان آکنه های خفیف هم موثر است اما بدلیل هزینه زیاد و عوارض جانبی، از جایگزین های بی خطر آن استفاده می کنند.

مضرات راکوتان

هنگام بارداری و یا شیردهی نباید از راکوتان استفاده شود، زیرا باعث سقط جنین و یا عقب ماندگی نوزاد می‌شود و عوارض نامطلوبی روی نوزاد برجا می‌گزارد.

در صورت حساسیت به ویتامین A نباید از راکوتان استفاده کنید. زیرا راکوتان از مشتقات ویتامین A می باشد.

در صورت مصرف همزمان راکوتان با پادزی ها، ممکن است اختلالاتی ایجاد شود. لذا در صورتی که از پادزی ها به ویژه تتراسیکلین استفاده می کنید با پزشک خود مشورت کنید.

با توجه به اینکه مکانیزم اثر دارو کبدی است، در صورتی که از نارسایی کبدی رنج می برید ازین دارو استفاده نکنید.

در صورت بالا بودن سطح ویتامین A در بدن استفاده ازین دارو برای شما مضر خواهد بود، لذا قبل از استفاده از این دارو همه ی این موارد را در نظر بگیرید.

نحوه مصرف راکوتان

قبل از هر چیز با توجه به عوارض ناخواسته این دارو در اثر مصرف خودسرانه، با پزشک مشورت کنید. توجه کنید که مصرف راکوتان باید با صلاح دید پزشک صورت گیرد. حتما پزشک را از سابقه حساسیت و سابقه دارویی خود آگاه کنید.

میزان مصرف این دارو به نظر پزشک معالج شما بستگی دارد اما به طور کلی مصرف روزانهٔ دارو ۰٫۵ تا ۱ میلیگرم برای هر کیلوگرم وزن بدن می‌باشدکه بسته به شدت بیماری تعیین می‌گردد. به عنوان مثال یک فرد ۸۰ کیلو گرمی با شدت آکنه متوسط روزانه باید دو کپسول ۲۰ میلی گرمی مصرف کند.

کپسول‌ها باید بلافاصله بعد از غذا میل شود. در صورت فراموش کردن یک وعده، اگر وعده بعد نزدیکتر بود از وعدهٔ بعدی آغاز کنید و هیچگاه دو کپسول را با فاصلهٔ زمانی کوتاه نخورید.

روند تاثیر داروی راکوتان

در هفته های اول شروع درمان، احتمالا شدت ضایعات بیشتر خواهد شد. این به خاطر آن است که در ابتدا پوست در مقابل دارو واکنش نشان می‌دهد و سعی می کند جهت تعدیل شرایط چربی بیشتری تولید کند که این میزان بیشتر چربی باعث افزایش میزان جوش و آکنه خواهد شد. در این باره نگران نباشید. این امر نشان می دهد که دارو موثر واقع شده و تاثیر مثبتی دارد.

پس از این (حدوداً از هفتهٔ سوم به بعد) میزان آکنه بطور شگفت انگیزی کاهش می‌یابد و این بهبودی حتی پس از پایان یافتن دارو نیز ادامه پیدا می‌کند.

عوارض جانبی مصرف راکوتان

در صورت وقوع هر یک از علائم زیر فورا مصرف دارو را قطع کنید و به پزشک مراجعه کنید.

  • حالت تهوع و استفراغ
  • سردرد شدید و مزمن
  • احساس افسردگی
  • اختلال در سیستم عصبی و حافظه
  • تاری چشم و اختلال در بینایی
  • در صورت حاملگی مصرف دارو را فورا قطع کنید

از سایر عوارض جانبی این دارو می توان به قرمزی جای جوش ها تا ماه ها بعد از قطع دارو باقی خواهد ماند. این اثر ممکن است روی برخی افراد رخ ندهد که تعداد شان کم است.

به طور کلی، راکوتان جزو قوی ترین دارو های ضد جوش و اکنه پوست است که می تواند پوست را از جوش های چرکی و شدید پاک کند. اما در صورتی که احساس می کنید که بهتر است از راکوتان استفاده کنید حتما با پزشک متخصص مشورت کنید تا خدای نکرده عوارض خطرناک این دارو گریبان گیرتان نشود.

هرگونه استفاده با درج نام مجله پزشکی دکتر سلام (لینک دهی مستقیم) مجاز می باشد.

مطالب مرتبط :

تاثیرات مفید داروی راکوتان

بعد از بهبود جوش، هر چه زوتر برای از بین بردن جای جوش دست به کار شوید

آکنه و عوامل تشدید کننده آن